1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

درخواست آلمان براى عضويت در شوراى حقوق بشر سازمان ملل

۱۳۸۵ اردیبهشت ۵, سه‌شنبه

در روز نهم ماه مه معلوم خواهد شد كه چه كشورهايى مى‌توانند عضو شوراى حقوق بشر سازمان ملل متحد باشند: در آن روز مجمع عمومى سازمان ملل متحد در باره ۴۷ كشورى كه عضو اين شورا خواهند بود، تصميم خواهد گرفت. شوراى حقوق بشر جانشين كميسيون حقوق بشر خواهد شد كه كار آن چنان كه بايد مؤثر نبود و در اين اواخر پس از ۶۰ سال موجوديت اعتبار آن بسيار لطمه ديده بود. آلمان داوطلب عضويت در شوراى حقوق بشر شده است.

https://p.dw.com/p/A5yy
گونتر نوكه، كارشناس حقوق بشر در دولت آلمان
گونتر نوكه، كارشناس حقوق بشر در دولت آلمانعکس: dpa

آلمان از نخستين كشورهايى بود كه خود را نامزد عضويت در شوراى حقوق بشر سازمان ملل متحد كرد. اما نمى‌توان مطمئن بود كه آلمان عضو اين شورا خواهد شد، چون تنها ۷ كشور از اروپاى غربى مى‌توانند در شوراى حقوق بشر عضو شوند و مجمع عمومى سازمان ملل بايد عضويت هر كشور را با اكثريت مطلق آرا بپذيرد.

اما چگونه آلمان مى‌تواند حمايت ديگر كشورها را بدست آورد؟ در اروپا رقيبان بسيارى هستند كه همانند آلمان حقوق بشر را رعايت مى‌كنند و براى گسترش آن مى‌كوشند. به نظر گونتر نوكه، كارشناس حقوق بشر در دولت آلمان، چيزى كه مي‌تواند تبليغ خوبى براى آلمان باشد اين است كه آلمان در نيمه نخست سال آينده، ۲۰۰۷، رياست شوراى اتحاديه اروپا را بر عهده خواهد گرفت. نوكه مي‌گويد: ”در اروپا تظرات مختلفى در اين باره وجود دارد، اما دليلى كه ما خواهيم آورد رياست آلمان در شوراى اتحاديه اروپا خواهد بود. اين براى بسيارى، بخصوص كشورهايى كه در اروپا نيستند، دليلى محكم است.“

آرزوى نوكه اين است كه آلمان در آغاز كار شوراى حقوق بشر عضو آن باشد. هر كشور البته تنها دو بار پياپى اجازه دارد عضو اين شورا شود. براى ۵ كشور قدرتمند عضو شوراى امنيت هم همين گونه است و آنها هم پس از شش سال بايد از عضويت شوراى حقوق بشر خارج شوند.

اما همه اين كشورها نمی‌خواهند به عضويت شوراى حقوق بشر درآيند. امريكا مايل به نامزدى عضويت در اين شورا نيست. نوكه در اين باره متاسف است و می‌گويد كه ترجيح می‌دهد در كنار امريكا براى حقوق بشر بكوشد تا در كنار ولاديمير پوتين.

امريكا يكى از معدود كشورهايى است كه با تاسيس شوراى حقوق بشر مخالفت كرد، زيرا به نظرش اصلاحاتى كه انجام مي‌گيرند كافى نيستند. اما به گفته نوكه دولت آلمان در شوراى حقوق بشر هم كمبودها را مى‌بيند هم امكان بهبود وضعيت حقوق بشر را. نوكه مى‌گويد: ”يك جنبه مثبت اين است كه مى‌توان كشورهايى را بخاطر نقض حقوق بشر از شورا اخراج كرد.“

افزون بر اين همه كشورهاى عضو شوراى حقوق بشر را مى‌توان كنترل كرد. براى همين در آينده ديگر كشورهايى چون زيمبابوه، سودان يا چين به زحمت مي‌توانند براى اينكه خود رسوا نشوند جلوى فعاليتهاى حقوق بشرى سازمان ملل را بگيرند. نوكه مى‌گويد: ”براى همين بايد تلاش كرد تا بهترين نتيجه را گرفت. طبيعى است كه آلمان بسيار مصمم است كه نقش مهم و پرمسؤوليتى را كه تا كنون در كميسيون حقوق بشر سازمان ملل داشته است، همچنان ايفا كند، بخصوص كه در هفته‌هاى نخست، كار شوراى حقوق بشر تثيبت شكل و ساختار كار آن خواهد بود.“

اما شرط آن اين است كه مجمع عمومى سازمان ملل متحد در روز نهم ماه مه آلمان را به عنوان يكى از اعضاى شوراى حقوق بشر انتخاب كند.