تصميم ائتلاف دو حزب ليكود و كارگر در اسرائيل

اينكه نخست وزير اسرائيل و رهبر حزب حاكم ليكود آريل-شارون به فكر ائتلاف با حزب بزرگ اقليت، يعنى حزب كارگر افتاده ميتواند نشانه اين امر باشد كه در منطقه خاورميانه كارها به بن بست رسيده است.
بخشى از جبهه ليكود از جمع احزاب دولتى جدا شده، زيرا افرادى از آن حاضر به پذيرش نقشه شارون مبنى بر خروج يكجانبه اسرائيل از نوار غزه نبودند و حال شارون خود را مجبور ديده كه در صدد جلب همكارى مرد سياسى كهنسال كشور يعنى شيمون پرز هشتاد ساله برآيد، تا بتواند به يارى او نقشه خود را به تصويب كنست يعنى پارلمان اسرائيل برساند.

پرز شخصى است كه درست بدرد اين كار ميخورد، زيرا اولآ خود او اولين كسى بود كه در چند سال قبل فكر خروج اسرائيل از نوار غزه را مطرح كرد، و ثانيآ در تمام دوران سياسى كشور اسرائيل هيچ چيز مانند كشش و كوشش براى نيل به مقام و احترام و قدرت اين مرد بزرگ سالخورده را به فعاليت وانداشته است. اينست كه ميتوان گفت اينبار هم پرز يار و شريك قابل اعتمادى براى شارون خواهد بود، مشروط بر انكه شارون حق او را بخوبى ادا كند، مثلآ با واگذار كردن پست وزارت امور خارجه به او، هرچند كه اين پست در حال حاضر در دست كسى است كه بهيچوجه قصد ترك كردن آنرا ندارد.

اما بايد ديد چيست كه شارون را به آنجا رسانده كه ناچار باشد دوباره با حزب نامحبوب كارگر پيمان اتحاد ببندد و بخاطر اين كار خطر قطع رابطه با جبهه داخلى و ياران ملى گراى فعلى را بپذيرد؟ در جواب بايد گفت:علت اصلى ممكن است اين واقعيت باشد كه شارون هم به سن كهولت رسيده و در سن ۷۶ سالگى نميخواهد و نميتواند در دروه نهائى فعاليت سياسى اش نام و تصوير انسانى رذيل را كه مدتها به آن معروف بود، همچنان بر خود هموار كند. از طرف ديگر شارون به دوست خود جورج-دبليو-بوش قول داده كه كار خروج از نوار غزه را بانجام برساند، و حالا، آنهم در مدتى چنين كوتاه قبل از انتخابات رياست جمهورى آمريكا نميتواند به او بگويد كه حرفى كه زده فكرى و تصورى بدون پايه محكم بوده و متآسفانه بخاطر مسائل سياسى داخلى نميتواند حرف خود را به مرحله عمل در آورد.

بهر حال ائتلاف با پرز اكثريت لازم در پارلمان را نصيب شارون و احتمالآ كار خروج نيروهاى نظامى اسرائيل از نوار غزه را تسريع خواهد كرد، زيرا پرز علاقه اى طبيعى به اين امر خواهد داشت كه بتواند در حزب كارگرنظر خود را به مخالفين ائتلاف با شارون با اين توجيه بقبولاند كه از اين راه لااقل امنيت بيشترى براى كشور بدست آورده است.