تفسیر انتخابات سوریه
۱۳۸۶ اردیبهشت ۵, چهارشنبه
دوشنبه، ۲۳ آوریل، انتخابات جدید پارلمان سوریه به پایان رسید. گزارش رسانه‌ها و ناظران حاکی از آن است که تعداد شرکت‌کنندگان اندک بوده است. بی‌تفاوتی اکثر سوریه‌ایها غیرمترقبه نیست، زیرا آنها می‌دانند که نتایج این انتخابات با آنچه که درانتخابات ۴ سال پیش حاصل شد، فرقی نخواهد کرد.
آنچه که نیستند، نامزدهای مستقل
اوائل دهه ۱۹۷۰، حافظ الاسد، رئیس جمهور وقت و پدر رئیس‌جمهور فعلی، "جبهه‌ی پیشرفته‌ی ملی" را بنیان گذاشت. الگوی او "حزب متحد سوسیالیست آلمان" (SED) بود (که در آلمان شرقی حکومت می‌کرد). بر این قرار انتخابات در سوریه همانقدر "انتخابات" هستند، که در آلمان شرقی بود.
و باز بر همین مبنا دو سوم از ۲۵۰ کرسی مجلس جدید برای حزب بعث و متحدانش رزرو شده است. از این ۱۶۷ کرسی، ۱۳۲ کرسی به حزب بعث تعلق می‌گیرد و ۳۵ کرسی به بقیه‌ی احزاب جبهه، بیش از همه به ناسیونالیستها و کمونیستها.
۸۳ کرسی باقیمانده در اختیار نامزدهای مستقل، یا به عبارت بهتر، نامزدهای بی‌حزب گذاشته می‌شود. بیشتر اینها بازرگانان، کارخانه‌داران، وکلای دادگستری و پزشکانی هستند، که به دولت نزدیکند وعلایق شخصی خود را پیگیری می‌کنند. این را می‌توان به‌وضوح در تبلیغات انتخاباتی آنان مشاهده کرد. آنها بیشتر به پخش چای و قهوه و شیرینی‌جات مشغول‌اند تا بحث پیرامون بیکاری، فساد و دیگر معضلات اجتماعی.
آمار جمعیت سال به سال افزایش می‌یابد و همراه با آن این مشکلات، مشکلاتی که خاصه گریبانگیر ۲۵۰۰۰۰ جوانی است که سالانه به بازار کار افزوده می‌شوند.
سکون سیاسی
پارلمان جدید نخواهد توانست آرزوها و جاه‌طلبی‌های مردم سوریه را برآورده کند. در این رابطه اختیاراتش بی‌نهایت محدود است. پارلمان بیشتر از هر چیز دیگری به بحث در مورد مصوبات قوه‌ی مجریه، و در وحله‌ی نخست لوایح رئیس‌جمهور خواهد پرداخت، تا در نهایت آنها را تصویب کند.
با چنین انتخاباتی، سوریه فرصتی دیگر برای اصلاحات سیاسی را از دست داد. رئیس‌جمهور در سال ۲۰۰۰، زمانی که به قدرت رسید، قول یک سری اصلاحات را داد، از جمله آزادی احزاب غیردینی، و نیز آزادی بیان و مطبوعات. اما تا امروز سکون سیاسی حاکم است. و این می‌تواند خطری باشد برای نتایج اصلاحات اقتصادی دستچین شده. از جمله این اصلاحات می‌توان ازتقویت بخش خصوصی، و برای نخستین بارطی ۴۰ سال حکومت حزب بعث، از زمینه‌ی ایجاد قشر متوسط جامعه نام برد. این قشر می‌تواند در آینده نقش یک لوکوموتیو را در تحولات سیاسی و اجتماعی سوریه به عهده بگیرد.
دموکراسی باعث تقویت امنیت داخلی می‌شود
محافل قدرت در دمشق تعویق اصلاحات سیاسی را با خطر حمله‌ی ایالات متحده آمریکا و متحدانش توجیه می‌کنند. می‌گویند، اینها کوشش برای به جلو راندن اصلاحات را فلج کرده‌اند. این ادعا اما قابل دفاع نیست. بلکه برعکس، باید این تهدیدها بهانه‌ای برای ایجاد اصلاحات دموکراتیک می‌شد.
فقط با این گونه آزادیها، از جمله اجازه‌ی فعالیت به احزاب سیاسی غیردینی و آزادی مطبوعات، می‌توان یکپارچگی و ثبات کشور را تامین کرد. در این راه لغو "قوانین شرایط ویژه"، آنچه قوه‌ی مجریه را قادر به اعما دیکتاتوری می‌کند، اجتناب‌ناپذیر است. در غیر این صورت هر گونه کوششی برای ایجاد دموکراسی، سعی باطل خواهد بود.
ابراهیم محمد، سردبیر بخش عربی دویچه وله آن‌لاین / فار.