خانه فيلم كلن، ميزبان فيملها و فيلمسازان افغانى
۱۳۸۴ فروردین ۲۶, جمعهسه سال از سرنگونى رژيم طالبان ميگذرد و به عقيده ناظران و منتقدان فيلم، سينماى افغانستان آغاز نو را تجربه ميكند. به مارتين گرنر، مبتكر برگزارى فستيوال فيلمهاى افغانى در خانه فيلم كلن، در حال حاضر شمارى از كارگردانان جوان و بااستعداد افغانستان به پروژه هاى جديد و نوآورانه اى روى آورده اند.
مشكل اصلى اما در نبود سرمايه لازم و همچنين افراد متخصص و كارشناس براى بازسازى و گسترش فرهنگ سينما و فيلم در افغانستان است. با توجه به ممنوع بودن فيلم و سينما در دوران رژيم طالبان، و همچنين با توجه به جنگ و درگيريهاى پيگيردر افغانستان، شمار فيلمهاى افغانى نسبتا كم است.
از سال ۱۹۴۶ تا كنون حدود ۷۰ فيلم سينمايى در افغانستان ساخته شده است كه شمارى از آنها به بهترين وجه تاريخ و مشكلات اين كشور را بازميتابانند.
نخستين فيلم افغانى در سال ۱۹۴۶ ساخته شد، فيلمى به نام «عشق و دوستي» كه اگر چه با استقبال فراوانى روبرو شد، اما نتوانست انگيزه اى براى دولت وقت حاكم باشد تا پايه و اساس صنعت فيلمسازى در اين كشور را بنا كند.
اين كار در اواخر دهه شصت ميلادى آرام آرام و تا اندازه زيادى با حمايت مالى ايالات متحده صورت پذيرفت، بطوريكه موسسه دولتى «افغان فيلم» در همين دوران بنيانگذارى شد. علاوه بر موسسه دولتى مزبور، شمار شركتهاى خصوصى فيلمسازى وارد ميدان شدند، از جمله «نظير فيلم» و «آريانا فيلم».
جالب توجه آنكه بسيارى از فيلمبرداران، كارگردانان و همچنين متخصصان فنى در اين عرصه، دوره هاى آموزشى خود را در هند و يا روسيه ميگذرانده اند.
در اواسط دهه هفتاد ميلادى، شمار سينماهاى افغانستان بر ۲۴ سالن بالغ ميشد كه از اين تعداد ۱۶ سالن در شهر كابل بودند. در آن زمان كابل نيم ميليون نفر جمعيت داشت. در حال حاضر ميزان جمعيت كابل از مرز ۳ ميليون نفر هم گذشته، اما شمار سالنهاى سينما در اين شهر به ۹ سالن كاهش يافته است كه بيش از همه فيلمهاى پرطرفدار هندى يا به اصطلاح بوليوودى اكران ميكنند.
به گفته گرنر، در شهرهاى كوچك و مناطق روستايى افغانستان، بيش از همه سينماهاى به اصطلاح متحرك فعالند كه بر پرده هاى كوچك يا ديوار خانه اى فيلمهايى افغانى جهت روشنگرى مردم در امور سياسى و يا مسايل بهداشتى نمايش ميدهند.
برگزار كنندگان فستيوال فيلمهاى افغانى قصد دارند كه از طريق اين جشنواره، علاقمندان را با دستاوردهاى كارگردانان و فيلمسازان افغانى آشنا سازند و همچنين در رفع برخى پيشداوريها و تصورات نادرست افكار عمومى آلمان درباره افغانستان گام بردارند.