1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

تولد ”كميسيون ايجاد صلح“ در سازمان ملل

۱۳۸۵ تیر ۲, جمعه

اصلاحات سازمان ملل متحد همچنان ادامه دارد. پس از ”شوراى حقوق بشر“، ”كميسيون ايجاد صلح“ دومين نهادى خواهد بود كه سازمان در جهت جبران ضعف‌هايش و در راستاى اصلاحات تأسيس كرده است. تجربه نشان داده كه پس از پايان جنگ و درگيرى، تنها اعزام سربازان حافظ صلح چاره‌ساز نخواهد بود، بلكه لازم است تا روند بازسازى بدرستى و با طرحى‌ روشن انجام گيرد، و اگر نه، دير يا زود خشونت سر برخواهد كشيد.

https://p.dw.com/p/A5En
دبير كل سازمان ملل متحد، كوفى عنان
دبير كل سازمان ملل متحد، كوفى عنانعکس: AP

تأسيس ”كميسيون ايجاد صلح“ سازمان ملل اگر چه گامى كوچك در جهت اصلاحات است، ولى براى آنانى كه جنگى را تجربه كرده و ‌آن را پشت سر گذاشته‌‌اند، بى‌گمان گام بزرگى خواهد بود.

كوفى عنان دبير كل سازمان ملل متحد مى‌گويد: تأسيس اين كميسيون نوبنياد، نقطه‌ عطفى در تلاش‌هاى ما در جهت كمك به كشورهايى است كه دوران گذار از جنگ به صلح را طى مى‌كنند.

گونتر پلويگر سفير آلمان در سازمان ملل در رابطه با علل تشكيل اين كميسيون مى‌گويد: تجربه نشان داده كه اگر جامعه‌ى بين‌الملل بعد از پايان جنگ، گام‌هاى لازم را در جهت استقرار صلح پايدار برندارد، صلح تنها مى‌تواند ۵ تا ۱۰ سال دوام بياورد.

كميسيون جديد بايد بتواند استقرار طولانى‌تر نيروهاى بين‌المللى در منطقه‌‌اى كه بتازگى صلح در آن برقرار شده را تضمين كند و همچنين امكان بهره‌گيرى از منابع تأمين‌كنند‌ه‌‌ى مالى در خارج از سازمان ملل متحد را فراهم آورد، منابعى مانند بانك جهانى و يا اتحاديه اروپا.

تأمين مالى مأموريت‌هاى ايجاد صلح سازمان ملل از مهم‌ترين چالش‌هايى است كه سازمان در حال حاضر با آن روبروست. با اين وجود سفير آلمان پلويگر خوش‌بين است و مى‌‌گويد: صلح و جلوگيرى از جنگ و يا حتى كنترل جنگ همواره ارزان‌تر از خود جنگ است.

”كميسيون ايجاد صلح“ كميسيونى با ابعاد وسيع است كه به باور پلويگر به همين جهت دامنه‌ى توانايى‌هايش نيز مى‌تواند وسيع باشد. نمايندگان شوراى اقتصادى و اجتماعى سازمان ملل نيز در كميسيون نامبرده عضويت دارند و وظيفه‌شان اين است كه راه دستيابى به منابع مالى را بگشايند.

به عقيده‌ى پلويگر، وقتى در كشورى بطور مثال ۱۰۰ هزار شبه‌نظامى وجود دارد، زمانى مى‌توان آنان را خلع سلاح و وارد جامعه‌ى متمدن كرد كه فرصت شغلى برايشان مهيا باشد، آنان زمانى حاضرند سلاح بر زمين بگذارند كه بتوانند، خود و خانواد‌ه‌هايشان را تأمين بكنند و اين كار به گمان پلويگر كارى نيست كه دولت يك كشور و يا حتى سازمان ملل به تنهايى قادر به انجام دادنش باشد،‌ بلكه لازم است تا براى رسيدن به صلح پايدار ساختارهاى جديدى بوجود آيد، ساختارهايى در قالب كميسيون‌هاى اختصاصى مناطق، متشكل از كارشناسان مناطق گوناگون كه تنها از سازمان ملل نشأت نگرفته‌ باشند، به بيانى ديگر بايد گامى برداشت‌، وراى گام‌هاى معمول تا صلح بتواند، پايدار بماند.