1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

بى‌حقوقى جلوه هاى بسيار دارد

مريم انصارى۱۳۸۵ اردیبهشت ۱۹, سه‌شنبه

طرح حضور بانوان در استاديوم‌هاى ورزشى پس از اظهار نظرهاى مخالف مراجع دينى و انتقاد شديد پاره‌اى نمايندگان مجلس بالاخره پس گرفته شد. چيزى كه از ابتدا هم چندان به تحقق آن اميدى نبود.

https://p.dw.com/p/A6Me
عدم اجازه ورود زنان به ورزشگاه‌ها حقى است كه از آنها به عنوان يك انسان سلب شده، مثل بسيارى حقوق ديگر.
عدم اجازه ورود زنان به ورزشگاه‌ها حقى است كه از آنها به عنوان يك انسان سلب شده، مثل بسيارى حقوق ديگر.عکس: picture-alliance/dpa

خبرگزاری رسمی جمهوری ‌اسلامی ايران (ايرنا)، روز دوشنبه ٨ مه، به نقل از غلامحسين الهام سخنگوى دولت گزارش كرد كه آيت الله خامنه‌اى رهبر جمهورى اسلامى خواستار تجديد نظر در اين باره شده و رئيس جمهور هم تاكيد كرده كه در اين خصوص طبق نظر مقام رهبرى عمل خواهد شد.

كل ماجرا يعنى از هنگامی ‌كه محمود احمدى‌نژاد، رئيس جمهور ايران اعلام كرد كه از اين پس بهترين مكان در ورزشگاه‌ها به بانوان اختصاص خواهد يافت تا آغاز مخالفت‌هاى پاره‌اى آيات عظام به اين موضوع و بالاخره پس گرفتن آن بيش از يك هفته به طول نيانجاميد و اين سوال را براى بسيارى ايجاد كرد كه آيا تمام اين جنجال‌ها تنها مصرف تبليغاتی نداشت؟ صاحب‌نظران مسائل سياسى ايران معتقدند كه سخنان آقاى احمدى نژاد مبنى برحق شركت زنان به عنوان تماشاچى در استاديوم‌هاى ورزشى درست زمانى بر روى تلكس‌های خبری رفت و به خبر داغ خبرگزارى‌هاى جهان تبديل شد كه سرسختى رهبران ايران برسر برنامه اتمى، ايران را در عرصه جهانى به انزوا كشانده و در داخل نيز سياست سخت‌گيرى نسبت به پوشش زنان نارضايتى بسيارى را دامن زده است.

با اين همه اينكه هدف واقعى آقاى احمدى‌نژاد از طرح چنين مسئله چه بوده و آيا خود او به حضور زنان در ورزشگاه‌ها اعتقاد دارد يانه، در اين واقعيت چيزى را عوض نمی‌كند كه اگر اين طرح به اجرا درمی‌آمد به يك حق ابتدايى پاسخ داده شده بود و فضای نفس‌گير جامعه كمى به نفع دختران جوان و علاقمند به ورزش تغيير می‌كرد. گيرم ورود به ورزشگاه‌ها دغدغه اصلى زنان ايران و حتی ممسئله‌ی شمار قابل توجهی از آنان نبوده باشد. به نظر برخى از فعالان حقوق زنان اين استدلال كه زنان ايران با هزاران مشكل ديگر بايد دست و پنجه نرم كنند، بر حقيقتى ساده پرده می‌اندازد: كه عدم اجازه ورود زنان به ورزشگاه‌ها حقى است كه از آنها به عنوان يك انسان سلب شده، مثل بسيارى حقوق ديگر. حال چه اين موضوعى كوچك و قابل اغماض باشد چه بزرگ و غيرقابل تحمل. بى‌حقوقى جلوه‌هاى بسيار دارد.