1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

تلاش آلمان براى عضويت دائمى در شوراى امنيت سازمان ملل

۱۳۸۳ مرداد ۳, شنبه

يوشكا فيشر، وزير خارجه آلمان در سفرش به كشورهاى چين، هند، سريلانكا، بنگلادش و پاكستان تلاش كرده است نظر اين كشورها را براى عضويت دائمى آلمان در شوراى امنيت سازمان ملل متحد جلب كند. ولى سياست خارجى بويژه در زمينه هاى دمكراسى و رعايت حقوق بشر و حل مسالمت آميز مناقشات بين المللى بسيار فعال است. «راينر سوليچ» مفسر دويچه وله در اين زمينه چنين مى نويسد:

https://p.dw.com/p/A588
يوشكا فيشر، وزير خارجه آلمان در مذاكره با مقامات چينى
يوشكا فيشر، وزير خارجه آلمان در مذاكره با مقامات چينىعکس: AP

شك نبايد داشت كه يوشكا فيشر حضور چشمگير خود را نه در كلمبو، اسلام آباد يا دهلى نو، بلكه در پكن داشته است. انتقادى كه وزير خارجه آلمان از سياست حقوق بشر اين كشور كرد، طبيعى بود كه در رسانه هاى تحت كنترل دولت چين هيچگونه بازتابى نداشته باشد. و طبيعى است كه اگر جمهورى خلق چين بخاطر يوشكا فيشر يكشبه تمام زندان هايش را نبندد و به شهروندانش آزادى بيان اعطا نكند. ولى يوشكا فيشر، برخلاف صدراعظم آلمان، در مناقشه تايوان، تبت و حقوق بشر بالاخره به روشنى تمام ابراز نظر كرد، و اين ارزش بسيار دارد. اين ثابت مى كند كه سياست خارجى آلمان موجوديتش در حفظ منافع اقتصادى اين كشور خلاصه نمى شود. سياست خارجى آلمان ارزش ها و اصول خود را دارد.

حمايت از دمكراسى، رعايت موازين حقوق بشر، يافتن راه حل هاى مسالمت آميز براى مناقشات، فعاليت هاى انساندوستانه و بنا بر ضرورت برعهده گرفتن مسئوليت هايى در چارچوب مأموريت هاى نظامى از سوى سازمان ملل: اينها جملگى ارزش هايى هستند كه براى سياست خارجى آلمان چشمگيرند. كافى است كه در اين زمينه به فعاليت هاى ارتش آلمان در افغانستان نظرى بيافكنيم. و بايد گفت كه همه اينها ارزش هايى هستند كه براى سازمان ملل متحد نيز در مجموع معيار عمل است. بنابراين قابل درك است كه برلين بعنوان كشورى كه سومين مقام در پرداخت بالاترين حق عضويت به سازمان ملل متحد و دومين مقام را در مشاركت در عمليات نظامى زير نظر سازمان ملل را داراست، بطور بارزى خواستار دريافت جايگاهى ثابت در شوراى امنيت سازمان ملل است، و اين در شرايطى است كه يك نمايندگى اتحاديه اروپا در مجموع خود در شوراى امنيت در آينده اى قابل رويت هنوز يك تخيل است. هر چند كه بايد اذعان داشت كه يوشكا فيشر در سفر آسيايى خود نتوانست در اين زمينه موفقيت هاى چشمگيرى بدست آورد.

تنها هند است كه بطور روشنى با عضويت دائمى آلمان در شوراى امنيت سازمان ملل متحد موافقت كرده است، البته اين هم در ازاى اينكه آلمان نيز بايد از تقاضاى عضويت هند براى عضويت دائمى در شوراى امينت نيز حمايت كند. البته در اين مورد پاكستان مقاومت خواهد كرد. ولى در مسئله عضويت دائمى آلمان در شوراى امنيت سازمان ملل، سفير آلمان در سازمان ملل در نيويورك موفقيت هاى بيشترى كسب كرده. كار اقناعى اصلى را نبايد با هند و سريلانكا كرد، بلكه بايد با پنج كشور عضو دائمى شوراى امنيت كه حق وتو دارند، انجام داد. بدون موافقت آنها، حتى اگر دو سوم مجمع عمومى سازمان ملل نيز موافق باشد، عضويت دائمى آلمان امكانپذير نخواهد بود. پكن و نيز واشنگتن از اعضاى دائمى هستند.