به ياد يهودى منوهين، ويولونيست و هنرمند انسان دوست

در ۲۲ آپريل ۱۹۱۶ يهودى منوهين، در خانواده مهاجرى روسى _ يهودى در نيو يورك، New York، به دنيا آمد. در سن سيزده سالگى به عنوان تك نواز در صحنه هاى بين المللى ظاهر مى شد و به نام « كودك نابغه و ويولونيست قرن» مورد ستايش قرار مى گرفت. اما منوهين فقط به خاطر توانايى هاى تكنيكى اش جلب توجه نمى كرد، وى با نوازندگى سرشار از احساسش انسانها را تحت تاثير قرار مى داد. آلبرت اينشتين، Albert Einstein، كه صداى ويولن منوهين را در كنسرتى شنيده بود چنين گفت:« حال مى دانم كه خدايى در آسمان وجود دارد.» پس از آن پيشرفت هاى منوهين سرعت نفس گيرى پيدا كرد به طورى كه منوهين در دهه هاى بعد با بهترين اركستر هاى دنيا و معروف ترين رهبران اركستر همكارى مى كرد.

علاقه او به فرهنگ هاى ديگر و عرصه هاى گوناگون موسيقى باعث شد كه وى سفرهاى متعددى به شرق بنمايد، از جمله چندين بار به ايران سفر كرد و با اركستر سنفونيك تهران كنسرت هايى اجرا نمود. منوهين توانايى هاى خويش را در زمينه موسيقى غير كلاسيك نيز به كار گرفت. از اين رو بود كه در سال هاى دهه ۱۹۵۰ ملاقاتى عجيب و در عين حال بسيار جالب بين منوهين و راوى شانكار، Ravi Shankar، موسيقى دان برجسته و نوازنده چيره دست سيتار هندى روى داد. حاصل اين ملاقات، كنسرت ها و صفحات موسيقى مشترك بودند.

يهودى منوهين در طول زندگى اش همواره نه تنها به عنوان هنرمندى بزرگ، بلكه همچنين به خاطر تلاش هاى انسان دوستانه اش مورد تحسين قرار مى گرفت. او وقت خود را صرف دفاع از حقوق بشر كرده و به قربانيان جنگ و كودكان پناهنده كمك مى نمود. در طى جنگ جهانى دوم، منوهين ۵۰۰ كنسرت براى نيرو هاى متفقين اجرا كرد. پس از پايان جنگ نيز براى اسراى آزاد شده از بازداشتگاه هاى آلمان كنسرت هاى متعددى داد.

وى هم چنين براى حمايت از نسل جوان هنرمند تلاش هاى زيادى به عمل آورد. از اين رو در سال ۱۹۶۳ مدرسه موسيقى منوهين، Yehudi Menuhin School، در لندن را براى جوان هاى با استعداد تاسيس كرد. او بنياد هاى موسيقى چندى را بنيان گذاشت و برنامه هاى ويژه اى تدارك ديد تا به كمك آن ها معلولين و افراد بى بضاعت بتوانند به موسيقى دسترسى داشته باشند.

از منوهين به خاطر تلاش هاى انسان دوستانه اش به دفعات با اعطاى نشان ها قدردانى به عمل آمد. به طورى كه در سال ۱۹۶۰ « جايزه صلح نهرو» به وى اعطا شد. در ۱۹۷۹ به خاطر انتشار كتاب اش با نام «موسيقى انسان» از طرف «اتحاديه ناشران آلمان» به وى جايزه صلح داده شد. در سال ۱۹۹۲ منوهين به سمت رياست شوراى بين المللى موسيقى يونسكو، UNESCO، برگزيده شد. سال بعد از آن توسط ملكه انگلستان، اليزابت دوم، Elizabeth II, به عضويت اشراف انگلستان درآمد. منوهين در ۲۰ سال آخر عمرش عمدتا در سمت رهبرى اركستر كار كرد و خود را وقف موسيقى نمود.

يهودى منوهين در۲۲ ماه مارس سال ۱۹۹۹ در برلين در گذشت. وى انسانى خارق العاده بود كه در تمام زندگى اش كوشيد تا كارى براى ساختن دنيايى بهتر، دنيايى خوشبخت تر و دنيايى سرشار از صلح و صفا انجام دهد. منوهين همواره به عنوان انسانى كه دنيا را وطن خود مى دانست و هنرمندى كامل و هم چنين به خاطر انسانيت چشم گيرش در يادهاى ما زنده خواهد ماند.

« هر آنچه انسان واقعا خواهان انجام آن است و دوست دارد انجام دهد، بايد هرروز به انجام آن بپردازد. براى هنرمند مى بايست اين كار به همان آسانى باشد كه پرواز براى پرنده است. نمى توانيم پرنده اى را تصور كنيم كه به خود بگويد:« خب، امروز خسته ام، امروز پرواز نمى كنم.»
يهودى منوهين