1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

بچه هاى ايران و زيبا سازى شهر تهران

۱۳۸۴ مرداد ۱۴, جمعه

شايد بتوان گفت كه يكى از آرزوهايى كه هر كودكى دارد اين است كه نقاشىهايش را فقط بر روى كاغذ يا مقوا نكشد، بلكه بر روى ديوارى سفيد و بزرگ كه همه بتوانند ببينند.

https://p.dw.com/p/A67C
عکس: DW

بايد به كودكان ايرانى بين ۶ تا ۱۲ سال مژده داد كه جشنواره اى برايشان در نظر گرفته شده كه بتوانند روى ديوارهاى بعضى از پاركهاى تهران نقاشى كنند. روز ۱۶ مهر ماه روز جهانى كودك است و به همين مناسبت اداره نقاشى ديوارى سازمان زيبا سازى شهر تهران، جشنواره اى تحت عنوان "نقاشى ديوارى كودك" را برگزار خواهد كرد. به نظر آقاى صادق اسدى، مدير اجرايى جشنواره، اين فرصتى است كه بچه ها در زيبا سازى شهر تهران نقشى داشته باشند. اما چرا نقاشى ديوارى:

"از اين جهت كه نقاشى بيشترين ارتباط را با كودك در مقوله هاى هنرى برقرار ميكند و كودكان خيلى مى توانند توسط نقاشى حرفهاى خوبى بزنند. حالا خواستيم كه كودكان با بعد وسيع ترى از نقاشى بنام نقاشى ديوارى، آشنا كنيم. ما حتى ميتوانيم از همين نقاشى ديوارى براى زيبا كردن شهرمان، براى زيباسازى شهرى استفاده كنيم. از طرفى به هر حال همين مقوله نقاشى هم بنحوى رشد تفكر خلاق كودكان كمك ميكند. قصد اصلى هم همين است كه ما بتوانيم اين تفكر را رشد بدهيم. يعنى كودكان در بسترى قرار بگيرند كه خلاقيتشان و انديشه شان شكوفا بشود."

اداره نقاشى ديوارى تهران سه موضوع را براى كودكان در نظر گرفته است كه كودكان با انتخاب يكى از آنها مى توانند نقاشى هايشان را براى شركت در جشنواره براى مسئولين اين اداره بفرستند. اكثر كودكان رويا و تصورى از زمان بزرگسالى خودشان دارند. به همين دليل يكى از موضوع ها "وقتى كه بزرگ شدم" نام دارد. موضوع دوم مربوط به محل زندگى كودكان است. بعضى از بچه ها از روستا يا شهرشان را دوست دارند. اما بعضى از كودكان آرزو دارند كه ايكاش شهرمان طور ديگرى مى بود. مثلا فضاى سبز بيشتر و ترافيك كمترى ميداشت. به همين خاطر موضوع دوم نقاشى ديوارى "دوست دارم شهر من اين جورى باشه" انتخاب شده است. و اما موضوع سوم "يك نقاشى هديه به خدا" نام دارد. آقاى اسدى در مورد انتخاب اين موضوع ميگويد:

"من فكر ميكنم كه ميتوان از دو بعد به موضوع "يك نقاشى هديه به خدا" نگاه كرد. يك بعد اين قصه اين است كه شما چيزى كه خيلى دوستش دارند، براى چيزى كه خيلى بيشتر از آن دوستش دارى، هديه بدهيد. اين خيلى قشنگ است. ما ميتوانيم حتى روى اين مقوله يك كار روان شناسانه هم انجام بدهيم. يعنى ببينيم كه بچه ها در نقاشى هايشان چه چيزى به ما گفته اند. چه چيز هايى در نظر بچه ها ارزشمند است و آنقدر ارزشمند است كه آنها حاضرند آن را به خدا هديه بدهند. بچه ها هر چيزى كه دوست داشته باشند ميتوانند بكشند. از گربه اى كه در خانه هاشان دوستش دارند يا حتى مادرشان را، خلاصه هر چيزى كه دوستش دارند. يك مقدار معنوىتر هم به اين قصه مىتوانيم نگاه كنيم و بگوييم راز و نياز خودشان، يا ارتباطى كه با خدا برقرار ميكنند. اين را به هر حال بايد ديد. اين از آن چيزهايى است كه ما حدس نميتوانيم بزنيم. اما خيلى مشتاق هستيم كه ببينيم."

