تعویق محاکمه متهم به بمب‌گذاری
۱۳۸۶ فروردین ۲۲, چهارشنبه
محاکمه جهاد حماد که قرار بود امروز، چهارشنبه ۱۵ آپریل ۲۰۰۷، در بیروت آغاز شود، به تاخیر افتاد. این جوان ۲۰ ساله لبنانی متهم است که حدود هشت ماه پیش قصد داشته، با همکاری همدستش، دو چمدان حاوی بمب را در قطارهای محلی شهر کلن ـ آلمان منفجر کند. این "بمب‌های چمدانی" به علت نقص فنی منفجر نشدند. جهاد حماد در بازجویی ادعا کرده است که اقدامش، واکنشی علیه چاپ کاریکاتورهای ضد اسلامی در روزنامه های آلمانی بوده است.
ماموران پلیس در صحت این ادعا ولی شک دارند. بر پایه تحقیقات این مقامات، طرح انفجار قطارها در جهت اهداف گروه تروریستی القاعده واز پیش برنامه‌ریزی شده بوده است. آن‌ها برای اثبات ادعای خود به یک نامه الکتریکی استناد می‌کنند که ماموران تجسسی پلیس روی دیسک سخت رایانه‌ی جهاد حماد یافته‌اند. در این نامه الکتریکی همدست جهاد حماد، یوسف ال‌حجیب خبر می‌دهد که برادر حماد، به زودی از سوئد به دیدار او می‌آید. پس از اعلام این خبرعادی، حجیب به جهاد توصیه می‌کند که تا وقتی آن‌ها "درامتحان پذیرش قبول نشده‌اند" باید صبر‌کند. او سپس اضافه می‌کند: "آن‌وقت با هم به عراق می‌رویم."
بر این اساس و نیز شواهد و مدارک دیگر، دادستان کل لبنان، سعید میرزا، برای روشن شدن پس‌زمینه‌ی این بمب‌گذاری ناموفق چهار متهم دیگر را هم به پای میز محاکمه کشانده است، از جمله برادر حماد، خالد ابراهیم که بنا به گفته مقامات پلیس سوئد، همیشه در حال "سربازگیری" برای براه انداختن اغتشاش درعراق بوده و کمک مالی برای تروریست‌ها جمع می‌کرده‌است. همین منابع، امکان تماس خالد ابراهیم با تشکیلات تروریستی القاعده را منتفی نمی‌دانند.
متهم ردیف اول، جهاد حماد در یک خانواده ساده مسلمان در شهر بندری تریپولی به دنیا آمده است. او بزرگترین فرزند این خانواده است و شش خواهر و برادر دیگر هم دارد. حامد دیپلم خود را از مدرسه خصوصی مسیحیان در تریپولی گرفته و پس از آن برای ادامه تحصیل، عازم آلمان شده است. پدر جهاد که افسر جزء ارتش است، هزینه تحصیل او را به عهده داشته است.
بر پایه بررسی‌های ماموران پلیس، یوسف ال‌حجیب نیز باید در کنار جهاد حماد، روی صندلی محاکمه بنشیند. زیرا بنا به اعترافات حماد، ال‌حجیب او را درشهر کلن با "فتوا"های اسلامی علیه جنگ عراق، حمله نظامی آمریکا به افغانستان و انتشار کاریکاتورهای محمد آشنا کرده است. حماد با یوسف طرح‌های بسیاری برای منفجر کردن چند استادیوم ورزشی و پل راه آهن در آلمان ریخته بودند که هیچ کدام را به مرحله اجرا نگذاشتند. تازه، در اوایل ماه مه ۲۰۰۶ بود که آن‌ها برنامه ساختن "بمب چمدانی" و منفجر کردن آن را در قطارهای محلی آلمان ریختند.
شب سی‌ام یولی ۲۰۰۶ یوسف ال‌حجیب و جهاد حماد در آپارتمانی در یکی از محله‌های شهرکلن، آخرین مراحل این برنامه را تدارک می‌بینند. فردای آن روز، وقتی ساعت ۱۱ صبح به راه آهن اصلی شهر می‌رسند، یوسف دو ساک در دست دارد که بمب‌هایی در آن‌ها برای ساعت ۱۴ و ۳۵ دقیقه بعد از ظهر تنظیم شده اند. وقتی حماد سوار قطارهام ـ آخن می‌شود، یوسف یکی از آن "بمب‌های چمدانی" را به او واگذار می‌کند و خود با بمب دیگر سوار قطاری که به سوی کوبلنز می‌رود، می‌شود. حماد در اعترافات خود گفته است که او ساک را از یوسف گرفته، سوار قطار شده و یک ایستگاه بعد، در راه آهن دویتز پیاده شده است: البته "بدون ساک!"
این ساک می‌توانسته، بر اساس محاسبات اداره پلیس کشوری، به قیمت جان ۳۵۰ مسافر قطار هام ـ آخن در کل یا بین ۵۰ تا ۶۰ نفر در کوپه‌ای که ساک فراموش شده قرار داشته، تمام شود. بنا برهمین محاسبات، این امکان وجود داشته است که در آن روز حدود ۵۰ مسافر در قطارمونشن گلادباخ ـ کوبلنز در حال سفربوده باشند و به این ترتیب جان خود را در اثر انفجار"بمب چمدانی"ای که یوسف در آن "جا" گذاشته بوده، از دست بدهند. همراه این مسافران احتمالی، جهاد هم در بازجویی های خود گفته است: "خدا را شکر که مواد آتش‌زا منفجرنشدند"!
ب. امید