1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

تينيتوس چيست و دلايل بروز آن كدامند؟

۱۳۸۳ بهمن ۸, پنجشنبه

چندى پيش نامه اى دريافت كرديم كه طى آن يكى از شنوندگان عزيز از ما خواسته بود در مورد تينيتوس يعنى يكى از اختلالات شايع موجود در دستگاه شنوائى، مفصلآ توضيح دهيم. در پاسخ به اين خواست، برنامه امشب تازه هاى دانش را به توصيف و توضيح اين پديده اختصاص داديم.

https://p.dw.com/p/A6XD
عکس: AP

عبارت لاتين Tinnitus Aurium يا به اختصار تينيتوس، با معناى لغوى زنگ زدن در درون گوش، توصيف كننده احساس تحريكات صوتى اى در ساختمان گوش ميباشد، كه در حقيقت، وجود خارجى ندارند. عارضه مزبور، از عواقب اختلالاتى است، كه ميتوانند در كار دستگاه شنوائى انسان بوجود آيند. تينيتوس، پيش از همه ميتواند بصورت سوت ممتد‌، مقطع يا نوسان دار، خش و خش، سرو صداهائى رعد آسا، و حتى كلافى نامفهوم از گفتگوها، خود را جلوه گر سازد.

هميشه يك صداى واقعى موجود نيست كه بتواند با تصور صوتى افراد مبتلا به اين عارضه همخوانى داشته باشد. اغلب اين تصور اشتباه وجود دارد كه، تينيتوس خود يك بيماريست. ما بايد بر اين تاكيد كنيم كه برخلاف اين تصور، تينيتوس در واقع معلول يك بيماريست. اشتباه شايع ديگر اين است كه، تينيتوس به از دست دادن قدرت شنوائى منجر ميگردد، در حاليكه بررسيهاى انجام گرفته تا كنون اين ادعا را تائيد نكرده اند.

بويژه طى دهه اى اخير شمار كسانى كه با عارضه تينيتوس دست به گريبانند تا حد گسترده اى افزايش داشته است. بروز اين عارضه در هر سنى ممكن است و تقريبآ ۵ تا ۷ درصد بزرگسالان از تينيتوس خفيف يا شديد رنج ميبرند. البته به دليل افزايش آلودگى صوتى بويژه در محيطهاى تفريحى مخصوص جوانان و نوجوانان مثلا ديسكوتكها يا رفتار بى رويه آنها در هنگام گوش كردن موسيقى با صداى بسيار بلند، امروزه بيش از ۵ درصد از آنان حتى در سنين زير ۳۰ سال به اين عارضه دچار ميگردند.

از ديگر دلايل شناخته شده بروز تينيتوس قرار گرفتن در معرض صداى شديد انفجار، كمبود اكسيژن در ساختمانهاى گوش درونى، حوادث مربوط به غواصى، مسوميت، نوشيدن بيش از حد مشروبات الكلى و استعمال نيكوتين، عوارض جانبى داروها، فشارهاى روحى و عصبى و كم خوابى ميباشند.

بر حسب اينكه اين عارضه چه مدت در مورد هر فرد مبتلا ادامه دارد، ۳ نوع مختلف تينيتوس تعريف شده اند. تينيتوس مزمن با دوامى بيش از ۶ ماه، نوع كمى خفيفتر اين بيمارى با مدتى به ميزان ۳ تا ۶ ماه و تينيتوس حاد كه تقريبا مدت ۳ ماه طول ميكشد.

براى رفع اين عارضه روشهاى درمانى متعددى وجود دارند، البته بايد گفت كه تاثير مثبت هيچيك از اين روشها تا كنون از لحاظ علمى اثبات نشده است.

در ابتدا استعمال داروهاى محتوى ويتامينE ، منيزيوم، كورتيزون و همچنين داروهائى كه به جريان بهتر خون كمك ميكنند، ميتوانند مفيد واقع شوند. علاوه بر اين روشهاى درمانى ديگرى از گونه هاى نوين وجود دارند كه براى مثال ميتوان استفاده از اكسيژن را نام برد. تمرينهائى كه به آرامش روحى و تخفيف استرس كمك ميكنند، در تخفيف عارضه تينيتوس موثر ميباشند. شانس از ميان رفتن اين عارضه، در ۳ ماهه نخست، بسيار زياد است. خصوصآ در اين دوره بايد توجه داشت كه، استرس در كمترين حد ممكن باشد و سر و صداهاى مزاحم و شديد تقليل داده شوند. برخلاف، شنيدن موسيقيهاى آرام و ريتميك اغلب از سوى پزشكان توصيه ميشود زيرا، سكوت مطلق، منجر به جلب توجه كامل فرد به اين عارضه ميگردد.

درموارد مزمن، فرد مبتلا پيش از همه بايد بياموزد، كه با اين سرو صداها زندگى كند. اغلب، پس از گذشت مدتى ميتوان به اين صداها تا حدى عادت كرد كه، مزاحمت آنها ديگر حس نشود. عمل جراحى اى كه سابقا با قطع كردن عصب Nervus Acusticus انجام ميگرفت به دليل بى نتيجه بودن آن ديگر كاربرد ندارد. زيرا تجربه نشان داد كه بسيارى از اين افراد پس از عمل جراحى خود در كل مجراى شنوائى اين صداهاى مزاحم را حس ميكردند.

نگين كروئى