دانشمندان اتمی ایران در خدمت برنامههای نظامی
۱۳۸۶ اسفند ۲۱, سهشنبه
طبق گزارش "واشنگتن پست"، یک مهندس فیزیک به نام محسن فخری زاده، سرپرستی برنامههای محرمانه اتمی را به عهده دارد.
محسن فخری زاده در مقام استاد، هرهفته در دانشگاه امام حسین تهران، درباره فیزیک برای دانشجویان سخنرانی میکند. اما همین دانشمند به مدت ده سال است که سرپرستی برنامههای محرمانه کسب تکنولوژیهای بسیار حساس هستهای را برای حکومت عهده دار بوده است.
در مدارکی که ظرف چندماه گذشته توسط دو دولت غربی (به غیر از ایالات متحده) در اختیار سازمان بین المللی انرژی اتمی قرار گرفته است، علاوه بر آقای فخری زاده، نام جمع دیگری از دانشمندان عالی رتبه وابسته به حکومت ایران نیز ذکر شده است که، طبق گفته مقامات سازمان ملل، طی سالهای گذشته در کار گسترش امکانات و تواناییهای هستهای جمهوری اسلامی بودهاند.
طبق گزارش روزنامه واشنگتن پست، محسن فخری زاده ۴۷ سال دارد و پس از سرنگونی شاه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی عضو بوده است. او سرپرست سابق مرکز تحقیقات فیزیک ایران بوده است. این مرکز، به گفته مقامات سازمان ملل، نقش عمدهای در طرحهای مربوط به کسب قطعات مورد استفاده در تأسیسات غنی کردن اورانیوم داشته است. نام آقای فخری زاده در فهرستی هشت نفری است که سال گذشته سازمان ملل برای مسافرت و نقل و انتقالات مالی آنها محدودیت اعمال کرده است.
کارکنان سازمان بین المللی انرژی اتمی (IAEA) به خبرنگار واشنگتن پست گفتهاند که آنها چندین بار از محسن فخری زاده برای صرف چای و صحبت درباره برنامه اتمی دعوت به عمل آوردهاند اما طی دو سال گذشته این دعوتها همه رد شده است. دولت ایران به تازگی آقای فخری زاده را به یک آزمایشگاه جدید که به شدت محافظت میشود منتقل کرده است. بازرسان سازمان انرژی اتمی تاکنون اجازه بازدید از این آزمایشگاه را پیدا نکردهاند.
نمایندگان دولت ایران، پس از آنکه در مقابل اسناد و مدارک جدید قرار گرفتند، همه آنها را جعلی اعلام کردند. به گفته واشنگتن پست، «تهران وجود برخی از دانشمندان [مورد بحث] را انکار کرد.» هیأت ایران در سازمان ملل واقع در نیویورک، برای این گزارش، تماسها وتلفنهای واشنگتن پست را بی پاسخ گذاشته است.
مقامات سازمان ملل معتقدند اسناد جدید با قطعیت ثابت نمیکند که دانشمندان ایرانی قصد ساختن سلاح هستهای را داشتهاند اما نشان میدهد که محسن فخری زاده و دانشمندان همکار او با جدیت مشغول کسب دانش مربوط به این سلاحها بودهاند و به طور مدام و آزادانه میان سازمانهای نظامی و غیرنظامی رفت و آمد میکردهاند. در همین اسناد، نشانههایی وجود دارد حاکی از تحقیقات پیشرفته درباره کار روی اورانیوم، تغییر کلاهکهای حمل کننده، و امکان شلیک دقیق مواد احتراق آمیزی که برای انفجار بمب هستهای لازم است.
عبدی کلانتری، گزارشگر دویچه وله در نیویورک