1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

خاورميانه: عمليات تروريستى يا مبارزه آزادى‌خواهانه

۱۳۸۵ تیر ۸, پنجشنبه

فلسطينيانى كه عمليات انفجارى، انتحارى و يا ربودن شهروندان اسرائيلى را شيوه ى مبارزه‌ى خود قرار داده‌اند، خود را مبارزان راه آزادى مى‌نامند. دولت اسرائيل اما اين افراد را تروريست مى‌نامد و اقدامات آنها را اقداماتى تروريستى مى‌داند. با ربوده شدن يك سرباز اسرائيلى از طرف فلسطينيان، بار ديگر بحث مفاهيم بالا گرفته است. پتر فيليپ، مفسر و كارشناس راديو صداى آلمان، در اين مورد تفسيرى نوشته است.

https://p.dw.com/p/A4bi
عکس: AP

بنيامين بن اليعازر، وزير اقدامات زيربنايى اسرائيل، كه عضو حزب كار اين كشور است، در جواب اين سوال كه چه رفتارى بايد در قبال سازمان حماس پيش گرفت، بدون هيچ شك و شبهه‌اى مى‌گويد: ”همه‌ى اعضاى دولت حماس جنايتكارند.”

البته اين نظر را همه‌ى اعضاى كابينه‌ى اسرائيل نيز تاييد مى‌كنند. اكنون با حمله‌ى فلسطينيان به پست نظامى اسرائيل و ربودن يك سرباز اسرائيلی، بار ديگر اين بحث درگرفته است كه اين حملات را بايد تروريستى ناميد يا نه. اما هميشه اين قانون كلى حكمفرما بوده است: حملاتى را كه يك طرف تروريستى مى‌نامد، براى طرف ِ ديگر اقدامات آزادى‌خواهانه تلقى مى‌شود.

اسرائيل هرگز حاضر نشده مناطقى را كه بعد از ۱۹۶۷ به تصرف در آورده، از نظر حقوق بين‌الملل به عنوان مناطق اشغالى ارزيابى كند و مقامات اين كشور هر حمله‌اى را به مواضع خود ، حملاتى تروريستى مي‌نامند. موضع اسرائيل حتا لجوجانه‌تر از موضع آمريكا در عراق شده است. آمريكائيان هر كه را كه در عراق با نيروهاى اشغالگر مبارزه كند، شورشگر مى‌نامند و نه تروريست و اين در حالى ست كه اين افراد از جمله هواداران ابومصعب الزرقاوى هستند كه با كشتن عراقى‌ها و غيرعراقى‌هاى مستقر در اين كشور ترس و وحشت را در عراق پراكنده مى‌سازند.

در چنين شرايطى اگر معيار قوانين بين‌المللى باشد در صورتى كه فلسطينى‌ها با نيروهاى اشغالگر به مبارزه برخيزند مى‌توان از آنها به عنوان مبارزان آزادى‌خواه نام برد، اما اگر به شهروندان غيرنظامى حمله كنند و اتوبوس‌ها، رستوران‌ها، هتل ها و فروشگاه‌ها را منفجر سازند، بايد آنها را تروريست ناميد.

اما نظاميان اسرائيل هم در حملات خود به مناطق فلسطينى‌نشين، فقط با نظاميان مقابله نمى‌كنند و غيرنظاميان را نيز مورد حمله قرار مى‌دهند. به همين جهت است كه فلسطينيان اين عمل آنها را تروريسم دولتى مى‌نامند، اصطلاحى كه سياست‌مداران اسرائيلى به شدت با آن مخالفند و مى‌گويند نظاميان اسرائيلى به هيچ وجه قصد اذيت و آزار بيگناهان را ندارند.

در چنين شرايطى در خاورميانه دو نيروى نابرابر در مقابل هم موضع گرفته‌اند. در يك سو كشورى‌ست با دولتى كارا، و در طرف ديگر فلسطينيانى كه گرچه مجلس و دولتى منتخب دارند، صاحب كشورى مستقل نيستند و دولت فلسطين مى تواند مسئوليت اقدامات قهرآميز را به گردن سازمان هاى تندرويى بياندازد كه تحت كنترل نيروهاى حكومتى نيستند.