جان كرى انتخابى بهتر

"جورج بوش در ژانويه سال ۲۰۰۱ با يك اكثريت ناچيز سكان قدرت در آمريكا را برعهده گرفت. وى وعده داد كه ميانجيگر خوبى باشد و از يك سياست خارجى توام با احتياط و خويشتن دارانه سخن راند. اما او نه تنها خالق هيچ پلى بين نيروهاى مخالف نبود، بلكه به دوپارگى بيشتر دامن زد. وى از جنگ عليه تروريسم همچون حربه‌اى سوء استفاده كرد، نيروهاى مخالف را مرعوب ساخت و جهان را به دو قطب ما و ديگران تقسيم نمود. جورج بوش از همان نخستين روز زمامدارى خود يك سياست متكى بر ايدئولوژى را پيشه كار خود ساخت. وفادارى به اصول به خودى خود چيز منفى نيست. ما اين امر را نزد مارگارت تاچر و رونالد ريگان در دوران جنگ سرد ديديم. اما در مورد جورج بوش، كار به گونه ديگرى است. او با سماجت تمام از اعتراف به اشتباهات خود امتناع ميورزد و از تصحيح سياست خود خوددارى ميكند. باور كور او به قدرت نظامى بمثابه حربه و افزارى كارآمد براى ايجاد تغيير و تحول بر همه تصميم گيريهاى وى عميقا تاثير نهاده است. اما به نظر ميرسد كه رقيب او جان كرى چندان پرواى چنين مسايلى را نداشته باشد. جان كرى افزايش نقش و دامنه محبوبيت خود را مديون مخالفت و پايدارى‌اش در برابر جورج بوش است. اما به نظر ما جان كرى رييس جمهور بهترى است، انتخابى مطمئن‌تر."