بررسى انتخابات در روسيه

احزاب قانونى در كشور به گونه اى تحت كنترل او قرار دارند و پيروزى حزب “روسيه متحد” كه به او وفادارا ست، با دو سوم آرا، در انتخابات مجلس نمايندگان كشور يا دوما، امكانات بسيار فراوانى در اختيار او قرار داده است. او اكنون حتى مى تواند قانون اساسى را با اين اكثريت مطلق نمايندگان دوما تغيير دهد و با تغيير قانون اساسي، پوتين مى تواند براى سال ۲۰۰۸ ميلادى نيز خود را نامزد مقام رياست جمهورى كشور كند. بهار آينده انتخابات رياست جمهورى در روسيه برگزار خواهد شد و با موفقيتى كه او در انتخابات دوما بدست آورده، امكان پيروزى در اين عرصه نيز فراوان است.

اما اين سوال مطرح است كه انتخابات در روسيه، آيا ربطى به دمكراتيزه شدن جامعه دارد يا نه. بايد گفت كه در واقع اين انتخابات ارتباط چندانى با وجود دمكراسى در روسيه ندارند. از همان قبل از شروع انتخابات، برندگان و بازندگان آن مشخص بودند. حزب وابسته به پوتين، يعنى حزب “روسيه متحد”، از همان ابتدا مورد حمايت مالى قوى دولت قرار داشت و فرمانداران و شهرداران مختلف از اين حزب حمايت مى كردند و راه را براى پيروزى آن هموار مى ساختند.

سفرهاى تبليغى پوتين، تبليغات وسيع روزنامه ها، تلويزيون ها و در مجموع همه رسانه هاى گروهى به نفع اين حزب راه را براى پيروزى آن هموار ساختند. و در همين راستا سعى بر آن بود تا جلوى فعاليت احزاب ديگر تا حد ممكن گرفته شود و هر گونه امكان تبليغ از آنها سلب گردد. و از اين امكانات محدود تبليغي، حزب كمونيست روسيه بيش از همه آسيب ديد. اين حزب بيش از نيمى از آراء خود را از دست داد. و به همين جهت است كه به نظر مى رسد، تقليل آراء حزب كمونيست لنين، يكى از اهداف استراتژيك رهبران سياسى روسيه بود. هدفى كه به آن دست يافتند.

شكست حزب كمونيست روسيه همراه بود با پيروزى حزب جديد التاسيسى در اين كشور به نام وطن ، كه رهبر آن سرگئى گلاسيِف، يكى از رهبران سابق حزب كمونيست است. سرگئى گلاسيِف كه اقتصاددان است، با جدا شدن از حزب كمونيست به تشكيل حزب وطن دست زد و اين حزب توانست در انتخابات از سد ۵٪ آرا نيز بگذرد و به دوما راه يابد. گفتنى ست كه در روسيه احزابى كه شمار آراء شان از ۵٪ كمتر باشد، حق ورود به مجلس نمايندگان اين كشور را ندارند.

حزب موفق ديگر در انتخابات دوما حزب ناسيوناليست شيرينووسكى بود. حزب او كه ليبرال دمكرات نام دارد و در واقع نه ليبرال است و نه دمكرات، توانست به اندازه حزب كمونيست راى بياورد.

دو حزب كوچك دمكرات ديگر با نام هاى يابلُكو و اتحاد نيروهاى راستگرا نتوانستند در اين انتخابات از مانع ۵٪ انتخاباتى بگذرند و به همين جهت به مجلس روسيه راه نيافتند. شايد يكى از دلايل راى نياوردن حزب يابلُكو ، حمايت مالى شركت نفتى متعلق به ميخائيل خودور كووسكى از اين حزب بود. يكى ديگر از دلايل شكست اين دو حزب دمكرات كوچك روسيه را بايد در عدم اتحاد آنها در انتخابات دانست.

به هر حال انتخابات مجلس نمايندگان تاثير چندانى بر سرنوشت روسيه ندارد. در آنجا رئيس جمهور همه كاره است و شايد به همين جهت بود كه فقط نيمى از حائزين شرايط به پاى صندوق هاى راى رفتند و در اين راى گيرى شركت كردند.