تك مضراب: گفتگو باخودم
۱۳۸۴ مرداد ۱۱, سه‌شنبه
۱ـ به نظر تو امريكا سر قضيه عراق پيروز شد؟
بر عراق بله ولی تو عراق نه.
۲ـ يعنی چی كه حافظ ديوانش را اينجور شروع كرده: الا يا ايهاالّساقى، ادِر كأسا و ناوِلها؟
يعنی ای ساقى، جام شراب را دور بگردان، يك نشانی به بقيه بده، ولی از آنجا كه حرام است، خودت تنها تناول بفرما، مسئوليتش هم پای خودت.
۳ـ تا حالا تو عمرت چند صفحه كتاب خوندى؟
بگو چند صفحه نوشتى!
مگر كتاب هم نوشتى؟
سوال كه مزخرف شد، چه فرقی داره چی بپرسى؟
۴ـ ديروز نبودى!
جنگل بودم، بگو چی شد؟
چی شد؟
يك توله روباه خوشگل ديدم، حيفم اومد رهاش كنم، انداختمش توی كوله پشتى.
خوب!
جلوتر يك بچه آهو ديدم، باز حيفم اومد رهاش كنم، انداختمش توی كوله پشتى.
خوب بعد؟
يك دفعه يه شيره از بغلم رد شد.
اگر اين يكی را هم انداذج توی كوله پشتى، ديگه ميزنم تو گوشتها!
۵ـ چيه؟ ناراحتى؟
باز زنم رفته كفش بخره.
خوب، مشكل چيه؟
هيچى، هركس در كمد كفشش را وا ميكنه، فكر ميكنه زنم هزارپاست.
۶ـ اونهايی كه ميگند ما اونقدرها زندانی سياسی نداريم، چی ميگند؟
هيچى، رد گم ميكنند. ازشون بپرس: سياسی زندانی چطور؟
۷ـ ميگند به محض انتصاب، ببخشيد، انتخاب رئيس جمهور جديد، جرم نوشيدن مشروب الكلی دو برابر شده، يعنی اگر ۵۰ ضربه شلاق ميخوردی و به ۵۰ هزار تومان ميخريدى، حالا بايد صد ضربه بخوری يا صد هزار تومان جرم را بخرى.
آهان، پس برای فقرا ممنوع كردند.
۸ـ همه تو اين زندون دست كم هفته‌ای يك بار ملاقاتی دارند، تو انگار هيچ كس را نداری كه بياد ديدنت.
چرا! ولی همه‌شون همينجا زندونند.
۹ـ راستی گفتی از كدوم برنامه بيشتر خوشت مياد؟
از برنامه ی بعدى.