خاورميانه، سرزمينى مين‌گذارى شده براى همه‌ى گروه‌هاى درگير
۱۳۸۵ تیر ۱۲, دوشنبه
اگرچه اهود المرت، نخست وزير اسرائيل، در مخالفت با قبول خواست ربايندگان گيلات شاليت، سرباز ربوده شده، گفته است: اگر امروز با خواست آدم ربايان موافقت كنيم، فردا با آدم ربايى ديگرى مواجه خواهيم بود، اما روند بحران نشانگر آن است كه نخست وزير اسرائيل آماده مذاكره شده است. او مى داند كه زندگى اين سرباز ۱۹ ساله را فقط با نيروى ارتش نمى توان نجات داد. ارتشى كه تا كنون بجاى نجات جان سرباز ربوده شده ى خود، به تخريب پل‌ها مبادرت ورزيده، يك كارگاه توليد برق را منهدم ساخته و يك ميليون و نيم مردم نوار غزه را مجازات جمعى مى كند. المرت در كرانه ى غربى ِ رود اردن دستور دستگيرى نمايندگان مجلس و وزراى تشكيلات خودگردان ِ فلسطين را صادر كرده و مى خواهد آنها را به خاطر عضويت در سازمان حماس محاكمه كند. نخست وزير اسرائيل همچنين فرمان داده تا به دفتر اسماعيل هنيه، نخست وزير تشكيلات خودگردان فلسطين، حمله شود.
به نظر نمى رسد كه هدف حملات اخير اسرائيل فقط آزادى اين سرباز بوده باشد. حتا اسماعيل هنيه، نخست وزير تشكيلات خودگردان فلسطين، نيز اعلام كرده است كه اين اقدام اسرائيل، تلاش جهانى براى آزادى اين سرباز را به خطر مى اندازد. اين در حالى ست كه هنيه در حال حاضر در رقابتى آشكار با ديگر رهبران نظامى حماس كه در سوريه به سر مى برند، قرار گرفته است.
بايد گفت كه اقدامات اسرائيل به تقويت جناح راديكال حماس منجر مى شود. اين اقدامات همچنين موضع محمود عباس، رئيس تشكيلات خودگردان فلسطين را تضعيف مى كند كه دائما با اقدامات نظامى مخالفت مى ورزيد و اكنون خود را موظف دانسته تا حملات نظامى اسرائيل را جنايت بنامد.
همه ى گروه هاى درگير بايد در شرايط كنونى به شدت مراقب اعمال خود باشند. عباس و هنيه ممكن است، هر يك به گونه اي، با عملى نادقيق و حساب نشده، باقى مانده ى اتوريته اى را كه دارند، از دست بدهند. و اهود المرت، نخست وزير اسرائيل، اگر سربازان خود را بدون رهايى سرباز ربوده شده، به اسرائيل عقب نشاند، به شادى فلسطينيان در به كرسى نشاندن حرف خود كمك كرده و اگر سربازان خود را در نوار غزه همچنان مستقر سازد، بايد به اشغال دوباره ى اين منطقه توسط ارتش اسرائيل موافقت كند. اين در حالى ست كه هنوز يك سال از خروج سربازان اسرائيلى از اين منطقه ى بحرانى نمى گذرد.
شايد المرت بر اين نظر است كه با اين حملات حماس از صحنه ى قدرت سياسى فلسطينيان دور مى شود. شايد او اميدوار است كه بعد از ضعف حماس، در ميان فلسطينيان گروهى به قدرت مى رسد كه بتوان با آن به صلحى پايدار رسيد. اما گرچه اولمرت در زمينه ى نظامى بى اطلاع است، به نظر نمى رسد كه او با تجربياتى كه در امور سياسى دارد، آن قدر خام باشد كه نداند اين راه نيز سر به جايى نمى برد.