حضور آمريكا مانعى در برابر تهديد كردستان عراق
۱۳۸۵ مهر ۵, چهارشنبه
واقعيت اين است كه كردستان عراق در حال حاضر يكی از امن‌ترين بخش‌هاى اين كشور است. پروژه‌هاى عمرانى، اقتصادى و صنعتى بسيارى در اين قسمت از عراق در دست اجراست و صدها شركت خارجى كه در عراق فعاليت دارند، مركز استقرار خود را بجاى پايتخت در كردستان عراق قرار داده‌اند. از آن گذشته نيروهاى كرد كه سابقه مبارزات طولانى دارند از تجربه و مهارت بيشترى در درگيرى با نيروهاى شبه نظامى برخوردار هستند تا يك ارتش كلاسيك. با اين حال جلال طالبانى رئيس جمهور عراق خواستار باقى ماندن سربازان آمريكايى در اين كشور و پايگاه‌هاى نيروى هوايى آمريكا در كردستان عراق شده دليل اين تقاضا را آقاى صلاح‌الدين مهتدى كارشناس مسايل سياسى ساكن منطقه چنين توضيح ميدهد:
” پیشمرگان کرد در جنگ‌های پارتیزانی و نبردی و مبارزات پراکنده تکنفری مهارت دارند، ولی نه کشور ایران و نه کشور ترکیه و نه سوریه که آقای طالبانی به هر سه اشاره کرده، اگر وارد کردستان بشوند، با نیروی پارتیزانی روبه‌رو نخواهند شد و آنها با تانک و توپ و طیاره به شهرها حمله خواهند کرد. و از آن بدتر، آنها عوامل و وابستگان خود را یا در داخل کردستان تجهیز و تحریک می‌کنند یا کسانی را که در خاک خودشان الان مقر و منزل و پایگاه دارند، آنها را پیش می‌رانند بسوی کردستان. و خطر اینجاست که همیشه آنها می‌توانند یک جنگ داخلی در کردستان به‌راه بیندازند. به‌نظر من اگر ارتش آمریکا در کردستان یک نیروی نظامی داشته باشد، اصولا همسایه‌ها جرات اقدام به فرستادن خرابکاران وابسته به‌خود را نخواهند داشت. مسئله این نیست که از نظر نظامی تا چه اندازه ما از نیروهای آمریکایی استفاده می‌کنیم، مسئله این است که حضور نظامی آمریکا و پایگاه هم‌پیمانان و متحدین در کردستان عراق همسایگان را از اقدام به این نوع تهدیدها باز می‌دارد. ”
آقاى مهتدى در اين باره كه خطر كشورهاى همسايه بويژه ايران براى عراق و نواحى كردنشين آن تا چه اندازه جدى است بر اين نظر است كه:
” سخنان آقای طالبانی تنها متوجه ایران نبود. او همهی کشورهای همجوار را در نظر داشت و اینهم برمی‌گردد به سابقه‌ی تاریخی دست‌اندازی همسایگان در امور داخلی کردستان. ”
بهر حال به نظر می‌آيد آنچه بيش از هرچيز مدنظر جلال طالبانى باشد ادامه حمايت بين المللى از عراق و كردهاى آن است كه پس از مبارزات طولانى در يكى از كشورهاى منطقه به حكومت محلى دست يافته اند.
” از آنجا که خود کردستان به‌تنهایی نمی‌تواند از عهده همهی این همسایه‌ها بربیاید، ناچار به ضمانت‌های بین‌المللی رو می‌کند. این در واقع یک ضمانت بین‌المللی‌ست که نیروی سمبولیک هم‌پیمانان در کردستان باقی بماند تا از تجاوز و دست‌اندازی و دخالت دیگران جلوگیری بکند. مسئله این نیست که الان و در حال حاضر خطری وجود دارد یا یکنوع دخالت مستقیم هست، بلکه این یک چشم‌انداز تاریخی‌ست که همیشه کردها با آن دست به گریبان بوده‌اند.”
كردستان عراق دارای پارلمان و دولت محلى خود است. اگرچه در قانون اساسى عراق يك حكومت فدرال پذيرفته شده اما تاكنون در ساير مناطق اين كشور اين نوع از حكومت به عمل درنيامده. اين كه آيا در ساير مناطق عراق نيز امكان پياده كردن فدراليسم وجود دارد يا نه بحثى است كه اكنون در مجلس عراق در جريان است. موضوعى كه در پيوند تنگاتنگ با امنيت اين كشور قرار دارد.