جنگ عراق ديگر بردنى نيست!
۱۳۸۵ مهر ۲۹, شنبه
�ل‌زا هستند.
ماه اكتبر براى نيروهاى نظامى آمريكا در عراق به خونين‌ترين ماه از آغاز سال ۲۰۰۳ يعنى زمان ورود به عراق تبديل شد. روز پنجشنبه ۱۹ اكتبر يك سخنگوى نظامى، شكست عمليات «باهم به پيش» را كه نيروهاى امنيتى عراق و آمريكا با آن مى‌خواستند خشونت را در بغداد مهار كنند، اعلام كرد. يك روز پس از آن، خبرگزارى‌ها تصرف موقت شهر عماره در جنوب عراق را توسط ميليشياى شيعه‌ى صدر گزارش كردند.
در واشنگتن در حزب جمهوريخواه بوش نيز تدريجا هشيارى افزايش مى‌يابد. كيت هاچينسون سناتور تگزاس خاطر نشان مى‌سازد كه «امور مطابق ميل ما پيش نمى‌رود، بنابراين بايد ايده‌هاى تازه‌اى شكل دهيم. كار رهبران سياسى همين است».
كارشناسانى مانند ريچارد هاس مشاور پيشين دولت بوش در وزارت خارجه‌ى آمريكا علنا خواستار تغيير استراتژى هستند. هاس مى‌گويد: « اگر بخواهيم براى واژه‌ى بردن معناى واقعى‌اش را قائل شويم، جنگ در عراق ديگر بردنى نيست. ايالات متحده‌ى آمريكا اينك بايد در جستجوى راه‌هايى باشد كه تلفات و هزينه‌ها را را محدود مى‌سازد. در اين فاصله بايد دنبال راه‌هايى گشت كه به پيشرفت‌هايى در ساير كشورهاى منطقه نائل مى‌گردد، تا از طريق آن بتوان پيامدهاى منفى وضعيت عراق را مهار كرد».
در كاخ سفيد كميسيونى براى عراق به كار گمارده شده كه هدايت آن را جيمز بيكر وزير خارجه‌ى پيشين در زمان رياست جمهورى جرج بوش پدر بر عهده دارد. به گوش مى‌رسد كه اين كميسيون قصد دارد پس از انتخابات كنگره در ماه نوامبر پيشنهاد كند كه براى حل مساله‌ى عراق، كشورهاى منطقه و از جمله همسايگان يعنى سوريه و ايران دخالت داده شوند و نيز منازعه‌ى ميان فلسطين و اسراييل درنظر گرفته شود.
سناتور هاچينسون طرفدار تقسيم عراق به منطقه‌ى كردنشين در شمال، شيعه‌نشين در جنوب و سنى‌نشين در مركز است. برخى ديگر از سناتورها مانند جان مك‌كين كه احتمالا دو سال ديگر خود را در حزب جمهوريخواه نامزد جانشينى جرج بوش خواهد كرد، درخواست گسيل نيروهاى بيشتر به عراق را مى‌كنند. اما ارتش آمريكا از هم اكنون به مرزهاى ظرفيت خود رسيده است.
كسان ديگرى و بويژه در حزب دمكرات هستند كه خواهان خروج مرحله به مرحله از عراق مى‌باشند. اما كاخ سفيد با چنين نظرى مخالف است. تونى اسنو سخنگوى بوش روز ۲۰ اكتبر اعلام كرد كه: «نه! فقط زمانى بيرون خواهيم آمد كه برده باشيم. خروج مرحله به مرحله به اين معنا خواهد بود كه بگويند فرقى نمى‌كند اوضاع چه تغييرى بكند، ما از معركه مى‌گريزيم».
اما قدرت پايدارى كاخ سفيد بطور فزاينده با عدم تفاهم كارشناسان نظامى برخورد مى‌كند. آنتونى كوردسمان از مركز مطالعات استراتژيك واشنگتن مى‌گويد: «هنگامى كه وضعيت مرتبا وخيم‌تر مى‌شود، نمى‌توان خط‌مشى پيشين را حفظ كرد. اگر خط‌مشى خود را تغيير ندهيم، جنگ داخلى غيرقابل كنترل مى‌شود و ما همه‌ى امكانات را براى تاثيرگذارى بر اوضاع از دست مى‌دهيم».
ناظران حساب نمى‌كنند كه پيش از انتخابات كنگره در تاريخ ۷ نوامبر، تصميمى در مورد تغيير استراتژى گرفته شود. اما پس از آن همه چيز مورد بحث است.