توسعه مذهب در كشور كمونيستى ويتنام

وجود چهارده هزار معبد بودايى، صد مسجد، هزاران كليسا و صدها مكان نيايش خدايان اقوام مختلف خبر از تنوع زندگى مذهبى در ويتنام ميدهد.

خانم Kate Jellema مردم شناس آمريكايى از دانشگاه ميشيگان كه به بررسى زندگى دينى مردم در شمال ويتنام ميپردازد، در اين باره ميگويد: " مسئله روى آوردن ويتنامى‌ها به دين شامل همه اديان ميشود. در ويتنام مسلك‌هاى چند خدايى از جمله ستايش آبا و اجداد دوباره از سر گرفته‌شده‌اند. در سراسر ويتنام معابد ومكان‌هاى مقدس به وفور به چشم ميخورند."

رژيم كمونيستى ويتنام،به جهت تلاش در راه پذيرش كشورش در سازمان تجارت جهانى و گرايش به برقرارى ارتباط با كشورهاى ديگر، با مسئله دين، سياست مدارا در پيش گرفته‌است. خانم Kate Jellema مدارا با اديان مختلف از سوى قدرتمداران ويتنامى را نشانه آغاز دوره‌اى جديد ميداند. عدم تعصب و صرف نظر كردن رژيم ازهدايت جامعه حتى تا كوچكترين موضوعات خصوصى زندگى افراد، از نشانه‌هاى اين دوره‌است.

در قانون اساسى ويتنام از سال ۱۹۹۲، به طور صريح مسئله آزادى عقايد ذكر شد. ولى چند سال پس از آن، انجام فرائض دينى به عنوان مسئله‌اى مضر براى بقا جمهورى خلق ويتنام برآورد شد. در سال ۱۹۹۸حزب كمونيست به تمامى شهرداران و بخشداران ابلاغ كرد كه بايد جلوى تبليغ دين مسيحيت در ويتنام گرفته شود زيرا رسوخ اين دين روح همبستگى ملى را در ويتنام از بين ميبرد وموجب فراموشى آداب و رسوم اقوام مختلف ميشود.

اما امروزه حاكمان كمونيست ويتنام به اين نتيجه رسيده‌اند كه وجوه مشتركى بين اديان مختلف وجود دارد كه حكومت ميتواند از آنها در راه منافع خود بهره گيرد. خانم Kate Jellema در اين باره ميگويد: "در ويتنام به اين مسئله پى برده‌اند كه همه ويتناميها صرف نظر از نوع مذهبشان، آبا و اجداد خود را ميستايند. و اين ستايش، حس ملى گرايى را در آنان تقويت كرده و به همبستگى ملى كمك ميكند."

چندى پيش قانونى در مورد مسئله دين تصويب شد كه بر طبق آن، رژيم به احيا اديان در ويتنام كمك ميكند ولى در ازاى آن انتظار دارد كه مردم فقط در مكان‌هاى مشخص، آداب مذهبى مشخصى را كه از سوى حكومت مجاز شمرده ميشود، برگزار نمايند.