باز هم مخالفت با نتایج انتخابات در کلن و برلین
۱۳۸۸ تیر ۶, شنبه
امروز شماری از ایرانیان مقیم آلمان در شهر کلن دست به تظاهرات زدند. پلیس آلمان شمار این افراد را حدود ۲ هزار و ۵۰۰ نفر برآورده کرده است. برگزارکنندگان جمعیت حاضر در تظاهرات را ۴ هزار نفر اعلام کرده‌اند. به گفته‌ی خبرنگار دویچه وله، تظاهرات امروز به دعوت جمعی از ایرانیان ایالت نوردراین وستفالن صورت گرفت که اکثریتشان به هیچ گروه و دسته‌ای وابسته نیستند.
تظاهرات از میدان «رودولف» شروع شد و تا میادین «نوی‌مارکت»، بزرگترین میدان شهر و «هوی‌مارکت» ادامه یافت. سازماندهندگان هدف از برپایی این تظاهرات را پشتیبانی از اعتراضات مردم ایران علیه تخلفات انتخاباتی و درخواست آزادی بازداشت‌شدگان و ابطال انتخابات عنوان کردند.
یکی از تظاهرکنندگان دلیل حضور خود در این تجمع را این‌گونه توضیح می‌دهد: «برای ابراز همدردی با ملت دربند و ستم‌دیده‌ی ایران. این تنها کاری است که ما میتوانیم بکنیم.» او در پاسخ به این سؤال که آیا این حرکات اعتراضی تأثیر خواهد داشت یا نه می‌گوید: «مسلما تأثیر دارد. یک دست تا باز است چند تا انگشت است، وقتی بسته بشود یک مشت می‌شود.» تظاهرکننده‌ی دیگری می‌گوید: «حتما تأثیر دارد. این تصویری که ما اینجا به اروپاییها نشان می‌دهیم، نشان‌دهنده‌ی این است که ما با مردم‌مان در ایران همصدا هستیم.»
اعتصاب غذای ۴۸ ساعته در کلن
دهها ایرانی در شهر کلن آلمان دست به اعتصاب غذا زده‌اند. بیشتر این افراد دانشجویانی هستند که تعلق حزبی و سیاسی خاصی ندارند و تنها می‌خواهند حمایتشان را از مبارزات مردم ایران نشان دهند.
بیژن کیاسی یکی از سازماندهندگان این اعتصاب غذا می‌گوید: «هدفمان حمایت از مبارزات مردمی است. ما از هیچ کاندیدایی در چارچوب سیستم جمهوری اسلامی حمایت نمی‌کنیم و فقط می‌خواهیم از مردمی که به خیابانها می‌آیند، کشته یا زخمی می‌شوند یا حتی می‌آیند در خیابان از کار و وقت خودشان می‌زنند تا اعتراض بکنند، حمایت بکنیم.»
این حرکت اعتراضی از عصر روز پنجشنبه، ۲۵ ژوئن، در ساعت ۸ شب در میدان «نوی‌مارکت» شهر کلن شروع شد و تا ساعت ۸ شب شنبه، ۲۷ ژوئن، ادامه دارد.
در میدان «نوی‌مارکت» چادرهایی دیده می‌شود که اعتصاب‌کنندگان شب را در آنها به سر می‌کنند. در اطراف میدان عکسهایی از درگیریها و تظاهرات اخیر شهرهای ایران نصب شده و طوماری نیز گذاشته شده که کسانی که متن آن را می‌خوانند، می‌توانند در صورت تمایل آن را امضا کنند.
بیژن کیاسی می‌گوید، تا کنون بسیاری این طومار را امضا کرده‌اند، از جمله آلمانیها. این طومار حاوی خواسته‌های اعتصاب‌کنندگان است که از جمله شامل آزادی زندانیان سیاسی و حمایت از دانشجویان و مردم ایران است. قرار است که طومار یادشده پس از جمع‌آوری امضا به ارگانهای مختلف حقوق بشر و «ان جی او»های مختلف ارسال شود.
زویا یکی از اعتصاب‌کنندگان هدف خود از شرکت در این اعتصاب را چنین تشریح می‌کند: «برای همبستگی و حمایت از مردم که احساس بکنند ما هم همراهشان هستیم، انرژی بگیرند، نمی‌خواهیم هیچ دخالت سیاسی در کارشان بکنیم ولی این را بدانند که ما در اینجا از آنها حمایت می‌کنیم.»
اعتصاب غذا در برلین
داریوش شکوف، فیلمساز ایرانی مقیم آلمان، در اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری ایران از ساعت ۱۰ صبح جمعه (۵ تیرماه / ۲۶ ژوئن) در برابر سفارت روسیه در برلین دست به اعتصاب غذا زده است.
قرار است این اعتصاب از روز دوشنبه توسط چند ایرانی دیگر پی گرفته شود. به گفته‌ی آقای شکوف، این افراد تعلق سیاسی و حزبی خاصی ندارند. آقای شوکوف در مورد هدف خود و کسانی که اعتصاب او را پی خواهند گرفت می‌گوید: «من شخصا این اعتصاب را شروع کردم تحت این دو لوگو که دولتهای جهان رسمیت این دولت جمهوری اسلامی و این رئیس جمهور اسلامی را قبول نکنند».
اما چرا اعتصاب در برابر ساختمان سفارت روسیه برپا شد؟ داریوش شکوف خاطرنشان می‌سازد: «روسیه اولین دولتی بوده که محمود احمدی‌نژاد را به عنوان رئيس جمهور قبول کرده. مدودیف با احمدی‌نژاد دست داده. داستان سی ساله‌ی آنها را می‌دانیم. داستان بعدی‌شان و روابطشان با ایران برای همه آشکار است. من اینجا هستم برای اینکه روسیه یکی از کشورهای بزرگ دنیا است و انسان از چنین کشوری انتظار ندارد که با دیدن این همه بیرحمی و رفتارهای غیرانسانی چنین واکنشی نشان دهد. چطور اشخاصی مانند مدودیف یا پوتین می‌توانند با احمدی‌نژاد دست بدهند و به چشم مردم ایران نگاه بکنند. چطور دولتمردان و دولتزنان کره‌ی زمین بعد از این اتفاق می‌توانند با چنین اشخاص بی‌فرهنگ و بی‌اصولی که این رفتار غیرانسانی را دارند، رابطه‌ی سیاسی داشته باشند. این بزرگترین پرسش شخص خود من است. برای همین هم امروز اینجا ایستاده‌ام.»
وی از علاقه‌ی زیاد عابران، اعم از ایرانی، آلمانی یا افراد متعلق به ملیتهای دیگر به مسایل ایران، پرسشها، همدردی و همفکریشان سخن می‌گوید و ابراز امیدواری می‌کند که این حرکت همه‌گیر شود. شکوف در این باره می‌گوید: «اگر ساکنان کره‌ی زمین همه اینجور مقابله بکنند، روزهای بازتر و آزادیبخشی را در ایران می‌بینم. تنها حرکتی که می‌تواند اینها را از جا بکند، این است که تمام مردم دنیا با آزادی فکر کامل با فرهنگ و تمدن با این آدمها برخورد کنند و نشان بدهند با چه شرایط بدی این دولت واقعا بیرحم سی سال نظام شریف ایران را تحت سلطه درآورده است.»
نویسنده: فریبا والیات
تحریریه: داود خدابخش
[برای شنیدن این گزارش به لینک صوتی زیر مراجعه کنید.]