1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

تغيير مواضع دولت بوش در قبال ايران

۱۳۸۳ اسفند ۲۱, جمعه

چرا دولت جورج بوش در قبال ايران تغيير موضع داد و موافقت کرد از فشار و تهديد دست بردارد و از مذاکرات اروپا با ايران حمايت کند؟ تاکنون اختلاف کابينهء بوش با کشورهای اروپايی در اين بود که آمريکا اعتقاد داشت هيچ راهی برای متوقف کردن ايران از رسيدن به سلاح هسته ای وجود ندارد مگر تغيير رژيم، در حاليکه اروپا اعتقاد داشت تنها راهِ جلوگيری از مجهز شدنِ ايران به بمب اتمی، مشارکتِ آمريکا در مذاکرات، و تشويقِ صلح آميزِ اير

https://p.dw.com/p/A4Au
جورج بوش، رييس جمهور امريكا
جورج بوش، رييس جمهور امريكاعکس: AP

�ن است که در قبالِ امتيازهای اقتصادی و امنيتی، داوطلبانه از مقاصد هسته ای اش چشم بپوشد. آيا دولت آمريکا ديگر به دنبال تغيير رژيم ايران نيست و مشروعيت آنرا پذيرفته است؟

روزنامهء وال استريت جورنال در شمارهء امروز خود نوشت دولت آمريکا با تغيير مواضع پيشين خود اکنون حاضر است از عضويت احتمالیِ ايران در «سازمان تجارت جهانی» (WTO) حمايت کند. اين حمايت يکی از چندين امتياز اقتصادی است که سه دولت اروپايیِ آلمان، فرانسه و بريتانيا مايل اند قول اش را به دولت ايران بدهند به شرطی که ايران نيز حاضر شود روندِ غنی سازیِ اورانيوم برای سوخت هسته ای و احياناً سلاح اتمی را متوقف کند.

ديروز نيز وزير امور خارجهء آمريکا خانم کاندوليزا رايس در مصاحبه ای گفت مواضع آمريکا و اروپا به وحدت نزديک شده است. مفسران سياسی اکنون می پرسند آيا دولت بوش به راستی تغيير سياست داده و مشروعيتِ رژيم اسلامیِ ايران را پذيرفته؟ ايران علاوه بر تمايل به عضويت در سازمان تجارت جهانی، نياز به واردات صنعتی بسياری دارد که قطعات آنها را شرکت های آمريکايی می سازند و هم اکنون با تحريم اقتصادی آمريکا، دستيابی به آنها بسيار مشکل و هزينه بردار است.

روزنامهء نيويورک تايمز در گزارش امروزش از قول چندتن از کارگزاران دولت بوش می نويسد هدف نهايی آمريکا هنوز همان است که بود. خانم کاندوليزا رايس به هنگامی که مقامِ مشاور امنيتی بوش را داشت همواره پافشاری می کردکه مسالهء ايران بايد در شورای امنيت سازمان ملل مطرح شود. نيويورک تايمز از قول يک مقام بالای دولت بوش می نويسد پس از بحث های پرتب و تاب، «اروپايی ها اکنون در خلوت به همان نتيجه ای رسيده اند که ما می گفتيم يعنی اينکه در آينده هرگز نمی توانيم به ميزان کافی و دلخواه بر فعاليت های غنی سازی ايران نظارت داشته باشيم.» پيمانِ منع گسترشِ سلاحهای اتمی به کشورهای امضاکنندهء آن، از جمله ايران، اين حق را می دهد که برای هدفهای صلح آميز و زير نظارت کامل سازمان بين المللی انرژی اتمی، دست به غنی سازی اورانيوم بزنند. حال، هدف سياستگزاران کاخ سفيد و پنتاگون اين است که از طريق حمايت از مذاکرات اروپا با ايران ودادن قولِ امتيازات اقتصادی، وقتی که ديگر بهانه ای برای ايران وجود ندارد، ثابت کنند که باز هم در عمل ايران از مقاصد اتمی اش کوتاه نخواهد آمد؛ و آنوقت ديگر اروپا چاره ای ندارد جز اينکه مساله را به شورای امنيت ارجاع دهد.

آقای حسن روحانی نمايندهء ايران در مذاکرات با اروپا، چند روز پيش بازهم تأکيد کرد که در نهايت ايران هرگز از غنی سازی منصرف نخواهد شد. بنا به گزارش وال ستريت جورنال سه کشور بريتانيا، فرانسه و آلمان، با اصرار آمريکا سندی را امضا کرده اند که در آن گفته می شود چنانچه پس از مذاکرات، تهران مجاب نشود که غنی سازیِ اورانيوم را نبايد از سربگيرد، آنها به ناچار بايد به شورای امنيت شکايت ببرند. و اين نتيجه ای است که آمريکا مشتاقانه منتظر آن است.

عبدی کلانتری - نيويورک