برگزارى كنفرانس كشورهاى كمك كننده در جاكارتا

هرچند پيش از برگزارى اين كنفرانس، اعلام آمادگى براى پرداخت كمك هاى مالى از سوى كشورهاى جهان به ميلياردها دلار رسيد، اما بار ديگر كوفى عنان دبير كل سازمان ملل و سوسيلو بامبگ يود هو يونو رئيس جمهور اندونزى بر اهميت اين كمك ها تاكيد كردند. اين مناطق تنها در شش ماه آينده يك ميليارد دلار براى تامين آب آشاميدنى، مواد غذائى و تجهيزات پزشكى و دارو هزينه نياز دارند. اين درحالى است كه براى بازسازى امكانات زيربنائى اين مناطق يك ميليارد دلار ديگر نيز لازم است. كوفى عنان در اين باره ميگويد: « ما ميدانيم كه حداقل نيم ميليون نفر زخمى شده اند و نيم ميليون نفر ديگر خانه و كاشانه خود را از دست داده اند. دو ميليون نفر به كمك هاى غذائى نياز دارند و انسانهاى بيشمارى نيز هستند كه به آب آشاميدنى و كمك هاى پزشكى احتياج دارند». اما قول پرداخت كمك مالى به معنى پول نقد نيست. و اين امرى بود كه اكثر سخنرانان به آن اشاره داشتند و از كشورها خواستند تا به قول و قرارهاى خود عمل نمايند.

رئيس جمهور اندونزى كه كشورش از اين فاجعه بيشترين آسيب را ديده است در آغاز شروع بكار كنفرانس گفت كه:« ما با نتايج فاجعه اى درگير هستيم كه آنقدر قوى بود كه صدها هزار انسان يا كشته و يا مفقود الاثر شده اند. حتى امروز هم ۱۲ روز پس از اين فاجعه، هنوز بر شمار قربانيان افزوده ميشود. ما هنوز نامى براى اين دريا لرزه و تسونامى پس از آن كه در روز ۲۶ نوامبر سال ۲۰۰۴ بوقوع پيوست نيافته ايم. اما ما بدتر از اين فاجعه در تاريخ اندونزى سراغ نداريم. در سال ۱۸۸۳ بر اثر آتشتفشان كاركاتوا ۳۶ هزار نفر بقتل رسيدند. من حتى در وحشتناك ترين روياهاى خودم هم فكر نميكردم كه نسل من روزى شاهد فاجعه اى باشد كه در آن سه برابر آتشفشان كاركاتوا قربانى شوند».

يكى ديگر از نتايج اين كنفرانس اين بود كه كشورهاى حوزه اقيانونس هند ، همانند كشورهاى اقيانوس آرام به سيستم هشدار دهنده تسونامى مجهز شوند. البته هنوز جزئيات بيشترى از اين مسئله روشن نيست.

يكى ديگر از ابزار جديدى كه در اين كنفرانس قرار شد در مورد كشورهاى آسيب ديده از آن استفاده شود، مسئله مسكوت گذارن بدهى ها بهمراه بهره آن است تا كشورهاى آسيب ديده بتوانند براى بازسازى مناطق ويران شده از حداكثر توانائى اقتصادى خود بهره جويند.

در روز چهارشنبه هفته آينده و در كنفرانس سران هشت كشور صنعتى جهان، به جزئيات بيشتر اين مسئله پرداخته خواهد شد.

اما آنچه كه در اين كنفرانس روشن شد، اين بود كه سازمان ملل در آينده نيز نقش رهبرى و هدايتگر رساندن كمك به مناطق آسيب ديده را برعهده خواهد داشت و دولت ايالات متحده آمريكا هم پذيرفت كه فعاليتهاى كمك رسانى خود را در چارچوب اين سازمان انجام دهد.