تفسيرهايى درباره اجلاس سران آلمان، فرانسه و انگلستان

روزنامه ايتاليايى «لا رپوبليكا» چاپ رم در شماره امروز خود، درباره در رابطه با اجلاس سران ۳ كشور آلمان، فرانسه و انگلستان از جمله مى نويسد: “بدون فرانسه و آلمان اروپايى وجود ندارد. اما همين اروپا بر خلاف خواست انگلستان دست به اقدامى نمى زند. اين مسئله را، هر دو سو از تجربه تلخ عراق آموخته اند. تونى بلر به خاطر پذيرش كامل موضعگيريهاى حكومت بوش هزينه اى سنگين پرداخت كرد. ژاك شيراك و گرهارد شردور اين اعلام موضع را به جان خريدند كه معضل مناسبات اروپا و آمريكا همين امروز نيز در موقعيتى ست كه مى تواند در اروپا گسست ايجاد كند و آن را فلج نمايد. از تشخيص اين حقيقت ساده بود كه ديدار برلين روى داد”.

روزنامه اقتصادى فرانسوى «لز اكو» چاپ پاريس نيز در شماره امروز خود، در تفسيرى درباره ديدار گرهارد شرودر صدراعظم آلمان، با ژاك شيراك رييس دولت فرانسه و تونى بلر نخست وزير بريتانيا از جمله مى نويسد: “به دشوارى مى توان تصور كرد كه در دل اتحاديه اروپا «مديريتى» زاده شود. ديگر آلمان، فرانسه و انگلستان، از اشتباهات گذشته خود درس گرفته اند و اينبار پيش از ديدارشان در برلين، با هم پيمانان خود و در درجه اول با رييس ايرلندى اتحاديه اروپا مقاصد خود را در ميان گذاشته اند. به اين شكل آنها خواستهاى خود را به نمايش مى گذارند تا تمام كشورهاى ذينفع در صحنه اروپا را به سوى خود بكشانند، اما اين عمل كاملا قانع كننده نيست”.

در رابطه با ديدار سران ۳ كشور قدرتمند اروپايى در برلين، روزنامه آلمانى «گنرال آنتسايگر» چاپ شهر بن نيز در تفسير امروز خود، از جمله مى نويسد: “ايتاليايى ها اروپايى هاى واقعى هستند، سيلويو برلوسكونى اما نه. با وجود اين بايد انتقاد او به اجلاس سران ۳ كشور در برلين را جدى گرفت. او آن چيزى را به شكل زمخت معمول خود بر زبان مى آورد، كه بسيارى ديگر نيز به آن فكر مى كنند: از اين آغازها جلوگيرى كنيد. به همين دليل نيز شرودر، شيراك و بلر به خوبى خود را آماده كرده بودند كه گفتگوهاى ضرورى شان را در اتحاديه اروپا كه به راى گذارده مى شود، كمى كمتر به گونه اى نمايشى پيش ببرند. بنابراين، نياز به شم قوى كمى بيشتر، و نياز به اوراق مملو از تزهاى حجيم و خيالى كمتر است”.

روزنامه ليبرال چپ انگليسى «گاردين» چاپ لندن نيز، به موضوع اجلاس سران ۳ دولت آلمان، فرانسه و انگلستان در برلين مى پردازد و از جمله مى نويسد: “تونى بلر كه مدتهاست تلاش مى كند كه براى بريتانيا نقش اصلى را در اروپا دست و پا كند و استحكام محور آلمان و فرانسه را تضعيف كند، شايد از نشستن بر سر ميز قدرتمندان اظهار خشنودى نمايد. او بدينوسيله مى تواند همچنين باورپذير كردن خود را به عنوان كسى كه خود خويش را پلى ميان اتحاديه اروپا و ايالات متحده پس از بحران عراق تعيين كرده است افزايش دهد. اما بلر بايد براى خود روشن كند كه فرانسه و آلمان از يكپارچگى مستحكم خود دست نكشيده اند. اين اتحاد ۳ جانبه تا زمانى تداوم خواهد يافت كه از ديد برنامه هاى شيراك ضرورى باشد”.