1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

بازهم شبح حمله نظامى به ايران

۱۳۸۵ دی ۱۹, سه‌شنبه

به دنبال تصويب قطعنامه شوراى امنيت عليه ايران دائر بر تحريم معاملاتِ اقتصادى که به توليدِ سوخت هسته‌اى مربوط مى‌شود، فشارهاى ديپلماتيک بر ايران افزايش مى‌يابد. با در نظرگرفتن واکنش ايران در سرپيچى از اين قطعنامه، ، بار ديگر در بعضى از رسانه‌هاى غرب صحبت از احتمال حمله نظامى به ميان مى‌آيد.

https://p.dw.com/p/A3tj
«چرا ايران آزمايشاتى با پلوتونيوم شماره دويست و ده کرده که فقط به مصرف انفجار اتمى مى‌خورد و نه توليد برق؟»
«چرا ايران آزمايشاتى با پلوتونيوم شماره دويست و ده کرده که فقط به مصرف انفجار اتمى مى‌خورد و نه توليد برق؟»عکس: AP Graphics/DW

روزنامه اسرائيلى جروزالم پست ديروز نوشت با وجود آنکه گزارش مربوط به آماده شدن اسرائيل براى حمله تاکتيکى هسته‌اى به نطنز و اراک در ظاهر غير محتمل به نظر مى‌رسد، اما نبايد اين گزارش را ناديده گرفت.

اين روزنامه مى‌نويسد: «با آنکه سياست رسمى دولت اسرائيل دفاع از راه حل ديپلماتيک است، هيچ شک و شبهه‌اى نيست که ارتش اسرائيل ــ به ويژه نيروى هوائى ــ دارد خود را براى روزى آماده مى‌کند که اسرائيل ممکن است تصميم بگيرد عليه تاسيسات اتمى جمهورى اسلامى ايران، اقدام به حمله نظامى کند.»

آيا در اين سناريو احتمال استفاده از بمب‌هاى اتمى عليه ايران وجود دارد؟ در گزارش ساندى تايمز آمده که ارتش اسرائيل مشغول تعليم استفاده از کلاهک‌هاى کوچک اتمى است که ظرفيت تخريب آنها براى نابود کردن تاسيسات ايران کافى است، اما آن اندازه قوى نيستند که باعث کشتار جمعى شوند.

طبق گزارش جروزالم پست، هدف چنين حمله‌اى محدود به مرکز غنى سازى اورانيوم در نطنز، مرکز آب سنگين در اراک و مرکز تکنولوژى اتمى در اصفهان خواهد بود. وزارت خارجه اسرائيل اين گزارش را تکذيب کرده است.

وزير امور خارجه بريتانيا خانم مارگارت بکت در مقاله‌اى (جروزالم پست، ششم ژانويه) نوشت، به چه دليل ايران از نيروى نظامى‌اش در يک برنامه به ظاهر غيرنظامى استفاده مى‌کند؟ چرا هنوز هم ايران از دادن اطلاعات مربوط به معاملات غيرقانونى‌اش با شبکه عبدالقدير خان اجنتاب مى‌کند، همان شبکه‌اى که کمک کرد تا کره شمالى صاحب قدرت اتمى شود؟ چرا ايران آزمايشاتى با پلوتونيوم شماره دويست و ده کرده که فقط به مصرف انفجار اتمى مى‌خورد و نه توليد برق؟

خانم مارگارت بکت مى‌نويسد، دولت ايران با سرپيچى از قطعنامه‌هاى شوراى امنيت سعى دارد روش خود را همچون سياست ملى دکتر مصدق وانمود کند که عليه شرکت‌هاى نفتى بريتانيا، از حقوق مسلم ايران دفاع مى‌کرد. اما دکتر مصدق فردى بود پای‌بند به قوانين و مدافع دولتى که به مردم پاسخگو باشد. دولت فعلی ايران تاکنون به ميراث مصدق بى‌اعتنا بوده و حتا خيابانى به نام او در تهران نيست، در حاليکه خيابانى به نام خالد اسلامبولى که قاتل انورالسادات رهبر مصر بود در تهران وجود دارد. خانم بکت مى‌نويسد دولت ايران برخلاف مصدق، به منافع مسلم مردم ايران خيانت مى‌كند.

روزنامه جروزالم پست ديروز نوشت اگر ايران براى موجوديت اسرائيل تهديدى جدى باشد، همانطور که اهود اولمرت ادعا مى‌کند، و اگر صحت داشته باشد که اسرائيل موفق به ساختن کلاهک‌هاى اتمى با ظرفيت محدود شده، در آنصورت بايد پذيرفت که استفاده از آنها نيز به طور قطع هم اکنون مورد بررسى است.

عبدى کلانترى، گزارشگر صداى آلمان در نيويورك