خانم آنگلا مركل، صدراعظم جديد آلمان
۱۳۸۴ مهر ۱۹, سه‌شنبه
اراده راسخ براى كسب قدرت و جرأت وجه مشخصه آنگلا مركل است كه بارها وى را به هدف و منظور خود رسانده است و اين خانم اهل براندنبورگ واقع در شرق آلمان كه فرزند يك كشيش و صاحب درجه دكترا در رشته فيزيك است در عرض فقط شانزده سال توانست خود را به مقام صدارت عظماى آلمان برساند، در حاليكه تا آن زمان فردى گمنام بود.
خانم مركل در پنج سال قبل به مقام رهبرى حزب دمكرات مسيحى كه يكى از دو حزب سياسى بزرگ آلمان است منصوب شد. حفظ اين مقام براى وى كار آسانى نبود، چه در صفوف اعضاى قديم و جديد اين حزب كه بطور سنتى تحت رهبرى و نفوذ مردها قرار داشته بسيار كسان بودند كه با دقت كامل اعمال و رفتار او را زير نظر ميگرفتند.
خانم مركل در مقام رهبرى حزب دمكرات مسيحى بر تغييرات اساسى در زمينه سياستهاى اقتصادى دولت پافشارى ميكرد و از خود قاطعيت رأى و عقيده نشان ميداد. در انتخابات پارلمانى سراسرى آلمان در سال ۲۰۰۲ كه مسئله نامزدى احزاب متحده براى احراز مقام صدارت عظما مطرح بود، وى درست در همين قسمت از نظرات خود در برابر رئيس حزب سوسيال مسيحى ادموند اشتويبر شكست خورد و آقاى اشتويبر نامزد احراز مقام صدارت عظما در صورت پيروزى حزب در انتخابات شد. ولى سپس شكست آقاى اشتويبر در آن انتخابات در برابر گرهارد شرودر از حزب سوسيال دمكرات باعث تقويت موقعيت خانم مركل گرديد.
بهر حال اولين پله از نردبان ترقى خانم مركل فعاليت در جنبش آزاديخواهى مردم آلمان شرقى يا جمهورى دمكراتيك آلمان سابق در سال ۱۹۸۹ بود. سپس در سال ۱۹۹۰ قائم مقام سخنگوى آخرين دولت آلمان شرقى شد و به كادرهاى عالى دولتى راه يافت. در همان سال به نمايندگى ايالت مكلنبورگ فورپومرن انتخاب شد و يك كرسى مستقيم پارلمانى براى حزب دمكرات مسيحى كسب كرد. صدراعظم وقت آلمان هلموت كوهل كه خانم مركل را با لحن پدرانه «دخترخانم يا دخترك» ميناميد در سال ۱۹۹۱ وى را به وزارت امور بانوان و جوانان منصوب كرد و در سال ۱۹۹۴ وزارت محيط زيست را به وى سپرد.
آنگلا مركل پس از بعهده گرفتن عاليترين مقامات حزبى به اين نتيجه رسيد كه شكست سال ۲۰۰۲ در برابر ادموند اشتويبر براى وى نقطه پايان ترقى سياسى نيست. با اين اعتقاد و با پشتكارى قابل تحسين و نيز پيشنهاداتى در زمينه اصلاحات عميق اجتماعى خود را به نامزدى حزب براى احراز مقام صدارت عظما رساند. پس از انتخابات پارلمانى سراسرى ماه سپتامبر گذشته كه حزب دمكرات مسيحى بيشترين آراء را بدست آورد، هر چند با تفاوت اندك نسبت به حزب سوسيال دمكرات، پافشارى وى و حزب او به كسب مقام صدارت عظما بالأخره وى را به تحقق نقطه اوج آرزوهايش موفق كرد، هر چند كارشناسان امور سياسى در سراسر جهان اظهار معتقدند و گفته اند كه وظيفه اى كه اكنون پيش روى وى قرار گرفته كارى بس خطير است.