جامعه ى مدنى در مقابل ترور
۱۳۸۴ تیر ۲۶, یکشنبه
ديگر احساس امنيت در شهرهاى اروپايى نيز به رويايى تبديل شده است. ديگر مبارزه با ترور در سراسر جهان تبديل به خواست مردم همه اديان، ديدگاه هاى مختلف سياسى و فرهنگى گشته است.
هر چه منطقه ترور به افراد نزديك تر باشد، شدت ترس و نگرانى افزايش مى يابد. مردم از خود مى پرسند، چه خواهد شد اگر فردا من و عزيزانم يكى از قربانيان اين ترورهاى كور گرديم. و به همين جهت، هر كس سعى مى كند تا با دورى از مناطق خطر، آسايشى براى خود و نزديكانش به ارمغان آورد و تعطيلات در اسپانيا، لندن و يا تركيه ، كه امكان خطر در آنجا وجود دارد، تحريم مى گردد.
اما همين دورى انسان ها از يكديگر از مقابله ى فرهنگى انسان ها مى كاهند و ارتباطات، در دورانى كه هر كشورى سعى بر آن دارد تا با برداشتن مرزها به ديگرى نزديك شود، كمتر و كمتر مى گردد. در مقابل گفتگو و تبادل فرهنگي، جدايى غالب مى شود و جدال نيروهاى سياه در مقابل هم.
با هر اقدام ترور انتحارى در گوشه اى از اين كره خاكي، فرياد انتقام برمى خيزد. اين سوال مطرح مى گردد كه انتقام از كه؟ دشمنى فرضي، بزرگ و بزرگتر مى گردد و فرضيات و احتمالات جاى محاسبات دقيق را مى گيرند.
اما راه حل ديگرى نيز وجود دارد و آن مستحكم كردن جامعه ى مدنى در هر كشورى ست و برقرارى حكومت هاى قانونى و انسانى كه پايه برابرى و عدالت را در جوامع مختلف مستحكم سازند و از تبعيض بكاهند. بله بايد در كنار مبارزه با تروريسم و خشونت گرايا،ن جوامع مدنى را تبليغ كرد و از مقابله به مثل پرهيز نمود.