تونی بلر و شورشگران حزب كارگر
۱۳۸۵ اردیبهشت ۱۸, دوشنبه
روزنامه هاى انگليسى پر از گزارش هايى هستند در مورد شورش در حزب كارگر انگليس عليه تونى بلر. ۵۰ نفر از اعضاى حزب كارگر در مجلس عوام انگليس از او خواسته اند تا تاريخى را براى تخليه ى خانه ى شماره ۱۰ در خيابان داونينگ استريت، يعنى مقر نخست وزيرى مشخص كند.
بسيارى از ناراضيان ِ نخست وزير بريتانيا، او را از جمله در مورد بحرانى كه نظاميان بريتانيايى در عراق با آن دست به گريبانند، مقصر مى دانند.
تونى بلر، مردى كه سه بار متوالى قدرت دولتى را براى حزب كارگر انگليس تضمين كرد، اكنون به عاملى خطرآفرين براى اين حزب در انتخابات آينده كشور تبديل شده است.
گوردن براون، وزير دارايى بريتانيا و جانشين او در ديدار خود با بلر سعى كرد تا او را راضى به استعفا كند، اما نخست وزير بريتانيا امروز در يك كنفرانس مطبوعاتى حرف آخر خود را زد و اعلام كرد كه حاضر نيست زمانى براى تحويل پست نخست وزيرى مشخص كند و دليل آورد كه اين اقدام مى تواند فعاليت هاى دولت را فلج كند، روند اجراى برنامه هاى تعيين شده ى دولت را متوقف سازد و در مجموع به سياست كلى كشور لطمه وارد آورد.
تونى بلر پس از شكست در انتخابات محلى بريتانيا اعلام كرد كه در انتخابات بعدى در سال ۲۰۱۰ ميلادى نامزد پست نخست وزيرى نخواهد شد. در اين انتخابات حزب محافظه كار بريتانيا، خلاف حزب كارگر، بهترين دستاورد خود را از سال ۱۹۹۲ تاكنون به دست آورد. بعد از اين شكست بود كه تونى بلر دست به تغييراتى در كابينه‌اش زد و وزراى كشور و امور خارجه را تغيير داد.
بعضى كارشناسان گفتند كه تغيير جك استراو، وزير پيشين امور خارجه ى انگليس، به خاطر ديدگاه‌هاى متفاوت او با سياست آمريكا در قبال عراق بود. تونى بلر اما در مصاحبه ى مطبوعاتى امروز خود با تكذيب اين خبر گفت، چنين اخباري، كه در رسانه هاى بريتانيا منتشر شده اند، دروغ هاى احمقانه‌اى بيش نيستند. او در ادامه گفت، روابط كارى ميان جك استراو و خانم كاندوليزا رايس، وزير امور خارجه‌ى آمريكا، بهترين نمونه‌ى همكارى به حساب مى‌آمد.