بررسى روابط چين و آلمان در سال‌هاى صدراعظمى گرهارد شرودر
۱۳۸۴ مرداد ۲۱, جمعه
او در قسمتى از سخنرانى خود در سال ۲۰۰۲ به هنگام بهره‌بردارى از قطار سريع ترانس راپيد در شانگهاى گفت: "ديدار امروز ما در اينجا از اهميت خاصى برخوردار است زيرا ما يكىازجالب ترين پروژه‌هاى همكارى تكنولوژيك بين دو كشورآلمان وچين را به اتفاق هم افتتاح مى‌كنيم."
از سال ۱۹۹۹ ميلادى آلمان بزرگترين كشور سرمايه گذار اروپايى در چين است. از سال ۲۰۰۰ ميلادى تاكنون چين در بين تمام كشورهايى كه براى آلمان بازار فروش به حساب مى‌آيند، بعد از آمريكا در جايگاه دوم قراردارد.يكى از دلايل اين موفقيت اين است كه آلمان انتقادات شديد ازپكن را به عهده بقيه كشورها از جمله آمريكا نهاده‌است.
دراين باره ازمسئله حقوق بشربه عنوان يك مثال مىتوان نام برد.شرودر هيچ‌گاه از نقض حقوق بشر در چين صحبتى به ميان نياورد. او در اين رابطه فقط به گفتگوهاى بين دودولت اكتفا كرده‌است كه بخشى ازآن به مسئله حقوق بشرمى‌پردازد.
حال آنكه سازمان هاى حقوق بشر اين گفتگوها را كافى نميدانند.
دبير كل بخش آلمانى سازمان عفو بين الملل باربارا لخ بيلرميگويد: "در زمينه حقوق بشر نتايج به دست آمده در قضيه چين بسيار ناچيز هستند. ما دستاوردها را بررسى خواهيم كرد تا در آينده به سياستى دست يابيم كه براساس اين شناخت پايه گذارى شده."
احتمالا منظور اواز آينده زمان بعد از انتخابات احتمالى ۱۸ سپتامبر است. آيا در صورت پيروزى حزب دموكرات- مسيحى و سوسيال- مسيحى ميتوانند مدافعان حقوق بشر به مطرح شدن اين گونه مسائل در روابط چين و آلمان اميدوار باشند؟
پروفسورxuewu ازدانشگاه بوخوم در اين باره ميگويد: "در صورت به قدرت رسيدن حزب دموكرات- مسيحى و سوسيال- مسيحى، در سياست خارجى تاكيد خاصى بر رابطه با آمريكا خواهد شد اما اين به معنى بد شدن روابط آلمان با چين نيست. اومعتقد است كه دولت شرودرقول‌هاى زيادى به چين داد اما درمسائل سياسى حساس نتوانست به قول هاى خود عمل كند.اما محافظه كاران درصورت دادن هر قولى تمام قوا را به كارمى‌بندند كه به آن عمل كنند."
برگردان: آذين حيدرى‌نژاد