برنامه دويچه وله و شنوندگان / بيست و ششم مارس سال ۲۰۰۴ ميلادى

سلام ميكنم به همه شما عزيزان. اميدوارم كه به خوبى و خوشى قدم به سال جديد گذاشته باشين و امشب بار ديگه مهمون برنامه خودتون باشين. طى روزها و هفته هاى گذشته بارها نامه ها و تلفنهائى داشتيم از طرف شما دوستان عزيز، كه از ما خواستين درباره امكاناتى كه در آلمان در اختيار نسل جوون گذاشته ميشن، گزارش بديم. به همين دليل برنامه امشب رو به اين موضوع اختصاص داديم كه، اميدواريم تا حدى پاسخگوى پرسشهاى شما باشه.
از اونجائيكه ما در اين برنامه هميشه در پى اين هستيم كه واقعيات جامعه آلمان رو براى شما عزيزان تشريح كنيم، اينبار هم بايد به توصيف يك موضوع ناگوار بپردازيم و متاسفانه بايد بگيم كه، شهرها و ناحيه هاى ادارى مختلف آلمان، تا حد زيادى بدهكار و ورشكسته هستن. تقريبآ ۱۰۰ ميليارد يورو، كسرى بودجه در صندوقهاى دولتى وجود داره. امر دريافت ماليات با مشكل روبروشده، اما مخارج و هزينه هاى ثابت براى مثال در زمينه پرداخت كمك هزينه اجتماعى به افراد مستحق، رو به افزايشه. هيچ راه چاره اى، براى سياستمداران منطقه اى باقى نمونده. هر جائى كه امكانش وجود داره، مقامات به صرفه جوئى دست ميزنن، مثلآ در هزينه هائى كه بصورت داوطلبانه پرداخت ميشن. زمينهاى بازى بچه ها مورد بى توجهى قرار ميگيرن، مراكز اجتماعى و فرهنگى نوجوونا بسته ميشن و كمك هزينه هاى مربوط به آموزش و پرورش و فرهنگ تقليل پيدا ميكنن. با اين چهره هاى صرفه جوئى شديد، همه روبرو هستن اما، پيش از همه، بار اين اقدامات، بر دوش بخش ضعيف جامعه، سنگينى ميكنه.

براى بچه ها و نوجوونا، مركز جوانان خيابون Stollberg در شهركلن، خونه دوم اونا به حساب مياد. در اين مركز، بچه ها از امكانات اينترنت برخوردار ميشن، به بازيها و ورزشهاى مختلف ميپردازن، در كافه ترياى اين مركز چائى درست ميكنن با همديگه گپ ميزنن و يا در تعميرگاه اون، دوچرخه هاى خودشون رو تعمير ميكنن. هر روز ۴۰ تا ۵۰ جوون و نوجون به اين مركز مراجعه ميكنن. اما طبق تصميمى كه اكنون از سوى مقامات مسئول گرفته شده، اين مركز بزودى به كارش خاتمه ميده. در اين مركز، از ۱۴ سال پيش تا حالا، مددكاران اجتماعى از جمله راينر يانسن تلاش داشتن، با كارهاى خودشون، بچه هاى بدون سرپرست رو از اقداماتى مثل اغتشاش و اقدام به جرائم، بازبدارن.

بخصوص در اين محله خوونواده هائى زندگى ميكنن كه به اقشار ضعيف جامعه تعلق دارن. به اين ترتيب، ۴۰۰ كودك و نوجوون، امكانات فرهنگى و اجتماعى خودشون رو از دست ميدن.

فهرست صرفه جوئيهاى شهر كلن اما به اينجا ختم نميشه. محلهاى بازى بچه ها ديگه از پشتيبانى مالى لازم برخوردار نميشن. غير از اين، براى مثال ساختمانهاى دولتى همچون مدرسه ها، بهره اى از تعمير و ترميم نميبرن. اما بايد گفت كه، اين كسرى بودجه سرسام آور، به گردن دولت آلمان هم هست. چرا كه هر روز، بارهاى بيشترى به دوش مقامات منطقه اى گذاشته ميشن و اونها از پس مخارج اين امور، برنميان.