براى نقاشى ديوارى كودكان تعداد زيادى پارك در مناطق مختلف تهران در نظر گرفته شده است. بچه ها ميتوانند نقاشى هايشان را با پاستل، ماژيك، گواش، آبرنگ و مداد شمعى بر روى كاغذ يا مقوا به مسئولين اين جشنواره پست كنند. سپس هيئت داوران دويست عدد نقاشى را انتخاب كرده و از هنرمندان كوچك كرده تا با چگونگى كار و با كشيدن نقاشى ديوارى آشنا شوند. به اين صورت كه:

"ما چند جلسه كارگاهى برايشان ميگذاريم. يعنى ميبريم، بچه ها را در محيطى كه قرار است كار كنند، يعنى در همان فضاى پاركها و به آنها ميگوييم كه آن روز موعود، يعنى آن روزى كه قرار است به آن جشنواره بياييد، به اينجا خواهيد آمد و اين كار را انجام ميدهيد. ما يك سرى مربى انتخاب كرديم كه اين مربى ها بالاى سر بچه ها مى آيند و به آنها توضيح ميدهند كه چكار بايد بكنند. مربى ها به بچه ها هم در كارگاه ها و هم در طول روز اجراى جشنواره ميگويند كه قرار است، پاى ديوار چكار بكنند و دقيقا اين را پاى ديوار به آنها نشان ميدهند."

جشنواره نقاشى ديوارى كودكان نخستين بارى است كه در ايران برگزار ميشود. اين جشنواره نه تنها فرصتى براى كودكان است، بلكه فرست مناسبى نيز براى بزرگسالان است. بزرگسالان ميتوانند با تصورات و ذهنيت كودكان آشنايى پيدا كنند و سپس تصورات كودكان، مثلا در رابطه با شهرشان را با واقعيت مقايسه كنند و متوجه شوند كه چقدر تفاوت بين آنچه كودكان خواهانش هستند با آنچه در جامعه هست، وجود دارد. آقاى اسدى، مدير اجرايى جشنواره در مورد تأثيرى كه نقاشى ديوارى بر روى شهر و بزرگسالان ميتواند بگذارد ميگويد:

"يكى از اين تاثيرات همين فرهنگ شهرى و شهر نشينى و زيبا كردن محيط است. مثلا يك از موضوعات ما دقيقا همين است. "دوست دارم شهر من اين جورى باشه". ما بعيد ميدانيم كه هيچ كودكى دوست داشته باشد كه شهرش آلوده باشد، بعيد ميدانيم كه هيچ كودكى دوست داشته باشد شهرش ترافيك داشته باشد، بعيد ميدانيم كه هيچ كودكى دوست داشته باشد، در جايى زندگى كند كه كثيف باشد. خوب قطعا بچه ها غير از اين را براى ما نقاشى ميكنند. اين ميتواند در فرهنگ جامعه تاثير بگذارد كه كودكان ما دوست دارند در چه محيطى زندگى كنند. ما بعنوان بزرگتر ها مسئول هستيم و وظيفه داريم كه اين محيط را برايشان مهيا كنيم. "

جشنواره نقاشى ديوارى كودك از نهم تا دوازدهم مهر ماه برگزار ميشود. اما كودكان بين ۶ تا ۱۲ سال بايد نقاشى هاى خود را تا ۲۰ مرداد ماه به مسئولين اين جشنواره ارسال كنند.

روشنك زنگنه

براى كسب اطلاعات بيشتر با شماره تلفن: ۰۲۱/۸۸۸۸۰۴۸۳تماس بگيريد.