جدال در مجلس ايران برسر انگشتنگاری از اتباع آمريكايی
۱۳۸۵ آبان ۱۶, سهشنبهاين سوال را با رضا خجسته رحيمى خبرنگار و تحليلگر مسايل سياسى در ميان گذاشتيم. او در پاسخ ابتدا به سابقه طرح مزبور اشاره كرد و اينكه اين طرح توسط نمايندگان فراكسيون اقليت در مجلس ششم كه فراكسيونى متعلق به اصولگرايان بود، مطرح شد ولى آنزمان بجايى نرسيد. تا اينكه چندى پيش برخى از نمايندگانى كه از جمله طراحان آن بودند بدنبال جمع آورى امضاهايى براى فوريت آن، تلاش كردند آنرا در صحن علنى مجلس به بحث بگذارند.
خجسته رحيمى میگويد:
"اما جالب اين بود كه به محض اينكه اين طرح مورد بحث در مجلس قرار گرفت ميبنيم كه تعدادى از خود همان نمايندگانى كه سابق براين از طرفداران آن بودند با عنوان كردن اينكه پارهاى از امضاها پس گرفته شده خواهان از فوريت افتادن اين طرح شدهاند."
به نظر رضا خجسته رحيمى فوريت اين طرح در مجلس هفتم درست زمانى مطرح شد كه برخى از سران آمريكا در شوراى امنيت و در دولت آمريكا بحث تحريمها و صدور قطعنامه عليه ايران را مطرح كردند. اين بحثى بود كه به عنوان جوابى به آمريكا از سوى مجلس ايران مطرح شد.
اما در هفته گذشته پيرو مخالفتهايى كه شخص رئيس جمهور با طرح چنين بحثى يعنى انگشتنگارى از اتباع آمريكايى در ورودىهاى ايران، اين طرح بصورت ناگهانى و خارج از روال معمول از دستور كار مجلس خارج شد.
رضا خجسته رحيمى به گمانه زنىهايى كه پيرامون اين مخالفت وجود دارد اشاره میكند و میگويد:
"در تحليل اين داستان گفته میشود كه ايرانىها قصد ندارند كه در آستانه جدى شدن بحث ايران در شوراى امنيت و طرح بحث قطعنامه عليه ايران فضا را بيشتر از اين متشنج كنند. و چندان فضاى ماجراجويانهاى را بر اين داستان حاكم كنند."
به نظر او عدهاى از نمايندگان حتى اگر مخالف چنين طرحى هم باشند، معتقدند كه درست نيست به خاطر اراده يك نفر، يعنى رئيس جمهور در روال قانونى مجلس دخالت شود.
با اينحال سوالى كه براى بسيارى بى پاسخ میماند اين است كه اگر رئيس جمهور مخالف انگشتنگارى از اتباع آمريكايى است تا بيش از اين به تشنج دامن زده نشود، چرا اين سياست را در موارد جدىتر نيز دنبال نمیكند؟
مريم انصارى