در آستانه‌ی انتخابات هامبورگ
۱۳۸۶ اسفند ۴, شنبه
بندر آزاد هامبورگ را تب انتخابات فراگرفته است. به نظر نمی‌آید که ۳ / ۱ میلیون انتخاب‌کننده، اکثریت روشنی را برگزینند. هفته‌ها و ماه‌هاست که کارزار انتخاباتی بر این شهر حاکم است. سیاستمداران بطور خستگی‌ناپذیر در بازارهای هفتگی، مراکز خرید، پیاده‌روها و گردهمایی‌های انتخاباتی برای ایده‌های سیاسی خود تبلیغ کرده‌اند. در پیشاپیش همه، اوله فون بویست، شهردار هامبورگ از حزب دمکرات مسیحی که در چهار سال گذشته با اکثریتی مطلق حکومت کرده است، قرار دارد.
فون بویست می‌گوید: «ما در ایجاد فرصت‌های شغلی در سراسر آلمان پیشتازیم و می‌توانیم از این بابت بر خود ببالیم. دوم اینکه در یک زورآزمایی بزرگ با کمک شهروندان، مشترکا توانستیم بودجه را چنان ترمیم کنیم که بدهکاری نداشته باشیم».
میشائیل ناومن، رقیب انتخاباتی وی از حزب سوسیال دمکرات معتقد است که شهر هامبورگ رشد می‌کند و به همراه آن فقر. وی که روزنامه‌نگار و ناشر پیشین هفته‌نامه‌ی هامبورگی "دی‌تسایت" است، از نظر سیاسی تازه‌کار است. با این حال، علیرغم برخی نقص‌های انتخاباتی موفق شده است حزب سوسیال دمکرات را به تعقیب‌کننده‌ی نزدیک حزب دمکرات مسیحی تبدیل کند.
ناومن می‌گوید: «هامبورگ دوباره باید همیارانه رشد کند. هامبورگ همیشه زمانی نیرومند بوده که در آن تعادل اجتماعی وجود داشته است. ما سوسیال دمکرات‌ها طرفدار عدالت اجتماعی هستیم. معنی آن این است که اعتلای اقتصادی هامبورگ، باید برای شهروندان هم محسوس باشد».
حزب سوسیال دمکرات علاقمند است با حزب سبزها دست به ائتلاف بزند. ولی در جریان انتخابات از همکاری میان دمکرات مسیحی‌ها و حزب سبزها نیز سخن به میان آمد. این مساله، شهروندان هامبورگ را تا حدودی دچار تردید کرده است.
برخی از شهروندان معتقدند که هر دو حزب بزرگ بخشی از آرا خود را از دست خواهند داد، ولی حزب سبزها بر میزان آرا خود خواهد افزود. ورود حزب چپ به پارلمان نیز تا حدودی مطمئن به نظر می‌آید. آخرین نظرخواهیها حاکی از آن بود که این حزب ۹ درصد آرا را به دست خواهد آورد. مارکوس دونات، نامزد این حزب، وظیفه‌ی این حزب را در عیان‌کردن مشکلات اجتماعی و بی‌عدالتی می‌داند.
حزب لیبرال "دموکرات‌های آزاد" نیز امیدوار است که به پارلمان راه یابد. این حزب در دور پیش با کسب کمتر از ۳ درصد آرا ناکام ماند، ولی آخرین نظرخواهیها نشان می‌دهد که در مرز ۵ درصد قرار دارد.
Sabine Kinkartz / رادید دویچه وله