"در ايران نه احمدى‌نژاد بلكه آيت‌الله خامنه‌ای تعيين تكليف می‌كند"
۱۳۸۴ آذر ۳۰, چهارشنبه
�نس رايسنر" كارشناس ايران از انستيوى مسايل بين‌المللى و امنيتى در برلين.
برگردان : مهيندخت مصباح
خانم كتايون اميرپور، كارشناس مسائل اسلامی ساكن كلن در پاسخ به كرستين ويلرز خبرنگار دويچه وله كه از او می‌پرسد بعقيده شما قصد احمدى نژاد از شعارهاى ضد اسراييلى‌اش چيست می‌گويد:
” احمدى نژاد به انتخاب كنندگانش وعده‌هاى بس فراوانى داده است. او از سوى پاپتى‌ها و تهيدستان انتخاب شد و از جمله قولهايى كه داد يكى اين بود كه درآمد نفت را به آنها نيز تقسيم كند يا عدالت را برقرار سازد. وعده‌هاى او هنوز متحقق نشده اند. مقاومت در برابر او گسترده است چرا كه ” كله گنده‌ها “ در پست‌هاى كليدى نشسته و اجازه نمی‌دهند. از اينرو احمدى نژاد اينك تلاش می‌كند با سخنرانی‌هايى بى‌امان از ايندست، راى دهندگان را به حركت درآورده و هواداران خود را حول يك محور، يعنى نفرت از اسراييل بدور خود جمع كند.”
اينجا خانم كرستين ويلرز از دويچه وله از كتايون اميرپور می‌پرسد تا چه اندازه می‌توان حرفهاى احمدى نژاد را جدى تلقى كرد و اين حرفها در عين حال چقدر خطرناك می‌توانند باشند؟
خانم اميرپور می‌گويد به نظرش اينها حرف و سخن سرايى بيش نيستند وگرنه چيزى كه احمدى نژاد می‌گويد حقيقتا مسخره است. جامعه جهانی بايد حتى المقدور تلاش كند تا جلوى رفتارهاى او را بگيرد. خانم اميرپور می‌افزايد اينكه چگونه بايد اينكار بشود، موضوع ديگرى است اما شخصا فكر نمی‌كند ايران طبق شواهد خطرناك است يا در آستانه حمله به اسراييل! چرا كه عملگرايان در مسندهاى كليدى نشسته‌اند و اين نه احمدى نژاد بلكه آيت الله خامنه‌ای است كه براى آنها تعيين تكليف می‌كند. خانم اميرپور ادامه می‌دهد كه رفسنجانی نيز به مراتب از احمدى نژاد قدرتمندتراست و خامنه‌ای و رفسنجانى هردو بارها تصريح كرده اند كه ما در صدد حمله به كشورديگری نيستيم. البته اين كه خطر حمله به اسراييل جدی و وسيع نيست، به اين معنا نيست كه نبايست به طرق ممكن جلوى تهديدها و يكه تازى‌هاى احمدى نژاد را گرفت.
آخرين سوال كرستين ويلرز از كتايون اميرپور اينست كه جامعه جهانى چه می‌تواند براى تاثير بيشتر بر ممانعت از اين روند بكند؟
خانم اميرپور می‌گويد اين امرى است نسبتا دشوار. واكنش‌هاى اتحاديه اروپا يا آلمان به حرفهاى اخير احمدى نژاد البته عالى بوده‌اند اما چيز ديگری كه می‌توان بعنوان مثال تصورش را كرد، تحريم تجارى ايرانست كه ايشان آن را بسيار غيرمتحمل می‌داند و می‌گويد همين الساعه، آلمان منافع زيادى از بازرگانى با ايران دارد و بسختى قابل تصور است كه بتوان با ابزار تحريم اقتصادى به مصاف با كشورى از نظر مادى مهم چون ايران رفت.
مصاحبه ديگر با دكتريوهانس رايسنر كارشناس مسائل ايران از انستيتوى امور بين المللى و امنيتى در برلين انجام شده. خبرنگار تلويزيون دويچه وله نخست از دكتر رايسنر می‌پرسد آيا فكر نمی‌كنيد سخنرانى‌هاى ضداسراييلى آقاى احمدى نژاد بيشتر مورد مصرف داخلى داشته باشد؟
دكتر رايسنر می‌گويد نه! بعقيده من تنها منظور يا حتى بيشترين منظور احمدى نژاد براى مصارف داخلی نيست اما در عين حال حاوى جنبه‌هاى مهمى براى عرصه‌هاى داخلى است. بنظر من يكى از اهداف احمدى نژاد برجسته كردن خودش در مقابل مخالفان داخلى خویش است زيرا او در حال حاضر از موقعيت چندان محكمی برخوردار نيست. مورد ديگر اينست كه او تنها مايل به حركت دادن هواداران خود در داخل نيست بلكه می‌خواهد آنهايى را هم كه در جهان اسلام و خارج از ايران با افكارش توافق دارند، با عقايد خود همساز كند. به نظر می‌رسد اصلى ترين تمايل او اين باشد كه نوعى نخبگان سياسى جديد در ايران را پرورش دهد كه از همنسلان وهمفكران خود بوده و از سوابق فكرى يا آموزشى نظير خودش بهره مند بوده باشند.
سوال ديگر خبرنگار اينست كه ايران روياى رهبرى در جهان اسلام را در سرمى پروراند. آيا چنين چيزى شدنى است؟ مواضع ضد اسراييلى در ساير نفاط دنيا تا چه حد می‌توانند مورد توجه همگان واقع شوند؟
دكتر رايسنر می‌گويد: از چنين چيزهايی استقبال نمی‌شود نه در خود ايران و نه در كشورهاى عربى بخصوص از نظر شيعه سنى بودن.
گفتگو با دكتر رايسنر با اين سوال به پايان می‌رسد كه چقدر بايد چنين سخنرانى‌هايی را جدى گرفت و دنياى غرب لازم است چه واكنشى در اين زمينه نشان دهد؟
دكتررايسنرميگويد واكنش نشان دادن در شرايط كنونى بسيار دشوار است زيرا ايران خود را بسيار مقتدر احساس می‌كند و ما چيز چندانى در چنته نداريم. ثروت سرشارى بخاطر درآمد نفت وارد ايران می‌شود كه در گذشته سابقه ندارد. در مناقشه اتمى ايران در حال حاضر در موقعيتى بهتر از قبل قرار دارد و ضمنا ترس ايران از آمريكا و حتى اسراييل نيز كمتر از پيش شده است. ايرانيها خود را در حال حاضر كاملا امن احساس می‌كنند و ما بايد تاملى بسيار داشته باشيم كه منزوى كردن اين كشور يعنى چه؟ غرب تمام جهان نيست و ما بايد فكر كنيم كه واكنش‌هايمان تا چه اندازه می‌توانند موثر واقع شوند.