درباره زنده ياد «بهارى»
۱۳۸۳ تیر ۱۶, سه‌شنبه
اما معادل سنتی ويلون كمانچه است كه نامش را از كمانی كه روی آن ميكشند گرفته است.
كسی كه در تاريخ معاصر ايران با نواخت و پرداخت كمانچه جايگاه شايسته و برجسته اين
ساز را در موسيقی ايرانی آشكار كرد و استحكام بخشيد، استاد علی اصغر بهاری است.
در جاودانگی كار اين انسان وار"سته و استاد برجسته همين بس كه بهاری معادل ويلون يك
سيم به سه سيم كمانچه افزود و اين ساز را آماده بهره برداری در اركسترهای بزرگ
ساخت.
بهاری در سال ۱۲۸۴ خورشيدی در تهران زاده شد و هفتاد سال از عمر نود ساله خود را در
نواخت و پرداخت سازهای گوناگون موسيقی ايرانی به ويژه كمانچه صرف كرد. بهاری با جا
انداختن شيوه كمانچه نوازی درست، اين ساز را از دنباله روی از ويلون باز داشت و با
آشنا كردن جوانترها با ترانه های فراموش شده ايرانی خدمت ارزنده ای به اين شاخه از
هنر كرد. هنگامی كه در سال ۱۳۷۴ استاد درگذشت، تاثرم را در ماده تاريخ مرگش اينطور
بيان كردم:
ای ياد تو زنده يادگاری رفتی
ای ساز تو كارسازگاری رفتی
امسال كه سال بی بهاری مان شد
گفتيم كه: استاد بهاری رفتى.