بوش خطر ايدئولوژی اسلامی را برجسته می‌کند

هيأتِ تحريريهء «نيويورک تايمز» گفته های بوش را حرفهای تکراری از يک سناريوی کهنه خواند و نوشت : «به مردم آمريکا بايد رهنمودهای روشنی داده شود تا بتوانند قضاوت کنند حضور در عراق تا کی بايد ادامه پيدا کند؛ آيا سربازان ما دارند به ايجاد يک دولت ملی کمک می کنند يا اينکه فقط زمان جنگِ ناگزيرِداخلی را به عقب می اندازند؟ آيا حضورِ درازمدتِ آمريکا به استقرارِ صلح و دموکراسی در خاورميانه ياری می دهد يا برعکس، نفرتِ بيشتر از آمريکا را شعله ور خواهد کرد و برای «القاعده» زمينهء بکرِ فعاليت را آماده می کند؟ رييس جمهور به هيچکدام از اين پرسش ها نپرداخت ...

جورج بوش ديروز در واشنگتن دی سی گفت تندروهای اسلامی می خواهند با استفاده از اوضاع عراق يک «امپراتوری راديکال اسلامی» برپا کنند و در اين راه سوريه و ايران هم پشت شان ايستاده اند . در روزهای اخير بوش و سخنگويان کابينه اش ادعا کرده اند که ايران از پشت پرده به بحرانِ عراق دامن می زند و اگر به نحوی جلوی رژيم ايران ايستادگی نشود، اگر آمريکا نيروهايش را از عراق عقب بکشد و سازمان ملل نيز اقدامی جدی برای محدود کردن ايران نکند، عراق تبديل به پايگاه اصلیِ جهادگرايان اسلامی خواهد شد که با حمايت سوريه و ايرانِ مجهز به سلاح هسته ای، و شاخهء نظامی ايران در لبنان به نام حزب الله، خود را برای تهاجم بعدی به اسراييل و کشورهایِ عرب در منطقه آماده کنند.

از سوی ديگر نمايندگانِ حزب دموکرات در کنگرهء آمريکا، از جمله رهبرِ بانفوذِ جناح اقليت خانم «نانسی پيلوزی» که با کابينه مخالف اند، گفته اند که اين ها همه عذرتراشی های بوش است برای ناکامی ها و سياست های غلطِ او در عراق، که حالا برای برانگيختنِ دوبارهء مردم، آنها را از دشمنان فرضی می ترساند. با افرايش ناامنی ها در عراق و نزديک شدنِ تعدادِ تلفات ِ ارتش آمريکا به مرز دوهزارنفر، حمايت مردم آمريکا از اشغالِ نظامیِ عراق کم و کمتر شده است.

بوش در صحبت های ديروزش که در محل «بنيادِ ملیِ مدد رسانی برای دموکراسی» ادا شد گفت: «بزرگترين رويايیِ ما در قرنِ جديد، رويارويی با ايدئولوژیِ مرگبارِ افراطی های اسلامی است؛ اين ايدئولوژی مثل کمونيزم برآن است که می توان افراد بيگناه را قربانیِ اهدافِ سياسی کرد ... آنها اعتقادشان اين است که اول يک کشور را بگيرند و توده های مسلمان را آنجا بسيج کنند تا بعد بتوانند به دولت های ميانه رو در منطقه حمله ببرند و از اين راه يک امپراتوریِ راديکال اسلامی برپا کنند که از اسپانيا تا اندونزی کشيده شده است.» يک سناتور جمهوری خواه به خبرنگاران گفت تعريفِ جنگ در عراق در واقع همين است، کاش بوش اين حرف ها را چندسالِ پيش مطرح کرده بود.

مقايسهء اسلاميزم و کمونيزم در سخنان بوش بی جهت نبود چون «بنيادِ ملیِ مدد رسانی برای دموکراسی»(National Endowment for Democracy) که بودجه اش را از دولت می گيرد اما زيرِ نظارت کنگرهء آمريکا نيست و تأسيسِ آن توسط دولتِ رانالد ريگان برای مبارزه با کمونيزم صورت گرفته، در دو دههء اخير هميشه بودجه های کلانی را صرف حمايت از سياست مداران و روشنفکرانِ ضدِ کمونيست در آمريکای لاتين و اروپای شرقی کرده است. از آخرين فعاليت های آن حمايت از کودتا گرانِ ضدِ «هوگوشاوِز» در ونزوئلا در سال ۲۰۰۲ بود. ونزوئلا نفتِ بسيار دارد وحکومت آن ضدِ آمريکايی است.

منتقدان بوش در آمريکا، از جمله هيأت تحريريهء «نيويورک تايمز» (امروز، هفتم سپتامبر) می گويند تاکتيکِ دامن زدن به وحشت عمومی، تنها راه برای بوش است تا بتواند از پايين افتادن وجهه اش جلوگيری کند. از سوی ديگر يک روز پيش از سخنرانیِ بوش، محمود احمدی نژاد رييس جمهور ايران در مصاحبه ای تلويزيونی گفت «در حوزهء فعاليت های توليد سوخت هسته ای، ايران نسبت به دو ماه پيش يک گام جلو افتاده است.»

عبدی کلانتری از نيويورک