بحران هائيتى

مفسرروزنامه آلمانى Dresdner Neueste Nachrichten درباره بحران هائيتى مينويسد: چنين بنظر ميرسد كه خشم مردم كسى را كه زمانى اميد مردم هائيتى خوانده ميشد از كشور فرارى داد ولى اين فقط نيمى از واقعيت كشور هائيتى است.زيرا آنچه كه نقشى مهم ايفاء كرد اين بود كه ايالات متحده آمريكا كه سال ۱۹۹۴ آريستيد را با توسل به قدرت نظامى مجددا به كانون قدرت بازگرداند، دست از حمايت از وى برداشت.آمريكا مدتها به اين موضوع توجهى نكرد كه آريستيد، اين مبارز راه آزادى در گذشته ، تبديل به سياستمدارى تام گرا گشته كه هائيتى راويران كرد. حال گفته ميشود كه آريستيد با فرارش راه رسيدن به راه حلى مسالمت آميز را هموار ساخته است ولى فعلا معلوم نيست كه چگونه ميتوان به اين هدف تحقق بخشيد.

روزنامه سوئيسى Berner Zeitung باتوجه به فرار رئيس جمهورهائيتى Jean - Bertrand Aristide از كشور از جمله مينويسد : حال ايالات متحده آمريكا وديگر كشورهاى جهان بايد سريعا اقدام كنند. اما كمك مالى به تنهائى دردى را دوا نخواهد كرد.آنچه كه ضرورت فراوان دارد ايجاد ساختارى عمل گرا براى ادارات پليس و همچنين قوه قضائيه هائيتى است.و اولين گام نيز بايد برگزارى انتخابات پارلمانى و رياست جمهورى در آن كشور باشد.زيرا در غير اينصورت دراوضاع هائيتى تغييرى ايجاد نخواهد شد.

مفسر روزنامه ايتاليائى La Repubblica بحران هائيتى را بعنوان مشكل ديگرى كه بر مشكلات داخلى رئيس جمهورى ايالات متحده آمريكا جرج دبليو بوش افزوده شده ميخواند و از جمله مينويسد:هائيتى فاصله چندانى با سواحل آمريكا ندارد و بدين خاطر نيزتوجه به اوضاع داخلى آن از طرف دولت آمريكا اهميت فراوان دارد. رئيس جمور آمريكا جرج دبليو بوش نيز پس از مدتها تامل حال مجبور است بحران داخلى هائيتى را بعنوان يكى ديگر از مشكلات امنيت داخلى كشورش مورد ارزشيابى قرار دهد.زيرا اين خطر وجود دارد كه در صورتيكه اين جزيره بدست شورشيان بيفتد، هائيتى تبديل به راهروئى براى قاچاق مواد مخدر به ايالات متحده آمريكا شود و درثانى در صورت ادامه يافتن آشوب و هرج و مرج شمار كثيرى بطور غير قانونى از هائيتى وارد آمريكا شوند.