”جوانها دغدغه‌هاى ديگرى دارند”
۱۳۸۴ دی ۳۰, جمعه
آيا زيادند جوانان ايرانى كه بحران هسته‌ای كشور مسئله ذهنى‌شان باشد؟ پاسخ بسيارى از آنها منفى است. كمتر جوانى را پيدا می‌كنيد كه دغدغه‌اش اين چيزها باشد. با وجود آنكه مناقشه اتمى ايران در عرصه جهانى مطرح است، كارشناسان و صاحبنظران مسائل سياسى چه در ايران و خارج با نگرانى اوضاع را دنبال می‌كنند، و اخبار روزانه در سراسر جهان به اين موضوع می‌پردازد، اما در داخل، درجايى كه مردم مستقيما با عواقب بحران روبرو خواهند شد، اثرى از اين حساسيت نيست. چرا؟
بگذاريد دليل اين بى‌تفاوتى را از خود جوانها بپرسيم. دخترى می‌گويد:
” برای اینکه مسایل مهمتری الان وجود دارد برای جوانها در ایران. و کسی اصلا به اینجور چیزها فکر نمی‌کند.”
از پسر جوانى اين سوال را می‌كنم كه راجع به تبليغاتى كه براى رسيدن به انرژى هسته‌ای می‌شود چه فكر می‌كند و آيا نگران آينده ايران با توجه به تهديدهايى كه می‌شود نيست؟ جواب می‌دهد:
” راستش را بگوییم، یعنی حتا آن تبلیغ مثبتی که می‌کنند، حتا بعنوان یک مسئله‌ی هسته‌ای خیلی خوب هم، به نظر من موثر و مفید نیست. ما الان به این احتیاجی نداریم. چیزهای مهمتری هست. آن قسمت تهدیدش هم که شما می‌گویید، به نظر من امکانپذیر نیست. یعنی در این شرایطی که وجود دارد تهدید نظامی اتفاق نمی‌افتد. می‌تواند به تحریم و اینها قانع بشوند.”
بسراغ يك دختر دانشجو می‌روم كه درعين گذراندن دوره فوق ليسانس شاغل هم هست و در بانك كار می‌كند. به نظر او:
”جوانها این مسایل برایشان مهم نیست. آنقدر خودشان مشغولیت‌های فکری دارند که دنبال اینجور چیزها نمی‌روند. تا حدودی برایشان مهم نیست که چه اتفاقی می‌خواهد بیفتد. برای خود من، نه اینکه بگویم مهم نیست، چرا! بالاخره بعنوان یک عضوی که دارم اینجا زندگی می‌کنم. ولی حقیقتش وقت نمی‌کنم دنبال اینجور مسایل بروم.”
اما اگر اين مسائل براى جوانها مطرح نيست و اهميت چندانى ندارد، پس آنچه مهم است چيست؟ پاسخ يكى از فعالين جنبش دانشجويى اين است كه:
” فکر می‌کنم الان مبرمترین و اساسی‌ترین نیاز نسل جوان و جویای حقیقت جامعه‌ی ایران در شرایط کنونی بحث هسته‌ای و چالش فن‌آوری تولید انرژی نیست. آنچه در حال حاضر به نظر می‌رسد برای نسل جوان پویای جامعه‌ی ایران که بیشترین درصد جامعه را هم تشکیل می‌دهند در اولویت هست، بوجود آوردن شرایطی‌ست که منجر به امید به زندگی در نسل جوان بشود. و به رسمیت شناختن آزادی‌های فردی، اجتماعی، حقوق شهروندی و ایجاد فرصت‌های برابر برای جوانان متخصص و جویای کار و ایجاد زمینه‌های تحصیل و برای یک زندگی مناسب. از این جهت، من فکر می‌کنم که مسئله‌ی هسته‌ای بگونه‌ای که در تریبون‌های رسمی القاء می‌شود واقعا از نظر نسل جوان، و حتا نسل جوانی که مشغول فعالیت‌های سیاسی‌ست و تا حدودی نسبت به مسایل حکومتی حساس است، همین حساسیت صرفا از بعد استفاده از فرصتی‌ست که این مسئله می‌تواند در راستای تغییر و تحولات دمکراتیک در اختيار شهروند بگذارد. بنابراین، از این جهت شاید حساسیت و واکنشی صورت بگیرد.”
پس اين همه تبليغاتى كه در روزنامه‌ها، راديو و تلويزيون می‌شود هيچ تاثيرى بر ذهن جوانها ندارد؟
دخترى معتقد است كه:
”به نظر من دیگر خیلی شلوغ‌اش کردند. حالا نمی‌دانم در چه حدی. ولی آنطوری که من می‌شنوم، بیش از آنچه که هست دارند جو را متشنج می‌کنند.”
ولى وقتى از همين دختر می‌پرسم كه آيا فكر می‌كند كه كشورش بايد به انرژى هسته‌ای دست پيدا كند يا نه می‌گويد:
” بله، به نظر من حق ما هست.”
می‌پرسم چرا؟ جوابش اين است كه:
”ما در جنگ ایران و عراق خیلی ضربه خوردیم. جوان‌هایمان را از دست دادیم و خیلی مسایل دیگر. به نظر من حق هر کشوری هست، بشرطی که بتواند خوب از آن استفاده بکند، نه اینکه کاری کنیم که اسم تروریست روی‌مان بگذارند.”
اما آيا ايران واقعا نيازمند انرژى هسته‌ای‌ست و بدون آن نمی‌تواند پيشرفت كند؟ اين سوال را از اميد نورى پور از يكى از اعضاى حزب سبزهاى آلمان، يعنى كشورى كه تصميم به برچيدن تاسيسات هسته‌ای‌اش گرفته می‌پرسم. او كه مدتهاست با اين مسئله در آلمان درگير است می‌گويد:
” من فكر می‌كنم كه متاسفانه مردم ايران بويژه جوانها بشدت بر اين اعتقادند كه كشورشان نيازمند انرژى اتمى است. آنها تصور می‌كنند كه اين قدمى بسوى ترقى و پيشرفت است. من بعنوان يك عضو سبزها می‌گويم كه اين يك اشتباه اساسى كه تصور شود رسيدن به انرژى اتمى كليد پيشرفت است. در اين راه مشكلات فوق‌العاده زياد و پيچيده‌ای هست كه هنوز حتى كشورهايى با تكنولوژى بمراتب فراتر از ايران با داشتن دانشمندان‌ترين متخصصان قادر به حلش نشده‌اند. من نمی‌دانم ايرانى‌ها زمانی كه از غنى‌سازى اورانيوم دم می‌زنند، می‌خواهند با مواد زائد سوخت هسته‌ای چه كنند؟ براى اين مشكل حتى در آلمان هنوز راه حلى پيدا نشده. آنچه واقعا مدرن است، يعنى استفاده از انرژى‌هاى جايگزين اتفاقا در كشورى مانند ايران با برخوردارى از مواهب طبيعى بويژه انرژى خورشيدى، قابل پياده شدن است.”
اگر شما هم مايل به اظهار نظر هستيد، با ما تماس بگيريد. ما سعى می‌كنيم با انعكاس نظرات مختلف اين مسئله را ازجنبه هاى گوناگون به بحث بگذاريم.