بيم از له شدن زير چرخ‌هاى توافق آلمان و روسيه
۱۳۸۵ آبان ۹, سهشنبهحساسيتهاى لهستان
ياروسلاو كاچينسكى نخست وزير لهستان براى ديدارى به آلمان آمده است. اما به نظر مى‌رسد كه نزديكى آلمان و روسيه در مسايل مربوط به انرژى، فضاى مناسبات ميان آلمان و لهستان را كمى سنگين كرده است. روزنامه‌ى سوييسى «نويه تسورشر تسايتونگ» در مورد اين ديدار مى‌نويسد: «بسيارى از موضعگيرى‌هاى ماه‌هاى گذشته‌ى لهستان، لحنى تهديدآميز داشتند و مناسب همسايگان و همكاران اتحاديه‌ى اروپا نبودند. اما از طرف ديگر مساله‌ى انرژى نشان مى‌دهد كه بيم لهستان بى‌پايه هم نيست و اين كشور مى‌ترسد كه زير چرخ‌هاى توافقى ميان آلمان و روسيه له شود. گرهارد شرودر صدراعظم پيشين آلمان كه در اين ميان در راس شوراى ادارى كنسرسيوم لوله‌كشى قرار گرفته، در مذاكرات براى خط گاز هيچكار نكرد تا بيم لهستان را از بين ببرد. وى حتا در خاطرات به تازگى منتشرشده‌ى خود، لهستان را عنصر مزاحمى براى مناسبات ميان روسيه و آلمان ناميده است. آنگلا مركل نيز با اينكه بر خلاف شرودر ستايش چندانى از دوستى با پوتين نمى‌كند، اما طرفدار ادامه‌ى مناسبات با مسكوست. با اين حال مركل تلاش مى‌كند، حساسيت‌هاى لهستان را نيز درنظر گيرد».
دور باطل مناسبات
روزنامه‌ى اتريشى «كورير» نيز به مناسبات دشوار ميان برلين و ورشو اشاره مى‌كند و مى‌نويسد: «طبيعى است كه آنگلا مركل و ياروسلاو كاچينسكى در جريان ديدار خود در برلين بايد تاكيد كنند كه آلمان و لهستان چه همسايگان خوبى براى يكديگر مى‌خواهند باشند. اما در عمل چيزى تغيير نخواهد كرد. زيرا اين به اصطلاح «سوء‌تفاهمات» در مناسبات ميان طرفين، ريشه‌هاى عميقى در تاريخ لهستان دارند. كاچينسكى برخاسته از نسلى در لهستان است كه در آن بسيارى از روسيه نفرت دارند و به آلمانى‌ها بدبين هستند. اين يك دور باطل است. لهستان براى اينكه بتواند خود را در مقابل روسيه ايمن احساس كند، به پشتيبانى يكپارچه‌ى اتحاديه‌ى اروپا نيازمند است. اما دولت كاچينسكى با روش ناملايم خود، نفوذ لهستان را در اتحاديه‌ى اروپا تضعيف مى‌كند و مانع از سازماندهى اين پشتيبانى مى‌شود. اعتماد واقعى، گياهى است كه به آرامى رشد مى‌كند. اما ياروسلاو كاچينسكى هنگامى كه هيجانات ضدآلمانى را مورد استفاده قرار مى‌دهد، اين گياه را با آب شور آبيارى مى‌كند».
چالش‌هاى بزرگ لولا
انتخابات برزيل پايان يافت و رييس‌جمهورى چپگراى آن لوييز ايناسيو لولا دا سيلوا از طرف مردم برزيل براى دومين بار به اين سمت برگزيده شد. روزنامه‌ى فرانسوى «لوموند» لولا را با اين گزينش در مقابل چالش‌هاى بزرگى مى‌بيند و مى‌نويسد: «لولا بايد راهى براى توسعه‌ى قوى‌تر بيابد تا تلاش‌هاى خود را براى فقيرترين و ضعيف‌ترين انسان‌ها پايدار سازد و گسترش دهد. در كشور فدرالى مانند برزيل چنين كارى تنها از طريق سازش با مسئولان ايالتى ممكن است. اين نيز مهم است كه او اينك توجه بيشترى به لايه‌هاى ميانى كند كه خود را به حاشيه رانده شده احساس مى‌كنند. پيش‌شرط اقتصادى اين امر، برداشتن موانع از سر راه اصلاحات است. بازنشستگى‌ها، كشاورزى، قابليت بازده مديريت و برطرف ساختن موانع پرشمار و گوناگون بوروكراتيك از آن جمله‌اند. زمينه‌هاى اقتصاد جهانى براى ارتقا برزيل مناسب‌اند. وحدت كشور، شتاب‌بخشى به توسعه، ادامه‌ى كار ديپلماتيك، اين‌ها چالش‌هاى مهم لولا در دومين دوره‌ى زمامدارى او هستند».
لولا ناچار به ائتلاف است
روزنامه‌ى اسپانيايى «ال پريوديكو» نيز معتقد است كه لولا براى اصلاحات ضرور نيازمند نيروى بيشترى است. اين روزنامه مى‌نويسد: «لولا پس از گزينش دوباره‌ى خود مجبور است دست به ائتلاف بزند. زيرا دوستان حزبى او در پارلمان صاحب اكثريت كرسى‌ها نيستند. در اين رابطه نه تنها سوسيال‌دمكرات‌هاى كانديداى مخالف يعنى آلكمين كه آماده‌ى اصلاحات هستند براى او مشكل ايجاد خواهند كرد، بلكه همچنين نيروهاى ارتجاعى. اما گزينش دوباره بايد به لولا آنقدر نيرو داده باشد كه دست به نوگرايى بزند. كمبود اصلاحات در برزيل روشن و غيرقابل دفاع است. اين كشور نيازمند تجديد حيات است تا دوباره تبديل به نمونه و لكوموتيو تمام آمريكاى لاتين شود».
كژراهه‌ى كاخ سفيد
روزنامه‌ى فرانسوى «فيگارو» بر اين نظر است كه انتخابات آمريكا تحولى راديكال در مورد عراق در پى نخواهد داشت. اين روزنامه مى‌نويسد: «انتخابات كنگره در تاريخ ۷ نوامبر هر طور هم كه به پايان برسد، مباحث مبارزه‌ى انتخاباتى لااقل اين دستاورد را داشتند كه روشن كنند، كه بايد وضعيت عراق را با واقعگرايى بيشترى ارزيابى كرد. مباحث كنونى در چارچوب‌هاى تنگى در جريان هستند و امكان تغييرات راديكال را منتفى مى‌سازند. اپوزيسيون دمكرات‌ها با اينكه كژراهه‌ى كاخ سفيد را در مورد عراق مورد انتقاد قرار مى‌دهد، اما خود نيز هيچ راه‌حلى پيشنهاد نمى‌كند. به نظر مى‌رسد كه آن‌ها خيال دارند تا انتخابات رياست جمهورى در سال ۲۰۰۸ مسئوليت خروج از بحران را بر عهده‌ى جمهوريخواهان واگذارند».