جيمزباند عاشق در کازينو رويال

البته پيش از اين در فيلمى که تيموتى دالتون در آن براى بار اول نقش جيمزباند را داشت ، او نيز عاشق شد و ازدواج هم کرد. اما آن عشق و ازدواج سريع ، تنها تمهيدى براى طرح داستانى فيلم و انتقام جوئى جيمزباند بود و همان اندازه تصنعى مى نمود که صحنه هاى بعدى آن فيلم.

در مقايسه با فيلم هاى پيشين جيمز باند ، تأکيد «کازينورويال» بر روى آدم ها و شخصيت ها به مراتب بيشتر از آکسيون ها و انفجارها و «جيمزباندبازي» هاست! حتا شخصيت منفى فيلم که «لاشيفره» نام دارد هم موجودى شيطانى و عظمت طلب نيست که مى خواهد دنيا را بگيرد. او هم نقطه ضعف هائى دارد که کاراکترش را قابل قبول تر مى کند.

همراه با آن جنبه رمانتيک ، دانيل کريگ جنبه وحشى و خشن و حتا ساديک جيمزباند را هم بهتر نشان مى دهد. هم در حالت نگاه و چهره اش و هم در فيزيک بدنش. بدن جيمزباند و «فيزيکاليته» اين بدن (در ازاى تحرک ماشين آلات و ابزار نبرد) در فيلم «کازينو رويال» نقش مهمى دارد.

از همان صحنه هيجان آور اول فيلم که تعقيب نه توسط اتوموبيل ، قايق يا هواپيما ، بلکه فقط توسط دو دونده و سرعت و فورم و آکروباتيک بدن ها انجام مى گيرد ، تا صحنه زيباى شکنجه ميان جيمزباند و لاشيفره که در آن جيمز باند بطور کامل برهنه است و به راستى ترس و اشک را در چشم ها و صورتش مى بينيم ، اين ويژگى به چشم مى خورد.

جيمزباندى که دانيل کريگ نقش او را بازى مى کند يک «کاراکتر» است ، نه يک سوپرمنِ يک بعدى که عمليات خارق العاده اش در زمين و آسمان و زير دريا سرگرم کننده بود اما لحظه اى از آن را نمى شد باور کرد. به همان نسبت نيز عناصر تيپيک فيلم هاى جيمزباند در اينجا غايب است که مهمترين آن سکس و فضاى سکسى اطراف جيمز باند است.

چيزى که فيلم هاى جيمزباند را براى بيننده ها ، به ويژه مردهاى جوان ، هميشه دوست داشتنى مى کرد زنهاى زيبا و سکسى و خطرناک به تعداد فراوان ، اتوموبيل هاى سريع و شيک ، سيگار و مشروب درجه يک و شيک ترين هتل ها و کازينوها و زيباترين استراحتگاههاى بين المللى بود. در «کازينو رويال» اين عناصر وجود دارند اما به حداقل رسيده اند. مکان هاى فيلم باهاماس ، پراگ و ايتاليا هستند.

در نخستين صحنه عشق بازى که زنى اغواگرانه روى زمين مى غلطد و در گوش جيمزباند زمزمه مى کند «تو با زن هاى شوهردار بهتر حال مى کني!» ، پيش از آنکه زن حتا نخستين قطعه لباسش را در آورد ، جيمزباند از در هتل ناپديد شده تا به تعقيب شوهر او بپردازد.

برخلاف تمام فيلم هاى پيشين جيمزباند ، در کازينو رويال حتا يک زن نيمه برهنه هم ظاهر نمى شود. به جبران اين کمبود جدى ، ما زورآزمائى پشت ميز پوکر را داريم که منطبق با کاراکتر اصلى رمانهاى ايان فلمينگ ، به عنوان سکانس مرکزى فيلم ، به راستى هيجان آور است و همراه با نگاههائى که مستقيم ميان جيمزباند و لاشيفره رد و بدل مى شود جذابيتِ خشونت آميز آن زيباتر مى شود.

در طراحى تيتراژ فيلم ، روى آهنگ اصلى فيلم ، اسلحه و نبرد و منهدم شدن را داريم اما ، با کمال تأسف ، از «سيلوئت ها» ى زنان ، يا طرح هاى سايه وارِ زنان برهنه و مسلح ، با لبها و سينه هاى مرگبار که گلوله و هوس شليک مى کنند خبرى نيست! صداى خسته و غمزدهء کريس کورنل (از گروه آديو سليو و پيش از آن ساندگاردن) آهنگى زيبا را مى خواند که مضمون آن هشدارى است به آن کس جان مى گيرد: روزى نوبت خود او هم خواهد رسيد: «من فرشته ها ديده ام که از بلندى ها فرو افتاده اند؛ تو هم آسمانى نيستى ؛ نفر بعدى در صف ، خود توئى.»

عبدى كلانترى، منتقد فيلم و ادبيات (نيويورك)