1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

توافقی جنجال‌‌برانگیز

ب.ا.۱۳۸۶ خرداد ۱۸, جمعه

سران کشورهای گروه ۸ سرانجام بر سر چگونگی حفظ محیط زیست به رایزنی نشستند. مرکل‌، صدراعظم آلمان، توافق به‌دست آمده در این نشست را به عنوان "موفقیتی بزرگ" ارزیابی کرد. صدای انتقاد به این توافق اما از همه سو بلند است.

https://p.dw.com/p/ApPz
آنگلا مرکل و جرج بوش در کنفرانسی مطبوعاتی درباره‌ی نشست گروه ۸عکس: picture-alliance/ dpa

سران کشورهای گروه ۸ روز پنجشنبه (۷ ماه ژوئن ۲۰۰۷) بر سر چگونگی حفظ محیط زیست به رایزنی نشستند. آنگلا مرکل‌، صدراعظم آلمان، توافق به‌دست آمده در این نشست را "موفقیتی بزرگ" ارزیابی کرد. بنا بر این توافق، ۷ کشور صنعتی جهان و روسیه برآنند که تا سال ۲۰۵۰، تنزل تولید گازهای گلخانه‌ای را به نصف، "مورد توجه قرار دهند." افزون بر این قرار گذاشته شد که مذاکرات در این زمینه، زیر نظر سازمان ملل متحد صورت گیرد. انتظار می‌رود که به این ترتیب بتوان کشورهای در آستانه‌ی پیشرفت‌، مثل چین و هند را که در حال حاضر در تخریب محیط زیست سهم بزرگی دارند، به رعایت این موافتنامه‌ها مکلف کرد.

انتقاد به توافق

سازمان‌های طرفدار حفظ محیط زیست و همچنین احزاب اپوزیسیون آلمان ولی با این نظر آنگلا مرکل موافق نیستند و با انتقاد با آن برخورد می‌کنند. "اتحادیه حفظ محیط زیست و طبیعت" این نتیجه را "قول و قرارهای توخالی" خواند و گفت: «با توجه به مسائل حاد محیط زیستی، این توافق بی‌اندازه ناچیز است.» این اتحادیه همچنین تاکید کرد که در حال حاضر لازم است که تولید گازهای گلخانه‌ای در کشورهای صنعتی ۸۰ درصد تنزل یابد و اهداف میان مدت مشخص در نظر گرفته شود.

مسئولان سازمان گرین پیس نیز توافق سران گروه ۸ را ناکافی ارزیابی می‌کنند. کارشناس محیط زیستی این سازمان، یورگ فدرن) (Jörg Feddern گفت: «این نتایج مطلقاً ناچیز اند. آنچه ما در حال حاضر به آن نیاز داریم، مقررات مشخص الزام آور است. در غیر این‌صورت موفقیتی به دست نیاورده‌ایم و تنها مسئله را به آینده موکول کرده‌ایم".

کارشناس بخش محیط زیست تشکیلات اکسفم (Oxfam)، آنتونیو هیل، (Antonio Hill) در گفتگویی با برنامه اول سیمای آلمان گفت: «این که سران گروه ۸ به این توافق رسیده‌اند که تحت نظارت سازمان ملل مذاکره کنند، یک موفقیت است... ولی آن‌ها نتوانستند بر سر اهداف مشخص به نتیجه برسند.» هیل همچنین اضافه کرد که "بدون این توافق‌های مشخص، در وضعیت فقرا تغییری پدید نمی‌آید."

تشکیلات اتک (Attac)که گروه کثیری از منقدان روند جهانی شدن را در بر‌می‌گیرد، نیز به مفاد توافق سران گروه ۸ در زمینه‌ی حفظ محیط زیست به شدت انتقاد نمود. این تشکیلات اعلام کرد که طرح چنین توافقی به عنوان "’موفقیت بزرگ‘ به معنای به سخره کشیدن قربانیان این تغییرات جوی است". اتک همچنین تاکید کرد که "اهداف این توافق یک شوخی است".

انتقاد احزاب اپوزیسیون

رناته کوناست ) (Renate Künastدبیر اول فراکسیون حزب سبزها در پارلمان آلمان نیز ضمن انتقاد از نتایج گفتگوی سران گروه ۸، گفت که با این توافق مطمئناً در زمینه‌ی حفظ محیط زیست امری از پیش برده نخواهد شد. او این نشست را "اجلاس حفظ آبرو" خواند و تاکید کرد که مرکل‌، صدراعظم آلمان در دستیابی به اهداف خود شکست خورده است. رئیس فراکسیون چپ‌ها، گرگور گیزی

(Gregor Gysi) نیز بر همین باور است. سخنگوی حزب لیبرال‌های آلمان، میشائیل کاوخ‌

(Michael Kauch) با لحن ملایم‌تری به این توافق انتقاد می‌کند. او گفت: «مفاد توافق هالیگندام می‌توانند تنها گامی در راه توافق‌های اساسی باشد.»

جبهه‌گیری کشورهای در آستانه‌ی پیشرفت

برای این که توافق بر سر حفظ محیط زیست اصولا تاثیر داشته باشد‌، موافقت کشورهای به اصطلاح در آستانه پیشرفت که به تعبیری به عنوان "مخربان فعال محیط زیست" معروفند، ضروری است. این کشورها که سرزمین‌های چین‌، هند، مکزیک، برازیل و آفریقای جنوبی را در برمی‌گیرند، از هم اکنون در برابر این توافق جبهه بندی کرده‌اند. سران این کشورها مایل نیستند، به "توافق‌های الزام‌آور" تن در دهند. آن‌ها استدلال می‌کنند : مبارزه علیه گرم شدن زمین، نباید به زیان کشورهای در آستانه‌‌ی پیشرفت تمام شود. کشورهای صنعتی مسئول اصلی تغییر جو هستند و از این رو باید بیشترین سهم را برای مبارزه با آن نیز به دوش بکشند.