بایر لورکوزن یا بایر "نایب‌کوزن"؟
۱۳۹۱ مرداد ۱۳, جمعه
نام باشگاه: بایر لورکوزن (شهر لورکوزن در ایالت نوردراین-وستفاِن)
زمان تأسیس: ۱ ژوئیه ۱۹۰۴
ورزشگاه اختصاصی: بای-آرنا (BayArena) در لورکوزن / ظرفیت: ۳۰ هزار و ۲۱۰ نفر
رئیس باشگاه: وُلفگانگ هولتْس هویزر
رنگ باشگاه: قرمز و سیاه
مربی کنونی: ساشا لواندووسکی
مهم‌ترین حامی مالی: "SUNPOWER" سازنده‌ی تجهیزات برق خورشیدی
تیم بایر لورکوزن آلمان آن‌قدر در رقابت‌های مختلف در سطح باشگاهی به مقام نایب‌قهرمانی رسیده که از سوی فوتبال‌دوستان آلمان به "نایب کوزن" مشهور شده است. این تیم در فصل ۲۰۱۰ - ۲۰۰۹ لیگ دسته اول آلمان ۲۳ هفته‌ی پیاپی صدرنشین جدول بود؛ در نهایت اما تنها مقام چهارمی و مجوز ورود به لیگ اروپا را کسب کرد.
در فصل پس از آن میشائل بالاک به خانه بازگشت. او که زمانی پیشرفت خود را از لورکوزن آغاز کرده بود، پس از چند صباحی حضور در چلسی لندن، روانه‌ی بوندس‌لیگا شد تا سال‌های آخر ورزش حرفه‌ای را با شماره‌ی ۱۳ لورکوزن به پایان برساند.
قرار بر این بود که زمان "نایب کوزن" بودن به سر آید و بازیکنان جوانی که برخی از آنان از تیم جوانان لورکوزن گرد هم آمده بودند - مانند اشتفان راین‌آرتست یا بوراک کاپلان - در کنار باتجربه‌ترهایی همچون سامی هیپیا و میشائل بالاک ورق را برگردانند.با وجود این اما تیم در پایان فصل مقامی بهتر از نایب‌قهرمانی به چنگ نیاورد.
هاینکس در پایان فصل ۲۰۱۱ - ۲۰۱۰ به بایرن مونیخ رفت و تیم را به روبین دوت جوان سپرد. این سرمربی اما بر خلاف روزهای طلایی به همراه فرایبورگ، در لورکوزن موفق نبود؛ شاگردانش در نخستین هفته‌های لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا از گردونه‌ی مسابقات حذف شدند و رقابت‌های لیگ برتر در سال ۲۰۱۲ را هم با سه پله سقوط، در مکان پنجم جدول به پایان بردند.
۲۰ هزار مشتری دائم
بایر لورکوزن در سال‌هایی که هاینکس را بر روی نیمکت سرمربی‌گری داشت، به یکی از بهترین تیم‌های باشگاهی آلمان تبدیل شد به‌گونه‌ای که ارزش بازیکنان آن در مجموع بر ۱۴۰ میلیون یورو بالغ شد. این تیم بدین ترتیب به جمع پنج تیم "گرانقیمت" بوندس‌لیگا پیوست.
تیمی که خوب فوتبال بازی می‌کند و امکانات باشگاهی قابل قبولی دارد، تماشاگر بیشتری را هم به ورزشگاه جذب می‌کند. تعداد بلیت‌های دائمی دیدارهای لورکوزن در این زمان از رکورد ۲۰ هزار بلیت گذشت و میزان فروش پیراهن ورزشی تیم به سه برابر میزان فروش این محصول در فصل‌های پیش از آن افزایش یافت.
این موفقیت‌ها با آمدن روبین دوت تا حدودی رنگ باختند. دست‌اندرکاران باشگاه مانند بسیاری از همکاران خود در باشگاه‌های دیگر در سال ۲۰۱۲ دست به تغییر سرمربی زدند و دوت ۴۷ ساله را پس از تنها چهار ماه سکانداری از سمت خود برکنار کردند.
حضور ساشا لواندووسکی و سمی هوپیئه در رأس تیم روند نزولی لورکوزن را تا حدودی بهبود بخشید. این تیم اما هرگز به روزهای موفقیت خود در فصل ۲۰۱۱ - ۲۰۱۰ نرسید. لورکوزنی‌ها در فصل پیش رو برای اثبات توانایی‌های خود سنگ‌های بزرگی در راه دارند، اگر چه توانسته‌اند مهره‌هایی کلیدی و جوان خود چون لارس بندر و آندره شورله را حفظ کنند.
بایر لورکوزن باید جام قهرمانی را از کام دورتموندی بیرون بکشد که برای کسب سومین قهرمانی پی‌درپی پا به میدان گذاشته است. در کنار دورتموند بایرن مونیخی قرار دارد که دو سال پی‌درپی از قهرمانی به دور بوده و برای دفاع از حیثیت خود مبارزه می‌کند. شالکه هم که با هدایت هوب استیونس، سرمربی هلندی خود، به روزهای اوج آمادگی برگشته، حریف آزاردهنده‌ای خواهد بود.