تفسير دويچه وله بر بحران اوكرايين

در اوكرايين ميتوان از يك لحظه تاريخى سخن راند. اين كشور در اين لحظه دو رييس جمهور دارد. يكى آن رييس جمهورى كه مردم برگزيده‌اند و ديگر رييس جمهورى كه با كمك قدرت دولتى در انتخابات پيروز شده است. حال حقيقت هر چه باشد، بهرروى مردم در خيابانهاى كيف، پايتخت اوكرايين اوضاع را چنين ارزيابى ميكنند. چرا كه نيروهاى مخالف دولت از پيروزى انتخاباتى خود سخن ميرانند. اما كميسيون مركزى انتخابات به نتايج رسمى اعلام شده چسبيده است، يعنى نتايجى كه به موجب آن ويكتور يانوكوويچ با ۳ درصد آراى بيشتر از نامزد نيروهاى مخالف دولت، يعنى يوشچنكو پيشى دارد.

نمايندگان پارلمان اوكرايين و شهرهاى بزرگ اين كشور همچون كيف و لويف و ناظرين غربى بر اين باورند كه حد تقلبات انتخاباتى بسيار گسترده بوده و در شرق اوكرايين دامنه اين تقلبات به حدى بوده است كه مردم كشور در عهد حاكميت اتحاد شوروى نيز چنين چيزى را تجربه نكرده بودند.

و اين همان چيزى است كه شهروندان اوكرايين مايل به پذيرش آن نيستند. آنان به لحاظ سياسى خواستار تكرار انتخابات شده‌اند. اكنون فشار بر رهبرى سياسى كشور فزونى گرفته است، هم از سوى نيروهاى داخلى و هم از سوى نيروهاى بين المللى. دولتهاى آلمان و بريتانيا در اين رابطه بسيار روشن اظهار نظر كرده‌اند. و هماهنگ كننده سياست خارجى كشورهاى عضو اتحاديه اروپا تصريح كرده است كه ميبايست به نظر مردم اوكرايين احترام نهاد.

پديده نادرى است كه اروپا پس از برگزارى انتخاباتى اين چنين اتفاق نظر داشته باشد و اظهارات صريح در اين باره نيز پديده كم نظيرى است. تمامى نهادهاى اروپايى، كميسيون اتحاديه اروپا، پارلمان اروپا، شوراى اروپا و سازمان همكاريهاى اقتصاد و عمران اروپا همه روند انتخابات اوكرايين را بشدت مورد انتقاد قرار داده‌اند.

اما اوضاع در اوكرايين، خطرناك نيز هست. تنها يك اظهار نظر مختصر از سوى يانوكوويچ ميتواند موجى از قهر را بهمراه داشته باشد و به تظاهرات صلح آميز چهره ديگرى بخشد و اين همان چيزى است كه نه نيروهاى مخالف دولت در اوكرايين خواهان آنند و نه غرب. اما بر شمار كسانى كه به گونه‌اى صلح آميز خواستار برگزارى يك انتخابات راستين هستند هر دم افزوده ميشود و يك چنين نيرويى را نميتوان سركوب كرد. فراموش نبايد كرد كه در اوكرايين موضوع بر سر دفاع از دموكراسى است.