تبعيدى‌هاى «تهرانجلس» و شيوه‌هاى تغيير رژيم
۱۳۸۵ اردیبهشت ۱۹, سه‌شنبه
«نيويورک تايمز» مى‌نويسد اين روزها در ميان ايرانيان لوس‌آنجلس و همچنين در ميان استادان دانشگاهى تبعيدى، جرّ و بحث شديدى بر سر نحوه برخورد آمريکا با ايران به جريان افتاده است. ايرانيان به طور غالب خواهان تغيير رژيم‌اند اما از يک سو هراس دارند که حمله‌ی نظامى باعث کشته شدن مردم بى‌گناه شده و رژيم ايران را منسجم‌تر و مقاوم‌تر بکند؛ و از سوی دیگر اگر آمريکا فقط به ديپلماسى اکتفا کند، رژيم اسلامى به طور دراز مدت به بقاى خود ادامه داده، هيچ تغييرى به وقوع نخواهد پيوست.
خبرنگار تايمز با نظرخواهى از ايرانيان در مکان‌هاى تجمع آنها، مثل رستوران‌ها و کافه‌ها و فروشگاه‌هاى خواربار، نتيجه گرفته که «اکثر ايرانيان مخالف حمله‌ی نظامى هستند و اعتقاد دارند تهاجم نظامى آمريکا روحانيان حاکم در ايران را قدرتمندتر خواهد کرد و حتا ممکن است آشوب و هرج و مرج خونينى چندين برابر عراق را باعث شود.»
خانم هما سرشار روزنامه‌نگار ايرانى مقيم کاليفرنيا که از بنيانگذاران مرکز جمع آورى اسناد و تاريخ شفاهى يهوديان ايرانى است اعتقاد دارد: «تلاش براى گسترش دموکراسى راه حل بهترى است تا اينکه هزينه‌ی زيادى صرف يک جنگ ديگر شود.»
بنا به نوشته‌ی تايمز، تنها اعضاى سالخورده‌ی رژيم گذشته که هرکدام خودشان را «شارل دوگل» ايران تصور مى‌کنند، مدافع حمله‌ی نظامى آمريکا هستند. سازمان مجاهدين خلق نيز که سياست اصلى‌اش تهاجمات نظامى است در ميان بسيارى از ايرانيان پايه‌ای ندارد.
تعدادى از ايرانيان معتقدند بايد با رژیم اسلامی همانند رژيم آپارتايد آفريقاى جنوبى رفتار کرد و جلوى معاملات شرکت‌ها و سازمان‌هاى بين‌المللى را با ایران گرفت و تيم‌هاى ورزشى آن را تحريم کرد و از رفت و آمد مأموران دولتى آن به غرب ممانعت به عمل آورده و حساب‌هاى بانکى ايران در غرب را نيز بايد مصادره کرد. همه با راه حل عراق سخت مخالف اند.
نيويورک تايمز مى‌نويسد «مرکز روشنفکرانه‌ی آن گروه از ايرانيانى که تغيير از درون را تبليغ مى‌کنند، در انستيتوى هوور در دانشگاه ستانفورد قرار دارد که در آن سه متخصص، رهبرى پروژه‌ی دموکراسى براى ايران را به عهده دارند.» دو تن از اين سه نفر «متخصصان سقوط کمونيسم و جانشين کردن دموکراسی»اند. «پروژه‌ی دموکراسى براى ايران» توصيه مى کند که آمريکا بايد به طور محدود وارد مناسبات ديپلماتيک با ايران بشود تا بتواند «سکويى براى حمايت از جنبش رفورم داخل کشور را به وجود آورد.»
سرپرستان «پروژه‌ی دموکراسى براى ايران» برآنند که رهبران آمريکا به جاى خطابه‌هاى جنگ طلبانه بايد به طور دايمى از دموکراسى در ايران حمايت کنند و تحريمات اقتصادى را نيز بردارند تا ديگر بهانه‌ای براى رژيم ايران براى سلب مسؤليت در قبال سياست‌هاى غلط اقتصادى‌اش باقى نماند. راديو و تلويزيون‌هاى مستقل نيز بايد حمايت شوند تا با انعکاس اخبار سانسور نشده و بحث و نظرخواهى بر افکار مردم تأثير بگذارند. به اين نحو، به قول سرپرستان «پروژه‌ی دموکراسى براى ايران» ايالات متحده نقش يک «عموى راه دور اما پشتيبان و صريح الحن» را براى جوانان ايرانى بازى خواهد کرد.
عبدى کلانترى، گزارشگر صداى آلمان در نيويورك