درخواست محمود عباس براى فراريان فلسطينى

ليلى در اينباره نوشته مفسر صداى آلمان پتر فيليپ.

رئيس تشكيلات خودمختار فلسطينى ها محمود عباس در روزهاى آخر هفته گذشته در مصاحبه اى در دوبى گفت: دول عربى بايد اين امكان را بوجود بياورند كه فلسطينى هاى ساكن آن كشورها تبعه آنها شوند، و اين گفته ممكن است بمثابه انگشت كردن در لانه زنبور باشد، زيرا از زمان رانده شدن فلسطينى ها از وطنشان در سال ۱۹۴۸ ميلادى وضع آنها بعنوان فرارى در بسيارى از كشورهاى عربى مسجل شده و حالت امرى مقدس و غير قابل تغيير يافته است.
در اوائل دهه پنجاه اتحاديه عرب حتى رسمآ به اين كشورها توصيه كرد كه از ادغام و جذب فلسطينى ها در جوامع مربوطه پرهيز كنند، چونكه آنها در اينصورت حق بازگشت به وطن خود را از دست خواهند داد. براى بسيارى از دول عربى حضور فلسطينى ها كه ابتدا تعداشان ۸۰۰ هزار نفر بود ولى امروزه به دو برابر اين رقم افزايش يافته، وسيله خوبى براى وارد آوردن فشار به اسرائيل محسوب ميشد، ولى در خود اين كشورها فلسطينى ها غريبه هائى بودند كه بارى بهر جهت بايد وجودشان را تحمل ميكردند. غير از اردن كه به آنها حقوق كامل تابعيت اعطا ميكرد.

بهر حال محمود عباس فورآ تأكيد كرد كه منظور وى از اين پيشنهاد نفى حق بازگشت به وطن براى فلسطينى ها نبوده و اين حق براى فرد فرد آنها هميشه محفوظ خواهد بود. ولى نمايندگان فلسطينى ها در لبنان درست در همين مورد ترديد و نسبت به نيت رهبر فلسطينى ها سوءظن دارند و ميگويند عباس اخيرآ از لبنان ديدن و با نمايندگان فراريان فلسطينى در آنجا ملاقات كرد، ولى كلمه اى از اين پيشنهاد خود نگفت. اينست كه فكر ميكنند هدف عباس خدمت به اسرائيل است و لذا نظر او را رد ميكنند، تا آن حد كه عده اى از آنان اعلام كرده اند كه عباس نميتواند از طرف آنها سخنى بگويد و نماينده آنها نيست.

ولى قطعآ نظر رئيس فلسطينى ها اين نبوده كه هديه اى به اسرائيلى ها بدهد، چونكه به خوبى از حساسيت مسئله يعنى حق بازگشت فلسطينى ها به وطن اطلاع دارد. بنا بر اين پيشنهاد او ممكن است تلاشى مبتنى بر حسن نيت براى طفره رفتن از تعريف جديد حق بازگشت مورد بحث باشد، بدينمعنى كه البته يك فرد فلسطينى تبعه سوريه يا عربستان يا هر كشور ديگر حق مهاجرت به اسرائيل را ندارد، ولى حق مهاجرت به كشور فلسطين را وقتى كه چنين كشور مستقلى در كرانه باخترى رود اردن و نوار غزه تشكيل شد خواهد داشت.