جهان در آيينه مطبوعات

سرخوردگى دمكرات هاى آمريكا

روزنامه The Times چاپ لندن در شماره امروز جمعه خود، به كارزار انتخابات رياست جمهورى در آمريكا پرداخته و مى نويسد:

“هنگامى كه رئيس سابق برنامه ضدترور كاخ سفيد، ريچارد كلارك هفته گذشته به ناگهان در صحنه ظاهر شد، گويى كه آرزوى دمكرات ها برآورده گرديد كه يك كارمند قابل احترام، بدون وابستگى حزبى، اتهاماتى مرگ آور را عليه سياست جرج دبليو بوش، رئيس جمهورى آمريكا وارد مى كند. دمكرات ها ديگر نمى توانستند در انتظار نظرپرسى بعدى بايستند. ولى وقتى نتايج اين نظرپرسى رسيد، نشان داد كه جرج دبليو بوش بطور از سناتور دمكرات جان كرى از ماساچوست بطور قابل توجهى پيشى گرفته است. به همين جهت مى بايستى يكبار ديگر به خاطر آورد كه آمريكا تنها واشنگتن نيست: در حاليكه پايتخت كشور بشدت به افشاگرى هاى آقاى كلارك مشغول است، بقيه كشور فكر ديگرى در سر دارد.”

آمريكايى ها مى بايستى نظام حقوقى خود را مورد بازبينى قرار دهند

روزنامه محافظه كار ABC چاپ مادريد در شماره امروز خود به تصميم ديوان عالى بين المللى پرداخته كه طى آن اين دادگاه بين المللى از دولت آمريكا خواسته تا ۵۱ حكم اعدام در آمريكا را مورد تجديدنظر قرار دهد. مفسر اين روزنامه مى نويسد:

“حكم ديوان عالى سازمان ملل بايستى به آمريكايى ها اين امكان را بدهد، بطور جدى بر سر يك سرى مبانى نظام قضايى و حقوقى خود به بازبينى بپردازند. در تصميم دادگاه لاهه مسئله بر سر بودن يا نبودن «حكم اعدام« نيست. مسئله بر سر اين است كه اصلا قضات آمريكايى بر مبناى عدالت قضاوت مى كنند يا بر اساس قصاص و انتقام.

حكمى كه دادگاه لاهه صادر كرده، حاكى از اين است كه ديوان لاهه نظرش بيشتر مورد دوم است. در برخى موارد مشاهده شده كه قضات حتى آيين نامه هاى دادرسى را نيز را رعايت نكرده و حق داشتن وكيل را از متهمان سلب كرده اند. بايد گفت، چه تعداد مكزيكى هاى محكوم به مرگ هستند كه اگر وكيل مى داشتند، اى بسا مى توانستند بيگناهى خود را ثابت كنند.”

اهداف و چشم اندازهاى مبهم پيمان ناتو

روزنامه De Morgen چاپ بروكسل در شماره امروز خود به گسترش ناتو پرداخته و مى نويسد:

“با فروپاشى جهان كمونيستى و پيمان ورشو اين انگاره و تصوير دشمن از ميان نرفته، زيرا كه تنها وجود يك دشمن است كه موجوديت پيمان نظامى ناتو را توجيه مى كند. اهداف اين پيمان نظامى مدتى است كه مورد ترديد قرار گرفته، و حال اين پيمان بدنبال يك تعيين هدف است تا چشم اندازى براى موجوديت خود بيابد. سايه ديگرى كه بر فراز پيمان ناتو افكنده شده، موضعگيرى واشنگتن است كه از سوى جرج دبليو بوش، رئيس جمهورى آمريكا مطرح مى شود. در واقع ايالات متحده آمريكا مايل است به اين كشور بعنوان تنها ابرقدرت جهانى باقى مانده نگريسته شود. ايالات متحده در حاليكه مى خواهد موضعى فرادست و چيره بر پيمان ناتو داشته باشد، در عين حال قصد دارد از اين پيمان نيز فاصله بگيرد.”

نياز افغانستان به پول و بيش از هر چيز امنيت

روزنامه «فاينانشل تايمز آلمان» چاپ هامبورگ يكى از تفاسير خود را به كنفرانس بين المللى افغانستان اختصاص داده و مى نويسد:

“در روز بعد از جمع آورى كمك هاى مالى، همگى نفس راحتى كشيدند. دو سال پس از نخستين كنفرانس كشورهاى يارى دهنده، در كنفرانس برلين بخش بزرگى از مبلغ اختصاصى براى بازسازى كشور فروپاشيده افغانستان جمع آورى شد. تاكتيك توأم با اعتماد به نفس دولت موقت افغانستان بويژه به اين موفقيت يارى رسانيد. بر اساس منطق وزير دارايى افغانستان، براى اينكه كشورش در دراز مدت قادر باشد روى پاى خود بايستد، به يك برنامه ريزى مطمئن نيازمند است. اين برنامه ريزى را نمى توان خريد. تنها با پول نمى توان ثبات را در كشورى برقرار كرد كه دهها سال از جنگ داخلى در رنج بوده است. دولت افغانستان براى پيشبرد اهداف خود، بيش از هر چيز به امنيت نيازمند است. بدين جهت كشورهاى ائتلافى ناتو فراخوانده شده اند تا در كنار كمك هاى مالى كه صورت مى گيرد، قدرت عمل بيشترى از خود نشان دهند.”