تولد ۶۰ سالگى صدر اعظم آلمان گرهارد شرودر
۱۳۸۳ فروردین ۱۹, چهارشنبه
چروكهاى چهره او افزونتر شده اند، او بسادگى مسنتر شده است و همه اينها در يك چشم به هم زدن. يك خبرنگار نشريه Spiegel كه صدر اعظم را خوب ميشناسد ميگويد:”شرودر در روز تولد خود مطمئنآ تقريبآ در پائينترين نقطه روند سياسى خود قرار دارد، پيش ا ز همه زيرا اينطور به نظر ميرسد كه، داشتن چشم اندازى در آينده براى او بسيار دشوار است.”
بايد گفت كه روند ترقى شغلى او تقريبآ همانند يك افسانه است. او داراى جاه طلبيست. شرودر يكبار گفت، او شخصآ تجربه كرده است كه، براى شانسهاى زندگى خود مبارزه كردن به چه معناست. پدر او در جنگ شهيد شده، مادرش ۵ فرزند خود را به تنهائى بزرگ ميكند و با شغل خدمتكارى خانواده را سر پا نگاه ميدارد. گرهارد نميتواند به دبيرستان برود، چرا كه خانواده پول كافى در اختيار ندارد. اما او بعدها اين كمبود را جبران كرده و پس از پايان دوره تحصيل خود در رشته حقوق در شهر هانوفر آلمان، يك دفتر وكالت براى خويش باز ميكند. گفته ميشود كه شرودر در اواخر دهه ۸۰ در بن، حصار كاخ صدارت عظمى را با دستهاى خود تكان داده و با صداى بلند گفته است، من ميخواهم وارد اينجا بشوم. و واقعآ هم خواهان آن بوده است.
در سال ۱۹۶۳ شرودر به حزب سوسيال دموكرات آلمان ميپيوندد، به گفته خود، به خاطر هلموت اشميت. در سال ۱۹۷۱ او رياست جوانان سوسياليست را برعهده ميگيرد. آنزمان گفته ميشد كه او به جبهه چپ سوسيال دموكراتها تعلق دارد، اگر چه نه تا حد دوست راديكال خود Klaus Beneter كه اخيرآ او را بصورتى غير مترقبه به سمت دبير كل حزب سوسيال دموكرات آلمان برگزيد. بنه تر ميگويد:”گرهارد عزيز، من اميدوارم كه تو از طريق دويچه وله صداى آلمان بشنوى، كه ما همگى به تو براى شصتمين سالگرد تولدت از صميم قلب تبريك ميگوئيم و اميدواريم كه روز خوبى داشته باشى تا بتوانى در بسيارى از دوره هاى بعدى نيز در همين مقام براى ما باقى بمانى.”
اما در حال حاضر اينطور به نظر نميرسد كه چنين امرى ممكن باشد. نظر پرسيها تا كنون اين چنين نتايج بدى را براى حزب سوسيال دموكرات آلمان به همراه نداشته اند. رفقاى سوسياليست دسته دسته از حزب ميگريزند و گرهارد شرودر بويژه بخاطر هرج و مرجى كه در زمينه طرح اصلاحات او وجود دارد، محبوبيت خود را از دست ميدهد. مردم درباره او ميگويند:”من مطمئنآ به او تبريك ميگويم اما بار ديگر او را انتخاب نخواهم كرد.”
و يا اينكه:”نه ممنون، من به او تبريك نميگويم.”