جلوگيرى از تجمع اعتراض به حكم اعدام كبرى رحمانپور / گفتگويى با بهاره هدايت
۱۳۸۵ مهر ۳, دوشنبهدر مورد كم و كيف اين حركت اعتراضى و خواستهاى تجمعكنندگان، خانم بهاره هدايت از فعالان جنبش زنان، به پرسشهاى ما پاسخ داده است.
مصاحبهگر: بهنام باوندپور
خانم هدایت، گویا دیروز تجمعی در برابر دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در تهران برگزار شده بوده. ممکن است بفرمایید چه جریانی مردم را برای شرکت در این تجمع فراخوانده بوده؟
بهاره هدایت: امروز به تاریخ ۳ مهر ۱۳۸۵ قرار بود که حکم خانم کبری رحمانپور به اجرا دربیاید. بنابراین روز آخر از طرف خانوادهاش فراخوان داده شد و یکسری از فعالین زنان و چندنفر از خانوادههای دیگری که آنها هم پروندههای مشابهی داشتند که حکم اعدام بود برای سهتا از زنان، اینها هم اعلام حمایت کرده بودند و مقابل در سازمان ملل متحد در تهران حضور پیدا کردند که متاسفانه با برخورد نیروهای انتظامی مواجه شدند و یکسری را متفرق کردند و یکسری هم بازداشت شدند و تجمع متفرق شد. تعداد بازداشتشدهها تا آنجایی که به من اطلاع دادند ۳۰ نفر بودند که دیشب ساعت ۹/۵ به وقت تهران اینها با تعهد آزاد شدند و کارتهای شناساییشان را هم که گرفته بودند امروز قرار شده بهشان تحویل بدهند.
خانم هدایت با چه نوع تعهدی آزاد شدند؟
بهاره هدایت: تعهد عدم شركت در تجمعهاى غيرقانونى و ...
تعداد شرکتکنندگان در تجمع چندنفر بودند حدودا؟
بهاره هدایت: تجمع قرار بود ساعت ۵ شروع بشود و بازداشتیها را آنموقع که به ما اطلاع دادند یک چیزی حدود ۵ و ۱۰ دقیقه بوده. یعنی اصولا تجمع نتوانست شکل بگیرد. متاسفانه برخورد نیروهای امنیتی و انتظامی اصلا قابل پیشبینی نبود برای ما، چون خود آقای هاشمی شاهرودی هم نسبت به این پروندهی مشخص خانم کبری رحمانپور نظر مساعد داشتند و اعلام کرده بودند که احساس میشد میشود این حکم را لغو کرد. ولی متاسفانه اینکه روندهای قانونی به نتیجه نرسیده بود، علتش همین است که خانوادهی مقتوله اعلام رضایت نمیکنند. با مدنظر قرار دادن اینکه خود حاکمیت هم نظر مساعدی داشته، این تجمع صورت گرفته بود که بلکه راه حلی پیدا بشود برای این قضیه که متاسفانه برخورد صورت گرفت و این اصلا قابل پیشبینی نبود.
خانم هدایت نوع برخورد نیروهای انتظامی با تجمعکنندگان چگونه بود؟
بهاره هدایت: تا آنجایی که به ما خبر دادند، به هرحال تجمع را وقتی متفرق میکنند برخوردها هم چندان نمیتواند ملاطفتآمیز باشد، ولی برخورد خشنی هم صورت نگرفت.
در بعضی رسانهها خانم هدایت اینطور مطرح شده که با وجود حضور نیروهای انتظامی جمعی از خانوادههای محکومین به اعدام توانستهاند وارد دفتر نمایندگی سازمان ملل بشوند و خواستهای خودشان را با مسئولان آنجا مطرح بکنند. آیا شما در این خصوص اطلاعی دارید؟
بهاره هدایت: تا آنجایی که من پیگیری کردم این خبر هنوز موثق نیست و ممکن است شایعه باشد. متاسفانه نشده منبع این خبر را دریابیم و ببینیم که از کجا یک چنین چیزی اعلام شده. ولی به صورت یک شایعه، بله! منهم این خبر را شنیدهام.
حالا خانم هدایت اگر شما بخواهید یک جمعبندی ارائه بدهید، در واقع من از صحبتهای شما اینطوری متوجه میشوم که تجمع دیروز بدون هیچ نتیجهای متوقف شده. درست است؟
بهاره هدایت: در واقع اینطور است. ولی یک مولفهی ثالثی اینجا دخالت کرده، میشود گفت که حکم اعدام خانم کبری رحمانپور بواسطهی آغاز ماه رمضان در ایران فعلا به مدت یکماه عقب افتاده.
ولی این حکم اعدام در واقع حکم قطعیست!
بهاره هدایت: بله، این حکم همهی مراحل قانونی را طی کرده.
یعنی هیچ راه دیگری برای تجدیدنظر و یا راههای قانونی وجود ندارد به نظر شما؟
بهاره هدایت: روندهای قانونی را کاملا طی کرده، مگر آنکه خانوادهی مقتول رضایت بدهد.
یعنی حتا شخص آیتاله شاهرودی هیچ تاثیری نمیتواند در پرونده داشته باشد؟
بهاره هدایت: نخیر! ایشان اعلام نظر کرده بودند در این چندماه پیش، ولی متاسفانه به هیچ نتیجهای نرسید. اعلام نظرشان هم این بود که کاش میشد این حکم را لغو کرد که متاسفانه صورت نگرفت.
حالا خانم هدایت فعالان حوزه زنان چه اقدام دیگری در نظر دارند در این عرصه انجام دهند؟
بهاره هدایت: ما تا آنجایی که میتوانیم تلاشمان را میکنیم که این حکم لغو بشود، چون براساس یکسری شرایط غیرقابل پیشبینی قتلی صورت گرفته و حتا نظر کارشناسان هم این بوده که در یک شرایط روحی روانی متعادل این قتل صورت نگرفته است. با درنظر گرفتن همهی اینها ما حداقل چیزی که میتوانیم بخواهیم اینکه درخواست عفو این خانم را بکنیم و پیگیری این پرونده را تا آنجایی که از دستمان برمیآید حتما انجام بدهیم.