در حاشیه‌ی انتقادها به بازی تیم ایران مقابل مکزیک: فرار به جلو یا بی‌توجهی به افکار عمومی؟

او صورت گرفته که به نظر اغلب صاحب‌نظران داخلی و خارجی بازی بسیار ضعیفی مقابل مکزیک از خود نشان داد.

بازی تیم ملی ایران مقابل مکزیک که نخستین حضور ایران در هجدمین جام جهانی بود شاید تا مدتها از خاطر نرود. برای کشوری که رسانه‌هایش عادت دارند انتقادها را یا اندکی دیر یا به صورت کنایه مطرح کنند این همه انتقاد کم‌سابقه است. شاید علت، فشار بیش از حد افکار عمومی باشد که در شب بازی به نقطه‌ی انفجار رسیده بود. از میانه‌ی نیمه‌ی دوم که فریاد خشم و ناسزای تماشاگران مقابل تلویزیون‌ها و در جمع‌های کوچک به آسمان بلند شد سیلی از پیامهای کوتاه تلفنی هم به راه افتاد که بیش از هر کس میرزاپور، دروازه‌بان و علی دایی کاپیتان تیم ملی ایران را هدف قرار می‌داد. این پیامها که ابتدا به صورت لطیفه بود، و مثلا از سوی «ستاد حوادث غیرمترقبه»، خبر پیروزی تیم ایران برابر مکزیک را می‌داد رفته رفته به دشنام و پرخاش علیه این دو بازیکن رسید و پای اعضای خانواده‌ی آنها را نیز به میان کشید. شب اول شب عصبیتها، شب ناباوری و شب ابراز انزجار بود.

از صبح دوشنبه که تقریبا تمام مطبوعات و خبرگزاریها شروع به انتشار حملات شدید علیه ادامه‌ی حضور علی دایی، به رغم ناکارآمدی او در چند سال اخیر، و میرزاپور به دلیل اشتباهات و ضعفهای شناخته شده‌اش کردند پای سرمربی تیم ملی، برانکو ایوانکوویچ نیز بیش از پیش به میدان انتقادها باز شد. در این روزانتقاد به تیم ملی عمدتا انتقاد به سرمربی و کاپیتان علی دایی است. انتقاد به این دو رکن تیم با هم تشابه‌هایی دارد؛ گرچه هر دو از سه چهار سال پیش سخت مورد انتقادند بسیاری معتقدند این دو به فوتبال کشور خدمت‌های بزرگی انجام داده‌اند. اما باز یکی از موارد تشابه از نظر خیلیها این است که هر دو زیادی در تیم ملی مانده‌اند. برانکو را می‌گویند در حد جام جهانی نیست و علی دایی را بازیکنی می‌دانند که خیلی وقت است دوران اوج را پشت سر گذاشته.

چه بازیکنان سابق، چه مربیان تیم‌های باشکاهی و مربیان پیشین تیم ملی و چه کارشناسان فوتبال تقریبا همه از ناتوانی برانکو در اتخاذ تاکتیکهای مناسب و وحشت و عجز او در تعویض علی دایی صحبت می‌کنند. در این حال از روز سه شنبه رفته رفته انتقادها به مجموعه‌ی مسئولان قوتبال کشور نیز سرایت کرده که به اعتقاد بسیاری با تاکید بر ادامه خدمت برانکو و دخالتهای بسیار خود در وضعیت کنونی تیم ملی مقصر هستند. این انتقادها به وضعیت نامناسب تماشاگران ایرانی در آلمان نیز مربوط بوده است.

به دنبال این اعتراضها سرمربی تیم، ایوانکوییچ خبر از کمر درد علی دایی داد که حضور او را مقابل پرتغال ناممکن می‌کند. این خبر در مطبوعات و در میان مردم به عنوان «بهانه عبور از دایی» و «اجبار به مصدوم شدن»، با طعنه و کنایه مطرح شد و کسی درستی آن را باور نکرد. در همین حال روز گذشته از ارودی تیم ملی خبر ‌رسید که دایی همراه دیگر بازیکنان به تمرین پرداخته و اظهار امیدواری کرده که با رفع مشکل کمردرد در بازی مقابل پرتغال حضور یابد. این امر البته با توجه به اعتراضهای گسنرده بسیار بعید به نظر می‌رسد. علی دایی روز سه شنبه در مورد انتقادهای مطرح شده در بعضی از مطبوعات به خبرگزاری مهر گفته است «آنهایی که [...] منافع شخصی را بر منافع ملی ترجیح می‌دهند درجایگاهی نیستند که ازمن انتقاد کنند.» آیا این را باید فرار به جلو تلقی کرد یا آنچه در سه چهار سال گذشته همواره مورد انتقاد بوده، یعنی بی‌توجهی به افکار عمومی؟

بهزاد کشمیری‌پور، گزارشگر صدای آلمان در تهران