تشدید بحران در عراق
۱۳۸۶ مرداد ۲۳, سه‌شنبه
به اعتقاد ایاد علاوی، کل این سیستم غلط است و نورى المالكى، نخست وزير عراق، بخشی از این سیستم است.
دولت نورى المالكى، نخست وزير عراق در بحرانی عمیق به سر می‌برد. ۱۷ نفر از ۳۹ وزیر کابینه‌ی او استعفا داده‌اند. بعضی به طور موقت و بعضی دائمی. وضعیت امنیتی کشور اگرچه بهتر شده، اما از تامین امنیت به طور فراگیر سخنی نمی‌توان گفت.
در این میان نظامیان آمریکایی مستقر در عراق بار دیگر حملات خود را علیه شورشگران آغاز کرده‌اند. پِترائوس فرمانده نیروهای آمریکایی در عراق شرایط موجود در این کشور را اگرچه سخت می‌داند، اما ناامید کننده ارزیابی نمی‌کند.
او بر این نظر است که با همکاری نیروهای عراقی، موفقیت دور از دسترس نخواهد بود. این در حالی است که در آمریکا فشار بر جرج بوش، رئيس جمهور آمريكا، هر دم افزایش می‌یابد تا نظامیان این کشور را از عراق خارج سازد، اما بوش در پاسخ به این خواست مردم کشورش، بر استراتژی خطرناک جدیدی تکیه کرده و آن حملات جدید نظامی در عراق است.
استراتژی جدید آمریکائیان در عراق اتحاد با سنیان منطقه‌ی بغداد است. سنیان از نظامیان آمریکایی اسلحه و مهمات دریافت می‌دارند و مسئولیت دارند تا به شیوه خود نظم را در این منطقه برقرار سازند. آنها وظیفه دارند تا با جهادیون مبارزه کنند. گروهی که خود را به شبكه تروريستى القاعده نزدیک می‌دانند و بسیاری شان از خارج از عراق برای مبارزه به این کشور آمده‌اند.
البته مشخص نیست که اتحاد میان نظامیان آمریکا و سنیان تا کی ادامه خواهد یافت. آمریکائیان خود خوب می‌دانند که سلاح‌هایی که به سنیان تحویل می‌دهند، می‌توانند فردا علیه خود آنها استفاده شوند. این در حالی است که در ماه‌های اخیر حدود سی هزار سرباز آمریکایی برای تامین امنیت بیشتر منطقه بغداد راهی این کشور شده‌اند. در این میان درگیری‌های همه روزه در بخش‌های مختلف پایتخت عراق واقعیت‌های ملموس خود را به نمایش گذارده‌اند. گروه‌های وسیع مردم از پایتخت مهاجرت کرده‌اند و به نواحی دیگر کشور و یا حتا به خارج از عراق مهاجرت کرده‌اند.
اما خشونت در شمال عراق هم همچنان حکمفرماست. صدام حسين، ديكتاتور سابق عراق، این منطقه‌ی کردنشین را از کردها خالی می‌کرد و آنان را به نواحی دیگر کوچ می‌داد و به تدریج اعراب را در این مناطق مستقر می‌ساخت.
اکنون کردها به تدریج به موطن خود باز می‌گردند و خواستار حقوق از دست رفته‌ی خود می‌گردند. گزارش‌ها در مورد حملات شبه نظامیان کرد به مناطق دولتی افزایش می‌یابند و موسسات کردنشین نیز آماج حملات گروه‌های ضد کرد قرار می‌گیرند.