1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

حزب بعث و ناسيوناليسم عرب هنوز نمرده اند

۱۳۸۲ اسفند ۲۱, پنجشنبه

با وجود ممنوعيت فعاليت حزب بعث، هنوز هم هستند كسانى كه براى بازگرداندن اين حزب به عراق و به اجرا درآوردن ايده هاى آن فعاليت مى كنند. يكى از نمونه هاى اين فعاليتها را مى توان در آن عده از بعثى هايى ديد كه با صدام حسين مخالف بوده اند، اما با ايده هاى مركزى اين حزب كه تلفيقى از ناسيوناليسم عرب و سوسياليسم بوده اختلافى نداشته اند.

https://p.dw.com/p/A4uD
آيا ايده هاى حزب بعث نيز مانند صدام حسين از صحنه سياست عراق بيرون رفته اند؟
آيا ايده هاى حزب بعث نيز مانند صدام حسين از صحنه سياست عراق بيرون رفته اند؟عکس: AP
در اتاق كار «مهدى العبيدى» كه آپارتمانى كوچك در دمشق است، به نظر مى رسد كه زمان متوقف شده باشد. اما در اينجا ناسيوناليسم عربى با ريشه هاى سوسياليستى كه زمانى مردم را از قاهره تا بغداد به يكديگر پيوند مى داد، هنوز زنده است. بر روى ميزكار اين سياستمدار كهنه كار ۶۵ ساله عراقى كامپيوترى قرار ندارد. به جايش نقشه اى بر ديوار آويخته شده كه بر صدر آن شعار «وحدت جهان عرب» نقش بسته است.
«العبيدى» ۳۲ سال پيش بعد از ۲ بار افتادن به زندان كوتاه مدت، به تبعيد رفت، همان چيزى كه شايد باعث شد تا در جريان پاكسازيهاى درون حزبى و بخصوص در دوران صدام حسين اعدام نشود. حال «العبيدى» با طرفداران خود در عراق و در تبعيد با جديت براى بازگرداندن حزب بعث به صحنه سياسى كشور فعاليت مى كند.
«العبيدى» كارى به اين ندارد كه نام حزب بعث براى مردم عراق يادآور صدام حسين و جنايات رژيم اوست، بلكه بر آن است كه اين نام كه معناى «تولدى ديگر» مى دهد معضلى خاص را تصوير مى كند، و نيز مى توان در مورد تغيير نامش در كنگره حزب تصميم گرفت. اما «العبيدى» و يارانش نمى توانند در عراق فعاليت كنند، زيرا اولا «پل برمر» رييس آمريكايى امور غيرنظامى عراق در سال گذشته حزب بعث را ممنوع اعلام كرد، ثانيا درغيراينصورت نيز بعثى ها بايد روى حمله احزاب ديگر به خود حساب مى كردند.
در سالهاى نود ميلادى، بعثى هاى تبعيدى آغاز كردند به تماس با ديگر گروههاى اپوزيسيون و با آنها روابط نزديكى برقرار كردند. در اين ميان آنها گاهى حتا با دو حزب بزرگ كردستان عراق، و نيز شيعيان اين كشور جبهه ضد صدام را ساختند. البته همكارى امروز اين گروهها با نيروهاى آمريكايى را «العبيدى» خيانت مى داند. وى مى گويد: “آمريكايى ها دشمنان ما هستند و من به هيچكس انتقاد نخواهم كرد كه تانكهاى آنها را منفجر كند” و ادامه مى دهد: “در شوراى موقت حكومتى عراق فقط دروغگوها نشسته اند”.
«العبيدى » از زمان سرنگونى صدام حسين بارها در بغداد بوده است با آنكه خود مى گويد كه “فعاليت سياسى اجبارا بايد به شكل مخفى انجام شود”. وى ادعا مى كند كه هرروزه كسانى را ملاقات مى كند كه خواستار بازگشت حزب بعث به عراقى دمكراتيك هستند، و اينها اكثرا كسانى اند كه در اثر لغو دستگاه امنيتى و ارتش و هرج و مرج حاكم بر كشور بيكار شده اند.
«مهدى العبيدى» درخواست آيت اله سيستانى داير بر برگزارى انتخابات را مثبت ارزيابى مى كند، البته اگر در زمان انتخابات، آمريكايى ها عراق را ترك كرده باشند و اگر به حزب بعث نيز اجازه فعاليت داده شود. اين ناسيوناليست عراقى اصلا حضور آيت اله سيستانى را در صحنه سياسى نمى پذيرد، چون او ريشه اى ايرانى دارد. با اين وجود «العبيدى» معتقد است كه اختلافات درونى را بايد كنار گذاشت و “در درجه اول با استفاده از تمام وسايل، آمريكايى ها از عراق بيرون رانده شوند”.